Gisteren was het een rare dag in de Vuelta. Eerst het bericht dat vandalen de bus van Aqua Blue in de fik hadden gezet, daarna de beelden van de agent die een fan onder een Shimano-motor duwt en ten slotte de beelden van Maxime Belkov die door een agressieve toeschouwer omver wordt gekegeld. Pfffff. En dan miste Jetse Bol ook nog eens de vroege vlucht.

‘Ja, dat was erg balen! Ik had er echt mijn zinnen op gezet en was erg actief de eerste 50 kilometer. De eerste 40 waren een glooiende kustweg waar echt hard gekoerst werd, dus dat hakte er wel in. Uiteindelijk rijden ze na ruim 50 kilometer weg op een vlakke weg… In deze Vuelta loont het om mee te zitten omdat al de vroege vlucht al vaak voorop is gebleven. Veel ploegen en renners zijn er dus op gebrand om mee te zitten. Daardoor duurt het erg lang voordat er een groep vertrokken is, omdat als het er altijd wel weer een ploeg ontbreekt. Het bizarre is dat dan vaak uiteindelijk een groep wegrijdt omdat iedereen het aanvallen beu is. Ze rijden dan zomaar opeens op het vlakke weg, terwijl er op de heuveltjes veel harder gekoerst werd. Gisteren was dus zo’n dag. Bij veel van mijn ploeggenoten sijpelt langzaam alle energie uit het lichaam, dus behalve mijn Portugese ploeggenoot en ikzelf was er verder niet echt iemand actief om mee te zitten. Dat verkleint uiteraard voor ons als ploeg de kansen. Als de vroege vlucht (al vind ik na 55 km niet echt vroeg) dan vertrokken is, is het inderdaad zaak energie te sparen. Na 12 dagen ben je geen heroplaadbare alkalinebatterij meer. Dan is het zaak om zuinig te zijn. In het peloton heb ik wat bijgekletst, maar dat was eigenlijk meer in de laatste 30 km in de gruppetto. Even gehoord van de mannen van Aqua Blue hoe het zat met die brand in hun bus. Trieste zaak.’

‘Ik schoof in de laatste 15 km trouwens nog bijna onderuit. Ik gleed met twee wielen weg, maar kon gelukkig net op tijd corrigeren. Gelukkig maar want in mijn wiel zat Laurens De Vreese. Hij was eerder die dag al hard onderuit geschoven over een andere Nederlander. Het zou voor de Belgisch-Nederlandse relaties niet goed zijn mocht hij twee keer onderuit gebonjourd worden door een Hollander. Later zag ik trouwens op Twitter dat Froome op bijna exact dezelfde plek gevallen was.

‘Peter Koning, mijn concurrent voor het klassement ‘Beste West-Fries’ zat gisteren wel in de kopgroep. Maar geen zorgen, het is nu 10-2 voor mij, dus dat moet lukken. Peter pakt de tijdrit nog, dus ik moet mijzelf vooral focussen op die andere acht dagen.’

‘Van Frankrijk-Nederland heb ik niks gezien. We zaten pas om half 10 aan tafel; die blamage heb ik gelukkig gemist. En anders had ik wel een andere reden gezocht. Ik heb nog wel wat gelezen en ben bijna toe aan een nieuw boek! Maar daarvoor moet ik eerst in de aanval. Mocht ik nog een keer meezitten, dan is mij Tahrir van Barry Smit beloofd door de mannen van AtlasContact. Na Om het nu en Ondijk/Punt hoef je mij dus niet meer te motiveren om daarvoor te gaan. Goede boeken.

Leon Geuyen