HJ20150804-23703730-edit

Verspilde verf vloerde Mollema, toonbeeld van zuinig rijden. Een klodder verf die —als God’s Great Banana Skin— een renner keihard op zijn plaats zet die wars is van hoogmoed.

Dat vloekt als een Gronings godverdomme in een koolzaadveld!

Het zal de Tour een worst wezen. Echt. De Tour de France is een monster, dat spuugt op rechtvaardigheid. Slechts het recht van de sterkste geldt. Geluk wordt alleen uitgedeeld aan diegene die al veel geluk had. Genade zit niet bij de prijs in. Zo ben je ’t ene moment nog een glansrijk podiumkandidaat. Zo ben je 11e en nergens.

11e. Vergeten aanvoerder van het anonieme peloton.

Het leven is hard en ongepolijst. En het wielrennen is daar het concentraat van. De weg naar geluk is geen rechte polderweg maar een rotonde die er glad bij ligt. Dat juist Bauke Mollema zich hierin verslikte, onderstreept op ruwe wijze de waarheid van deze stelling. Mollema, een taaier exemplaar is er toch niet in het peloton?

Gepekeld door de westenwind die, vers van zee, over het Groninger land raast. Gezandstraald door kleine deeltjes klei die tijdens zijn lange solo-ritten door dat pas geploegde landschap in zijn gezicht blazen. Gehard door het onrecht dat verscholen zit in dat mooie Hogelaand, bezongen door Ede Staal.

’t is de lucht achter Oethoezen/ ’t is ’t torentje van Spiek/ De weg van Lains naar Klooster/ En deur Westpolder langs de diek.

Want een gezonde dosis onverschilligheid krijg je wel, wanneer je al de kleine arbeidershuisjes ziet liggen naast die grote herenboerderijen in de Graanrepubliek. Wanneer je weet van scheuren in muren, als je over de Groninger gasvelden rijdt. Dan leer je wel dat klagen geen zin heeft en naar anderen kijken evenmin.

Nait Soezen! Kop d’r Veur!

Daarom ging Bauke Mollema gisteren op de Col de Joux Plane in de aanval, terwijl hij op de voorlaatste col nog gelost was. Buigen, misschien. Maar barsten, nooit! Dat is Bauke. Dat is Groningen.

Vanaf 21 juli 1672 probeerde de bisschop van Munster de stad Groningen te kraken met een wekenlang durende regen van bommen. Op 28 augustus van dat jaar moest deze bisschop, Bommen Berend, afdruipen. Hij liep stuk tegen de veerkracht van de Groningers, en de kracht van ‘de Groote Griet’. Het grootste kanon op de stadsmuur. Nog elk jaar viert Groningen op 28 augustus Bommen Berend.

Dit jaar wordt op 28 augustus ook de Bauke Mollematocht verreden. Vanuit Groningen. Niet voor niks, natuurlijk.

Bommen Berend wordt Bommen Bauke!

foto: Henri Santing

 

Bort Hartog