Lieve Amets Txurruka Ansola,
Hier ben ik weer, na een lange radiostilte.
Como estas, beste makker? Je seizoen is vooralsnog verre van verwerpelijk. Goed zo, super-Txurru! (voor Milaan-San Remo schilderde ik je koosnaam op een spandoek. Uren hield ik ’t vast, geknield voor de televisie). Enkel de uitschieter
Af en toe kijk ik er nog eens naar. Tijdens lange nachten, met een hete mok thee. La Redoute – Lieja 1999, of de psychologie van de topsporter.
De context: wonderkind en enfant terrible Frank Vandenbroucke vertelt aan iedereen die ’t horen wil dat hij en niemand anders de Ardennenklassieker wint. Michele Bartoli, triomfator van Lieja en de wereldbeker in 1997
In de laatste kilometers van Gent-Wevelgem 2005 ontpopt zich een heroïsche strijd tussen Juan Antonio Flecha en Nico Mattan. Mattan, die op tien kilometer van de meet uit een kopgroep van zeven ontsnapte, wordt in extremis ingehaald en achtergelaten door Flecha. De in het prachtige tenue van Fassa Bortolo geklede Spanjaard lijkt op 500 meter van de meet zeker van
Lieve Amets Txurruka,
Vannacht kon ik de slaap niet vatten. Ik moest de hele tijd aan jou denken, aan jou alleen. Waar ben je toch mee bezig? Het doet pijn zo lang niets van jou gehoord te hebben. Bereid je je wel goed voor op het nieuwe
Beste Matti Breschel,
Op een Deense sportwebsite kwam je vorige week nog even terug op het wereldkampioenschap wielrennen in Geelong. De zilveren medaillewinnaar, drie maanden na datum: “Op honderd meter van de meet dacht ik dat ik
Jim Van De Laer (11 april 1968)
Het palmares van Jim Van De Laer had er heel anders kunnen uitzien. Gebrekkige parcourskennis, aanhoudende liesproblemen en een bizarre UCI-regel beslisten er anders over. Relaas van een carrière waar meer uit te halen viel