Gibi Baronchelli/Roy Schuiten. Zou een mooi duo zijn voor een koppeltijdrit. In 1978 rijden de twee in het hetzelfde tenue, dat van SCIC dus ligt het voor de hand dat ploegleider Carlo Chiappano de twee kopstukken aanwijst voor de Trofeo Baracchi. Maar nee, Baronchelli wordt gekoppeld aan Bernt Johansson (uit de Fiorella-ploeg) en Schuiten mag het doen met de Noor Knut Knudsen (de renner van het plaatje…).
‘Baracchi’ is een prestigieuze koppeltijdrit die tot en met 1990 is verreden. Het is een van de seizoensafsluiters die renners met een beetje najaarsvorm uiterst serieus nemen. De gekoppelde renners hoeven niet in dienst te zijn van dezelfde merkenploeg, en dus laat Chiappano zijn Baronchelli rijden met een van de winnaars van het jaar ervoor: de Zweedse tempobeul Johansson.
Roy Schuiten is immers alles behalve de ultieme tijdrijder van 1974 en 1975, de jaren waarin hij wereldkampioen achtervolging wordt, de GP des Nations op zijn naam schrijft èn ook (in 1974 met Francesco Moser) de Trofeo Baracchi wint. Chiappano beschouwt Schuiten, naar verluidt, als een miskoop en zijn ‘prestatie’ in de GP des Nations lijkt daar ook op te wijzen. De Nederlander besluit de 90 kilometer lange tijdrit als dertiende, met bijna dertien minuten achterstand op winnaar Bernard Hinault.
‘Het ging toen gewoon niet. Ik was veel te nerveus. Ik had last van mijn maag. Mijn benen blokkeerden volledig in die wedstrijd’, verontschuldigt Schuiten zich een paar weken later als hij de vorm weer te pakken heeft. Chiappano’s droomduo wordt slechts derde, achter het Raleigh/MIKO-koppel Hennie Kuiper/Joop Zoetemelk, en achter Roy Schuiten die voor de tweede keer in zijn loopbaan de Trofeo Baracchi wint.
Dat doet hij samen met Knut Knudsen, nog zo’n tempobeul en net als Schuiten meervoudig achtervolgingskampioen. Knudsen is de Olympisch kampioen van 1972 in die discipline en ook wereldkampioen bij de amateurs. Op de achterkant van de getoonde fotokaart van uitgeverij Rencontre haalt een anonieme auteur allerlei superlatieven van stal om de ‘uitzonderlijke kwaliteiten’ van de ‘schitterend gebouwde atleet (…) met het gezicht van een bulldog (…) en de wonderlijke pedaalslag’ te beschrijven. Knudsen wint onder andere ritten in de Giro, Tirreno-Adriatico en de Ronde van Romandië. Daarbij uiteraard de nodige tijdritten.
Bronnen: Wieler Revue, Het Vrije Volk, dewielersite.net
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Wat is het toch jammer dat de Trofeo Baracchi niet meer bestaat… Wat zou je nu ook nog mooie duo’s kunnen bedenken, al of niet van dezelfde ploeg. Tony Martin met Sylvain Chavanel. Lars Boom met Robert Gesink. Lieuwe Westra met Martijn Keizer. Fabian Cancellara met… ja, met wie? Bedenk het maar. Heerlijk stukje nostalgie, Jos. Bedankt!