Er waart een spook door de koers, het heet ‘vluchtersgroep’. In elke wedstrijd zien we het verschijnen, zeker nu etappes van kop tot staart worden uitgezonden. Wat mij opvalt is dat de vluchters hun vlucht steeds vaker succesvol afsluiten, dat wil zeggen dat een lid van de groep bij het passeren van de meet de handen in de lucht mag

Op de dag van de Zoncolan waren ze er ineens weer. In het zwaarste gedeelte van de beklimming zwalkte er eentje mee met Lorenzo Fortunato. Tot mijn grote ergernis is de wielerwappie terug.  En hoe: deze droeg geen mondkapje en hing zelfs tegen de renner aan.

Wat is een wappie ook alweer? Ik ken ze alleen in de zin van viruswappie,

– Het zal toch niet waar zijn.
– Het is nog 11 km, hè.
– Jaja, laat ons dromen.

Later, op 9 km van de finish:

– Het is een renner die nooit stilvalt.
– 35 seconden.

Op 8,6 km van de finish rijdt Taco van der Hoorn alleen weg. De Zwitser Simon Pellaud kan niet mee.

– Hoe deze dag ook afloopt, het is echt prachtig

Ingezonden brief

Geachte Patrick Lefevere,

Als land- en provinciegenoot bewonder ik al jaren hoe uw ploeg het Belgische wielrennen heeft doen schitteren. Er was Museeuw, Boonen, Gilbert en nu dus coming man Evenepoel. In deze Giro ging hij van start met dezelfde status in de ploeg als João Almeida. Nu hoopte ik stilletjes samen met heel België dat

Bauke is geslaagd in het eerste deel van zijn missie, achterstand oplopen in het begin van de Giro. Dat geeft hem een groen certificaat of vrijgeleide om af te reizen naar een vluchtersgroep.

Het peloton fungeert als een soort strenge Raad waar de permits worden uitgedeeld, permits om het ruime sop te kiezen.

Je ziet ze neuzen en bladeren in de standen,

Het was dinsdag 7 juni 1988. Correctie, het moet wel 7 juni 1988 zijn geweest. Dat hebben we onlangs weten te achterhalen. Ik was 2 jaar oud en samen met mijn ouders op vakantie in Italië, nabij het meer van Caldonazzo. We waren als echte Nederlanders op vakantie; twee kleine blonde kinderen met hun ouders, bivakkerend op de camping met