Over een kleine twee weken zal de huidige Belgische koning Albert II de scepter doorgeven aan koning Philippe. Een titel die normaal gezien enkel aan Philippe Gilbert toebehoort, maar door diens bleke prestaties zonder schroom door iedereen, ja zelfs door een dotatievreter uit Laken, kan worden opgeëist. Tekenend voor de Philippe Gilbert na zijn wonderjaar 2011.

Sinds Gilbert voor BMC rijdt, nu is hij er aan zijn tweede seizoen bezig, heeft hij nog maar drie overwinningen behaald waarvan twee in de kleuren van BMC. De derde behaalde hij in een lichtblauw shirt met in het midden een tricolore band ergens in Zuid-Limburg waar op dat moment ook een gekke Hollander met matrixborden stond te zwaaien. Behalve dat zijn carrière er sportief gezien niet op is vooruitgegaan, lijkt Gilbert bij BMC ook niet over te lopen van geluk. Wederkerend gezeur over het materiaal, Tourselecties die te lang op zich laten wachten of tactische plannen omtrent het kopmanschap in de Tour die eigenlijk niet blijken te bestaan. Een kleine greep uit het aanbod en het laat vooral zien dat BMC als los zand aan elkaar hangt. Een groep vedetten die stilaan op leeftijd beginnen te komen, aangevuld met een jonkie als Van Garderen en een ereplaatsenverzamelaar als Van Avermaet. Alvast niet genoeg om uit te groeien tot het FC Barcelona van het wielrennen.

Bij het begin van de Tour klonk het bij Gilbert nog zo: “Ik mag enkel op Corsica voor eigen rekening rijden, daarna niet meer. De ploeg is niet geïnteresseerd in etappezeges.” Een Gilbert anno 2011 zou daar eens mee gelachen hebben. Teamorders worden hier gebruikt als dekmantel voor de eigen onmacht in de benen te verdoezelen. Waar is de kampioen Philippe Gilbert gebleven? Hij heeft nu in ieder geval vrij spel om voor eigen rekening te fietsen nu kopmannen Evans en zeker Van Garderen al op enkele lichtjaren in het klassement staan.

En dat heeft de ploegleiding hem nu ook duidelijk gemaakt. Maar ook dat zinde Gilbert niet echt. “Eerst mocht ik niet, nu moet ik,” klinkt het enigszins geïrriteerd. Ook nog vanochtend viel te lezen dat Philippe Gilbert bij monde van zijn manager Vincent Wathelet betere ondersteuning wil tijdens de klassiekers, zoals een eigen sportbestuurder. De kleine irritaties binnen het BMC-huishouden die in de media naar buiten komen, verraden dat het niet echt snor zit tussen de BMC-ploegleiding en Philippe Gilbert. Al kan een sportief succes wonderen doen.

Philippe Gilbert is anno 2013 een gewone sterveling. Aan de ene kant kunnen we niet anders dan dat toejuichen, aan de andere kant roept dit enorme vraagtekens op over zijn wonderjaar 2011. Een goed voorbeeld is het Belgisch kampioenschap wielrennen dat eind juni werd verreden. Eigenlijk had er daar maar één renner kunnen winnen: Philippe Gilbert. Er had maar één renner de favorietenrol mogen opeisen: Philippe Gilbert. Beide niet gebeurd, hij won niet en schoof vooraf de favorietenrol van zich af. Anno 2011 moest deze koers niet worden gereden. Iedereen was dan gedubbeld op vijf of zes renners na. Buitenaardse prestaties wekken argwaan op, zeker als er daarna een uiterst bleke periode komt met enkel een wereldtitel als (mierzoet) zoethoudertje.

En ja, daar vallen al enkele kanttekeningen te maken bij zijn wonderjaar 2011. Maar veel valt er niet hard te maken. Zo is er het verhaal van de geblondeerde haren voor de Tour. Op deze manier zou een renner het gebruik van verboden producten kunnen maskeren. Dit roept nare herinneringen op aan Richard Virenque of Riccardo Ricco’. Maar dat zegt natuurlijk ook niet alles. Erwin Vervecken is bij ons weten nooit betrapt op doping of in één of ander zaakje betrokken. En meer nog, haar wordt bij een dopingcontrole niet geanalyseerd. Enkel bloed- en urinestalen worden getest.

