Wat te denken over Alexandre Vinokourov? Is Alexandre terug?

Werd enkele maanden geleden, bij zijn triomftocht in Ans, uitbundig uitgefloten. Besprenkeld met urine op de flanken van de Stockeu.

Voltooid verleden tijd.

In Mende wordt Vino derde na een knappe rit. Oogst applaus van de neutrale toeschouwer.

Beetje boos op Alberto, in eerste instantie. Hield El Pistolero zich gedeisd, was de ritzege wellicht voor hem.

Herpakt zich snel: kopman Contador maakte toch maar mooi tien seconden goed.

Alweer een metamorfose in de carrière van de Kazak; er zijn zoveel Alexandres.

Alexandre, van Casino. Want daar begon het, in de Dauphiné Libéré van 1999. Lees meer.

Alexandre in de schaduw. Bij Telekom eerst nog een groentje in het rondewerk tussen toppers als Armstrong, Pantani, ploegmaat Jan en Escartin.

Boezemvriend Alexandre. Wint de editie van Parijs-Nice waarin zijn vriend Andrej Kivilev om het leven komt. Treffend eerbetoon.

Alexandre le baroudeur. Immer in de aanval, liefst op korte, steile hellingen. Bordje leeg eten. Bordje leeg? Blijven scheppen.

Alexandre de eerste. Keizer van een conglomeraat van oliebedrijven. Beste vriend van de president. Hij en niemand anders chef van het team.

Alexandre de huichelaar. In 2007 winnaar van twee touretappes op de olie van anderen.

Negationist Alexandre. Van “comme c’est bizarre, comme c’est curieux et quelle coïncidence!”

En nu: Alexandre de meesterknecht. De ultieme metamorfose.

Dat hopen we alvast.

Ken Lambeets