Gesteld: het is de eerste rit na de laatste rustdag in de Tour, anders gezegd het begin van de zo gevreesde derde week, waarin renners in het shirt van Astana gewoonlijk krachten vinden die hen anders onbekend zijn. Ondanks de 52 kilometer die in het aanvangsuur zijn afgelegd, rijdt Astana tegen een moordzuchtig tempo op kop van de uitgedunde favorietengroep. Veel brengt het niet op. Tiralongo, Nibali, Rosa, ze verouderen zichtbaar per kilometer. De lakeien van Sir Froome houden achter hun rug een theekransje. Hetzelfde Astana dat we in mei vorig jaar nog een komisch gezelschap vonden nadat het dan wel, dan niet, dan wel, dan niet en dan toch een WorldTourlicentie kreeg. Het Astana dat werd vervloekt omdat het de nagel aan de doodskist was van Tom Dumoulin in de Vuelta en Steven Kruijswijk in de Giro, oh toeval telkenmale in de derde week. Het Astana van Alexandre Vinokourov.

Gesteld dat vervolgens Valverde verdappert. Drie knechten van Froome kleven als een zwerm fruitvliegjes op zijn rug. Hij weet dat het zelfmoord is, maar hij demarreert nogmaals. Een fruitvliegje lost. Niet veel later doet Valverde hetzelfde. Daniel Martin weet maar al te goed wat hem te wachten staat wanneer hij het waagt de groep-Froome langs de voorkant te lossen. Het controlecentrum van de gele trui laat de Ier sudderen in eigen zweet. Moet ik nog melden hoe het Nairo Quintana vergaat, de grote uitdager van Froome? Sky wordt gretig vergeleken met US Postal. Het is maar de vraag of dat terecht is. Sky staat momenteel met vier renners in de top 20 van het klassement, iets waarin US Postal in de eindafrekening nooit lukte.

Maar dus gesteld: de eerste knecht komt na een hoop kopwerk galant binnen in het gezelschap van een wroetende Mollema, de tweede in het algemeen klassement. En op twaalf seconden van Quintana. De tweede knecht met een Giro in de benen eindigt daar geen twintig seconden achter, met een comfortabele voorsprong op Rodriguez en Valverde. De derde knecht die best wat vragen opriep vanwege zijn bloedpaspoort (Een kwestie die wat meer aandacht verdiende, er zijn wat mij betreft nog vragen genoeg. Hij is toch niet de enige die op grote hoogte leeft en traint? Waarom hebben lotgenoten dan geen afwijkende bloedwaarden? Ja, wat is het verschil met lieden die hun dagen verbrassen op de Teide en vervolgens koersen op zeeniveau? En als het dan toch kan: wat heet een logische afwijking? En wat zegt dit over de toepasbaarheid van het biologisch paspoort? En waarom de conclusies van de onafhankelijke experts uit Sheffield verborgen houden, in tegenspraak met eerdere gemaakte beloftes? Zou Sky niet het toonbeeld van transparantie zijn of heb ik dat verkeerd begrepen?) eindigt vlak na Valverde. De vierde knecht had een mindere dag en stijgt in het klassement van de zestiende naar de vijftiende plaats omdat één van de twee kopmannen van BMC een nog slechtere dag kende. De kopman tot slot reed op dit eigenste moment vijf jaar geleden de Brixia Tour hoogst onzeker over zijn verdere bestaan als profrenner. Hij (toen reeds 26) eindigt er 45ste en zou een tweetal maanden later tweede worden in de Vuelta. Op luttele dertien seconden van Juan José Cobo, die nadien overal werd uitgespuugd. Froome zou een blijver blijken. Hij dicht het gat op de ontsnapte Porte, kleeft er aan zijn wiel zich sparend voor de klimtijdrit vandaag en de Tour van 2023.

Gesteld dat dit echt zo is (dat kan natuurlijk niet, het is 2016, het wielrennen is veranderd, de robotachtige verschijningen behoren tot een schimmenrijk verleden), de Tour gereden schijnt ondanks de resterende menukaart en je blijft met een vervelend en zeer onbevredigend gevoel achter. Wat doe je dan? Je leest columns die hoogmoedig raad beloven, maar eindigen op een valse noot.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)