Pierre – homo economicus – Pellenaars

Of hij dit shirt ooit in officiële wedstrijden heeft gedragen, betwijfel ik. Maar er bestaat dus wel een fotokaart/handtekeningenkaart met daarop Pierre Pellenaars in het shirt van de profploeg van Televizier. Pierre is in de jaren zestig wielrenner, maar prof was hij nooit. Pierre is het zoontje van de baas. Van Kees Pellenaars, van 1964 tot en met 1968 ploegleider van Televizier.

In ‘Daar was ‘t’, de biografie over Kees Pellenaars uit 1973, is er ook aandacht voor Pierre. Afgestudeerd econoom is hij en werkzaam bij Philips Telecommunicatie, schrijft biograaf Pierre Huyskens. ‘De ‘homo economicus’ straalt helemaal de verwezenlijking uit van de doelstellingen, waarmee zijn vader ooit de fiets beklom. Anders gezegd: Pierre is datgene geworden, wat zijn vader hem had gevráágd te worden: een man van niveau en van wetenschap, een die kan meepraten met de ‘besten van de maatschappij’, een aan wie niet meer te zien is, dat hij stamt uit armoede, crisis en gebrek, en uit het dor intellectuelen vermaledijde metier van beroepsrenner.’

Pierre was dus wel wielrenner, talentvol ook, maar verder dan de amateurs kwam hij niet. Het wielrennen heeft hem wel gevormd, gelooft Huyskens: ‘Aan doctorandus Pellenaars ligt hard werken, afzien, verbeten terug bij komen ten grondslag, maar je ziet het niet aan hem af.’

Het fietsen vertraagde het afstuderen, dat wel. ‘Toen hij langer voortkoerste dan goed was voor zijn doctoraal, sleurde vader Kees hem persoonlijk van de fiets af.’

Huyskens refereert even verder aan een feestje in huize Pellenaars waar Pierre met enkele medestudenten en professoren academische taal bezigdt. ‘Dat was nog eens een ander geluid, dan het ten hemel schreiende wieleridioom over bloed, zweet en tranen (…) en geouwehoer over platvallen, masseren, trainen, hardlijvigheid, doping en fietsersmoraal.’

Vader Pellenaars en wat andere ouderen en wielrenners trekken zich tijdens het feestje terug in de serre. ‘Want die gasten daarbinnen hebben het over zaken, waar gij met oewen domkop niet bij kunt’, vertelt een trotse Kees Pellenaars tegen zijn serre-gasten. ‘En ons Pierre, die kende gij niet meer terug. Da’s nou een geleerde’.

Pierre is overigens al eerder op fotokaarten te bewonderen. In 1952 bijvoorbeeld, als blij jongetje naast de Nederlandse Tour de France-ploeg die gehuldigd wordt. En uiteraard naast zijn vader Kees, dan ploegleider van onder andere Wout Wagtmans, Jan Nolten en Wim van Est.

Vele decennia later is Pierre Pellenaars een zakenman/directeur met een goed gevuld cv, en eigenaar van consultantsbureau Pelfort. Pelfort als in Snelle Pellenaars?

Pelfort of Pelforth, het is op z’n minst een vette knipoog naar de ploeg van de man die de Tour de France won die hij nooit had kunnen winnen. ‘Als Janssen de Tour kan winnen, kan mijn schoonmoeder het ook’, is immers een legendarische uitspraak uit 1968.

Wie dat beweerde? Pierre’s vader, Kees Pellenaars zelf…

• Over
• Laatste berichten

Jos van Nierop

Jos van Nierop (1967) is gek op de koers sinds Hennie Kuiper won op Alpe d’Huez, 1977. Rijdt zelf af en toe op een Gazelle Champion Mondial uit 1978 (met de remkabels in een boogje boven het stuur). Kijkt op tv naar wielrennen, en leest en schrijft erover. En verzamelt (kopen, ruilen, krijgen) wielerplaatjes, wielerfotokaarten, wielerstickers en nog veel meer voor zijn verzameling.

Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)

• UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
• Raad het plaatje - 25/09/2020
• De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020