Wanneer Beat Breu na zestien jaar stopt met wielrennen, is er nog een laatste droom onvervuld.
Clown worden.
Zeven jaar lang treedt Beat Breu op als komiek. In het begin in zaaltjes, die vol zitten omdat hij het is, Beat Breu, die moppen komt tappen. Maar Beats repertoire ontwikkelt zich niet, de zaaltjes krimpen en tenslotte blijven ook de toeschouwers weg.
Op een dag, een zondag waarschijnlijk, speelt Beat Breu nog één keer. Hij is gevraagd door de directie van een bejaardentehuis om de activiteitenmiddag op te fleuren.
Zijn publiek bestaat uit een handjevol tachtigplussers, die verbaasd naar de kleine, ronde man op het podium staren. Een aantal hoort niet zo goed meer, een paar anderen weigeren hun kaartspel te onderbreken.
Twee dames op de eerste rij dommelen langzaam weg.
Als Beat van het podium stapt, zonder afsluiting, zonder slotwitz, echoot de stilte in de zaal en in zijn oren. Drie verpleegsters bedanken hem voor de fijne show, maar voor Beat Breu hoeft het niet meer. Niet zo.

Dat het ook anders kan, bewees Pello Ruiz Cabestany. Etappewinnaar in Vuelta en Tour.
Pello, die altijd lachte. Die Pello, uit een rijke familie wijnhandelaren.
Pello, voor het geluk geboren.
Ook hij bewandelde ooit het pad van de C-ster. In zijn geval: de weg van de televisieshow, de weg van het survivalprogramma en het ijsdansen.
Maar Pello bleef lachen, altijd hartelijk, altijd opgewekt. Hij schreef een fietsinstructieboek en opende een restaurant. Niet omdat hij van koken hield. Pello was meer van het opeten.

Beat Breu verging het lachen snel. Na zijn cabaretloopbaan opende hij een erotische wildwestbar aan de Bodensee – binnen een jaar failliet – en maakt op vijftigjarige leeftijd nog een comeback. Ondertussen maakten Beats ex-vrouwen elkaar af in de boulevardpers.
Het laatste nieuws over Beat Breu was zijn reclamecampagne voor H2oHoch3, een toverdrankje van de firma SunWayWater. Dankzij H2oHoch3 was Beat aan een tweede jeugd begonnen, vertelde hij overal.
Helaas: H2oHoch3 bleek bij nader onderzoek een giftig schoonmaakmiddel.

Frank Heinen