Over Marc Peeters

Marc Peeters (1958) schrijdt en schrijft bij leven en welzijn voort op twee wielen. Fietst bij voorkeur naar boven, in plaats van zich naar beneden te laten vallen. Zijn verhalen volgen de kronkelige lijnen van zijn tochten. Verheugt zich het meest op de Leffe Blond na afloop. Ziet liever meer fietspaden dan een Grand Départ.

En nu dan tijd en aandacht voor de vrouwen

Door |woensdag 26 mei 2021|

De mensheid bestaat toch zo’n beetje voor de helft uit vrouwen. Hoe de fietsgemeenschap over de seksen is verdeeld weet ik niet precies, maar valt mij wel op dat het recreantenpeloton bij mij in de buurt steeds meer vrouwen bevat, mede dankzij Covid-19, denk ik.

Hoe het ook zij, het vrouwenwielrennen is in de media nog steeds onderbelicht. Nu begrijp ik

Het verschil tussen een kraanvogel en een ooievaar

Door |maandag 17 mei 2021|

Bauke is geslaagd in het eerste deel van zijn missie, achterstand oplopen in het begin van de Giro. Dat geeft hem een groen certificaat of vrijgeleide om af te reizen naar een vluchtersgroep.

Het peloton fungeert als een soort strenge Raad waar de permits worden uitgedeeld, permits om het ruime sop te kiezen.

Je ziet ze neuzen en bladeren in de standen,

Hoe ik naar de koers kijk (een gids voor fijne fietsweggetjes)

Door |maandag 12 april 2021|

Ik heb meerdere redenen om met volle aandacht naar de koers te kijken, op tv welteverstaan. Ten eerste uiteraard omdat ik betoverd kan raken door de verwikkelingen in de wedstrijd: wie rammelt er aan de appelboom, wie zit met wie in de slag, wie heeft er sterke benen. Enfin, daar waar voldoende over wordt gepalaverd op deze blog, en terecht.

Een

Twee in plaats van negen (nogmaals over die fameuze Ronde van Vlaanderen 2020)

Door |woensdag 13 januari 2021|

2020 was een kutjaar, snel vergeten daarom maar? Nou nee, zoveel mooie dingen ook meegemaakt. Om er eentje uit te lichten, ik las in de HUMO een terugblik met Wout van Aert. Hij vertelt dat ie een aantal dagen goed ziek was van die verloren sprint tegen Mathieu van der Poel.

Op die desolate Minderbroederstraat in Oudenaarde. Vriendin Sarah moest haar

Boekrecensie: Gustaaf de Loor, van de Vuelta naar de maan

Door |donderdag 17 december 2020|

De Vuelta Ciclista a España mag als het stiefkindje van de drie grote rondes beschouwd worden. Logischerwijs hebben de Tour de France en de Giro d’Italia lang veel meer aandacht gekregen. Hun prestige lag hoger. Wat niet in het voordeel speelde was dat de Spaanse ronde lange tijd slechts een marginale plek op de kalender was gegund, weggedrukt in het

In Flanders fields: de revival van Gent-Wevelgem

Door |maandag 12 oktober 2020|

De laatste jaren ben ik groot fan van Gent-Wevelgem. Als we het hebben over dit jaar zou je kunnen zeggen dat elke koers een cadeautje is, waar corona zijn zegen over heeft gegeven. Maar ik had het dus al langer, misschien vanaf het moment dat de wedstrijd een meer prominente plek op een zondag heeft gekregen.

Tot die tijd keek ik