Uit diezelfde tijd dateert het TB-500 verhaal dat naar buiten kwam vlak voor de Tour van 2011. Gewezen renner van Lotto, de toenmalige ploeg van onder andere Philippe Gilbert, Wim Vansevenant liet uit Australië TB-500 overvliegen om zijn eigen conditie op peil te houden. Nu ja, achteraf bleek het niet helemaal TB-500 te zijn, maar een afgeleid product ervan. Een peptidehormoon dat Peter Van Eenoo, hoofd van het Gentse WADA-lab, niet eens kende. Van Eenoo omschreef het als hoogstwaarschijnlijk prestatiebevorderend, maar zeker gevaarlijk. Volgens Vansevenant waren het aminozuren om de aftakeling van zijn lichaam tegen te gaan, anderen zagen hier de link tussen Vansevenant en de Lottoploeg. Ook het tijdstip, vlak voor de Tour, wekte argwaan op. Maar het bleef bij loze verdachtmakingen, de link met de Lottoploeg kon nooit hard gemaakt worden, hoewel Vansevenant in de Tour van 2011 de VIP-bus van Lotto zou besturen.

Vorig jaar kwam de Nederlandse journalist Erik Dijkstra met het verhaal dat de UCI Gilbert in 2011 had gewaarschuwd omwille van afwijkende bloedwaarden. Welke bron had Dijkstra om deze uitlatingen te doen en waarom is hier toen niemand dieper op ingegaan? Want als dit niet klopt, is Dijkstra in ieder geval ferm zijn boekje te buiten gegaan. En als het wel zou kloppen, dan zit Gilbert met een probleem. Een meer onderbouwd verhaal kwam er van Thijs Zonneveld in NRC. Renners getuigden anoniem dat Gilbert en zijn ploeggenoten via valse attesten van ploegdokter Jan Mathieu cortisonen kreeg toegediend. Maar hij was hiermee natuurlijk niet de enige in het peloton.

Dit alleen kan zijn hegemonie in 2011 niet verklaren. Cortisonen zijn vooral geschikt om één dag genadeloos uit te halen, Gilbert mag dan wel eendagsrenner zijn, zijn wonderjaar 2011 leek eerder één lange etappewedstrijd. Al blijft het natuurlijk wel dopinggebruik, maar ook dit stormpje ging al gauw weer liggen. Gilbert ontkende de aantijgingen, maar zonder expliciet te zeggen dat hij geen cortisonen heeft gebruikt. “Ik heb mijn beroep steeds ernstig en op de best mogelijke manier beoefend. Zowel voor, tijdens, als na mijn jaren bij Lotto heb ik grote wedstrijden gewonnen, de meeste zelfs op een gelijkaardige (naar men zei voor mij ’typische’) manier. Ik mag hopen dat dat voldoende zegt.”

Vooralsnog dus vooral veel vragen omtrent Gilbert. Vertrekt hij bij BMC of doet hij braafjes zijn contract uit? Waarom lukte alles in 2011 wel en rijdt hij nu op het niveau van zijn jaren bij Française des Jeux? Gaat hij zijn seizoen weer redden met een mooie Vuelta en een wereldtitel zoals vorig jaar of houdt hij de vloek van de wereldtitel nog wat langer in stand? Wat wel zeker is, is dat 2011 zijn ongebreidelde zegehonger heeft doen stillen. Enkel een wereldtitel kon er vorig jaar nog wel bij.

Als hij zijn wereldtitel in Firenze wil verdedigen met acht renners aan zijn zijde, in plaats van vijf, kan Gilbert best een Tourrit winnen of nog beter de Clasica San Sebastian. Peter Sagan (Slowakije) en de VS zitten België op de hielen. Wanneer die België voorbijsteken in het landenklassement van de WorldTour zal België slechts zes renners mogen afvaardigen naar het WK. België staat momenteel immers negende en de eerste tien landen mogen het maximum van negen renners afvaardigen.

Dat Gilbert iets in het eten van zijn Amerikaanse ploegmaat Tejay Van Garderen heeft gedaan, lijkt ons te ver gezocht – zelfs de niet al te schitterende ploegsfeer bij BMC in acht genomen. Al is het een geschenk uit de hemel dat Van Garderen dit jaar geen top 10 zal rijden in de Tour. Zo kan hij voor Amerika geen WorldTourpunten sprokkelen en heeft België met een land minder af te rekenen.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)