Renners als Michael Boogerd, Lance Armstrong en Michael Rasmussen probeerden met hun dopingbekentenis een betere wereld te creëren voor de nieuwe generatie wielrenners. Een nieuwe generatie die vecht tegen het aanzien van wielrennen.
Onder toeziend oog van 500 studenten en priester Marco Pozza zei Danilo Di Luca een paar jaar geleden dat in zijn begintijd het hele peloton gebruikte, maar dat dat vandaag de dag anders zou zijn. Di Luca werd in juli 2009 gepakt op cera, dat middel waar onder meer Rebellin en Riccò ook van snoepten. Nooit meer zou hij zijn handen branden aan die troep.
Bij Katusha vond hij na zijn schorsing in 2011 nieuw onderdak en wat bleek: zijn prestaties werden wat geloofwaardiger. Met een vierde plaats in een etappe van de Giro en Ronde van Zwitserland als hoogtepunt reed hij verder vooral in de subtop. Het jaar erop kwamen er wat meer toptien-noteringen toen hij zijn Katusha-shirt omruilde voor Acqua & Sapone. Dit jaar stapte hij over naar Vini Fantini. Zo giftig als de outfit reed Di Luca over de Italiaanse wegen gelijk twee toptien-noteringen bij elkaar.
Na twee jaar afwezigheid mocht hij dit jaar op 37-jarige leeftijd eindelijk weer in zijn geliefde Giro starten. De enige grote ronde die hij op zijn naam wist te schrijven tijdens een toch imposante carrière. En wat bleek: er zat strijdlust in de oude Italiaan. Alsof hij 22 jaar oud is en zichzelf in de etalage moest zetten om volgend jaar een goed contract in de wacht te slepen. De tiende plaats in de negentiende etappe gisteren (een klimtijdrit) is zijn vierde toptien-notering van deze ronde, onkruid vergaat niet.
Zo ook niet bij Gesink, die inmiddels niet meer zonder koffer handdoeken naar een grote ronde gaat. Altijd genoeg bij de hand om in de ring te werpen. Di Luca had er een moeten lenen en de eer aan zichzelf kunnen houden. Vandaag werd hij schuldig bevonden aan het gebruik van epo, wat hem een levenslange schorsing opleverde.
Er is een groep wielerfans en wielrenners die het allemaal zat is, telkens dat nieuws en geschrijf over doping. We moeten ons richten op de koers en de andere kant op kijken, is wat ze zeggen. Niemand kan verhelpen dat wielrennen er een ander gezicht bij heeft gekregen de afgelopen jaren. De wedstrijden zijn nu niet meer dan een goede Hitchcock-film, met het verschil dat de dader in het wielrennen zich iets minder snel laat pakken. Als het nieuwe wielrennen iets heeft ontketend is het wel dat de sport veranderd is in een nog grotere soap/bingo.
- Recensie: Tank – Ralph Blijlevens en Bram Tankink - 26/11/2018
- Het NK Veldrijden 2015 in foto’s - 12/01/2015
- Wilco Kelderman Bestaat Niet - 12/12/2014
“Renners als Michael Boogerd, Lance Armstrong en Michael Rasmussen probeerden met hun dopingbekentenis een betere wereld te creëren voor de nieuwe generatie wielrenners. Een nieuwe generatie die vecht tegen het aanzien van wielrennen.”
Dit is wel van een grenzeloze naiviteit. Armstrong bekende omdat hij niet anders kon als hij de (financiele) schade enigzins wilde beperken voor zichzelf. Door zijn (uitermate ongeloofwaardige) verklaring dat hij clean was bij zijn comeback maakte hij de wielersport juist nog verder belachelijk.
Boogerd wachtte en wachtte en hoopte dat anderen eerder zouden zijn. Vervolgens het eeuwige excuus dat ‘iedereen het deed’. Spijt van de heksenjacht, niet van het gebruik. Duidelijk ook geen lichtend voorbeeld.
Rasmussen gooide alles op tafel om zoveel mogelijk centen van Rabobank te kunnen lospeuteren. Allemaal uit eigenbelang, allemaal (lang) na hun afscheid als renner. Resultaat: negatieve publiciteit voor de huidige generatie die niets met deze mannen te maken heeft.
Als je die mannen wil opvoeren als voorvechters van een schonere wielersport heb je er echt helemaal niets van begrepen.
Avila, geweldige goeie reactie,schrijver dezes Kees de Jong heeft het naieve waar Omerta op inspeelde en hoopt.
Thomas Dekker schijnt alle Omerta info gegeven te hebben, Lance en Boogerd vertelden nog niet de helft van wat ze weten en gedaan hebben….Erik Dekker gewoon Blanco ploegleider zou als enige topcoureur niet gebruikt hebben?
Hoe jammerlijk ook. Als we het niet meer over doping kunnen hebben, waar moeten we her qua wielrennen dan over hebben? Er deden 17 Nederlanders mee aan de Giro en niet 1 keer kon er een Nederlander meedoen voor de dagzege of meestrijden voor een nevenklassement. Misschien is 3 ploegen inderdaad wel te veel.
Gesink is 26. Kom op zeg, geef die jongen wat tijd. Altijd die negatieve sneren.
Veni Vidi Avila
Het zijn helaas geen goede voorbeelden, net zo min als Thomas Dekker die in zijn boek Schoon Genoeg niet meer dan een druppeltje doping prijsgaf,terwijl achteraf bleek dat hij van begin af aan onder de ‘drog’ zat. Ik ben bang dat TD niet meer dan een meerijder geworden is die waarschijnlijk nooit, maar dan ook nooit meer iets zal winnen.
Het doet er trouwens ook niet toe met hoeveel NL-ers ‘we’ aan de start staan. De afgelopen 8 jaar hebben we in de 3 grote rondes (> 480! etappes) 3x gewonnen (Weening-Boom-Weening). In kleine wielerlanden waar de talenten er hard voor moeten blijven trainen is er meer succes. Er staan weinig Slowaken, Tschjechen, Zwitsers, Ieren of Duitsers aan de start maar die winnen wel ( Ciolek, Cancellara,Sagan, Kreuziger, Martin). Het lijkt er op dat je in Nederland al een ploeg hebt als je de trappers kan rondkrijgen. Wanneer gaan de ogen eindelijk open?
Hoe dan ook , wielrennen is en blijft een prachtige sport!