Het was gisteren een uitstekende etappe om tot de vaststelling te komen dat ik in dit Dagboek Tour nog niets geschreven heb over doping (u weet wel, de problematiek die kennelijk het verleden van het wielrennen toebehoort) en om me af te vragen waarom. Er zijn meerdere opties, waarvan ik de volgende twee het toelichten waard acht.

– Er is de comfortabele optie. Een golf van inkeer overspoelde de wielerwereld. Van renners die fietsten in de jaren negentig of nul en nu een andere functie in de wielersport bekleden tot wielerartsen toen al werkzaam. Van José Ibarguren tot Alexandre Vinokourov. Van Patxi Vila tot Alejandro Valverde. Ja, de wonderlijke zelfreiniging van ziel en moraal is indrukwekkend. Niet één renner uit de top 100 van de wereld is de laatste twee seizoenen betrapt op doping buiten Simon Yates en dat betrof een eenvoudig astmaproduct. Door de zelfreiniging kon het natuurlijk ook dat een waterdrager einde contract in 2011 haast pardoes de Vuelta won, alleen de illustere Cobo enkele seconden voor zich moest dulden, maar sindsdien de Tour domineert zonder ooit tevoren tekenen van enige bekwaamheid te tonen. Aan het bloedpaspoort valt niet te ontsnappen, dus laten we rustig van het spektakel genieten. In andere sporten, daar!

– Er is de ongemakkelijke optie. Doping wordt niet bestreden, maar het probleem wordt onder controle gehouden. Zoals in feite altijd in de geschiedenis van het wielrennen, de ene keer nog minder succesvol dan de andere keer. Het bloedpaspoort detecteert de Ricco’s der aarde, maar geldt kennelijk onvoldoende als bewijs tegen verdachte schommelingen. Ik dacht er weer aan afgelopen week, toen de Fancy Bears vertrouwelijke correspondentie van de IAAF openbaar maakten. Achter de namen van onder anderen Mo Farah, Asbel Kiprop en Sifan Hassan is te lezen: ‘likely doping’ of ‘passport suspicious’. Ofschoon een schare atletiektoppers verdachte waarden laat noteren, schijnt het bloedpaspoort onvoldoende toereikend om actie tegen deze atleten te ondernemen. Het risico op valspositieve resultaten is te groot en dus blijft er een niet onaantrekkelijke marge over. Waarom zou dit in het wielrennen niet zo zijn? Naar wat kijken we? En moet tevens de vraag gesteld: wegen de kosten van het bloedpaspoort nog op tegen de baten?

Laten we eerlijk wezen. Eigenlijk vinden de meesten onder ons het wel prima zo. We kunnen weer naar een sport kijken waarvan de geloofwaardigheid niet om de haverklap wordt betwist. Toeschouwers en sponsors worden niet afgeschrikt. Journalisten kunnen het gezellig houden. Oh ironie omdat er geen renners tegen de lamp lopen. Als de geschiedenis wel iets bewezen heeft, dan wel dat het niets bewijst. Integendeel. Ach, het maakt niet uit of doping een problematiek is, als de schijn er maar is van niet. En dus wordt er af en toe een kleine garnaal gevangen in de zee van haaien.

Er is een woord dat deze Tour tot vervelens toe domineert. Wielercommentatoren hebben er de mond vol van. Wielerjournalisten denken in functie van. Organisatoren moeten hun parcours uitstippelen ten bate van. Spektakel. (Ik lees weleens dat de Tour saaier is geworden omdat die cleaner is. Dat er weinig renners happig zijn om zich in de vroege vlucht te nestelen wijst op intelligentie, wat niet bepaald af te raden valt. Het wielrennen en bij uitbreiding de Tour zijn niet saaier dan in de jaren negentig. We onthouden de heuglijke momenten sneller, zoals we in 2037 zullen klagen hoe saai de Tour is en met weemoed zullen terugblikken op de memorabele Tour van 2017. En hoe dan het afgelopen wielervoorjaar verklaren?)

Een technische afdaling vlak voor de finish, muren van bijna 30%, wereldkampioenschappen in hoogovens, de renner fietst. Zoals de befaamde wielrenner Peter Sagan weet te melden: ‘Wielrennen is entertainment.’ De massa moet vermaakt. De helden die ze toejuichen zijn marionetten van hun eigen succes. Het moet harder, grootser, extremer. Alles voor de show. Hoe deze helden dat doen is in de geschiedenis altijd ondergeschikt gebleken. In tijden dat de roep naar spektakel en sensatie nog nooit zo luid heeft geklonken, zal dat heus niet anders zijn.

De oplossingen van gisteren: 1E, 2C/2F, 3G, 4A/4J, 5J/5A, 6I, 7D, 8H, 9B, 10F/10C, 11K

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)