Gisteren onthulden we voor u al de tien meest onderschatte renners uit de wielergeschiedenis.
Waar er renners zijn die te weinig waardering krijgen, zijn er ook die het te veel krijgen. Renners die steeds in één adem worden genoemd met de groten der wieleraarde. Helemaal aan de haren er bij getrokken weliswaar. Renners die na hun carrière nog steeds voor de microfoon worden gehaald, renners bij wiens prestaties melancholisch wordt gedaan en op verkeerde gronden ten hemel worden geprezen. Kortom, de wielerrealiteit zal grondig worden omgegooid. Heilige huisjes zullen sneuvelen. Uiteraard doen we dit op een statistisch onderbouwde manier, zoals u van ons gewend bent. Als u één van de volgende tien namen te horen krijgt in een lyrische context, besef dan dus dat de realiteit iets genuanceerder is.
10 Herman Van Springel. Wordt steeds opgevoerd als de meest onderschatte renner. In de onderschatting wordt hij overschat. Een tiende plaats in dit lijstje is bijgevolg zijn deel.
9 Charly Gaul. Dubbel winnaar van de Giro en winnaar van de Tour. En toch prijkt deze gevleugelde klimmer die in barre weersomstandigheden boven zichzelf kon uitstijgen hier op een negende plek. De legende rond Gaul is veel groter dan rond bijvoorbeeld Felice Gimondi die een veel indrukwekkender palmares kan voorleggen. Gaul is uitgegroeid tot het prototype en ideaalbeeld van de pure klimmer. Desondanks heeft hij slechts tweemaal de bolletjestrui in de Tour gewonnen. En vergeten we bij legendes als Charly Gaul maar al te graag dat er ook een duister dopingkantje aan zat. Een heroïsche overwinning kan de mythe rond een renner voeden en de renner in kwestie een cultstatus bezorgen. Misschien wel tegen wil en dank, want na zijn wielerloopbaan zocht Gaul de anonimiteit op en ging een kluizenaarsleven leiden.
8 Hugo Koblet. Twee jaar boem en gedaan. Toch wordt mooie Hugo steeds in één adem vernoemd met Ferdi Kübler. Maar wat heeft hij naast de Giro nog gewonnen? De Tour zult u zeggen. Klopt! Maar dat is dan ook de meest overschatte koers hier op aarde. Perfect dus om hier te staan blinken op een achtste stek.
7 Gert-Jan Theunisse. Eén keer vierde in de Tour, winnaar van het bolletjesklassement en winnaar van een Touretappe – weliswaar op Alpe d’Huez. Daar stopt het zowat, maar over de tongen gaat hij. Zo hard zelfs dat mensen dé Henk Lubberding aanzien voor Gert-Jan Theunisse. In een ideale wereld zou het natuurlijk andersom zijn.
6 Bjarne Riis. Een steenezel die een koerspaard werd door van het meest gebruikte drieletterwoord in wielermiddens nog meer te gebruiken dan zijn tegenstanders. De schrijver van het meest gelezen dopingboek van afgelopen jaar in het Nederlandse taalgebied voelt zich waarschijnlijk in zijn wiek geschoten wanneer hij dit leest, maar we kunnen er gewoonweg niet omheen. Riis is groot (en kaal) geworden dankzij de epo. Van anonieme helper tot Tourwinnaar. Wanneer in de Tour aan de ontbijttafel bij Telekom de confituur op was, tapte men wat bloed bij Riis af. In de Tour van 1993 werd Riis plots vijfde, de jaren voordien geraakte de Deen amper een berg op en was hij niet meer dan een knecht. In de kleuren van Gewiss-Ballan eindigde hij in de Tour van 1995 derde en een jaar later was het dan eindelijk prijs. Zijn Tourwinst bleek maar een opstapje te zijn om grote sier te kunnen maken als ploegleider.
5 Benoni Beheyt. Geen enkele wereldtitel die zo voor beroering heeft gezorgd als die van Benoni Beheyt, gewoon door zijn wiel voor dat van zijn kopman over de meet te gooien. In augustus was het exact vijftig jaar geleden dat de Oost-Vlaming op amper 22-jarige leeftijd het WK bij de profs wist te winnen. Al te vaak wordt vergeten dat het – behalve een Tourrit en Gent-Wevelgem – daar al ophoudt. In 1966 kon hij de fietsenwinkel van zijn schoonouders overnemen en deed dat alsook. Een mens zou voor minder stoppen met koersen.
4 Elke winnaar van de Ronde van Vlaanderen. Het deelnemersveld staat en valt bij Tom Boonen en Fabian Cancellara en de persbelangstelling is omgekeerd evenredig met de spanning die de koers te bieden heeft. Kortom, het meest overschatte criterium in Vlaanderen.
3 Briek Schotte. Dat er heilige huisjes gingen sneuvelen, hadden we u beloofd. Schotte blonk uit in de Ronde van Vlaanderen die hij twee keer won. Verder dan een vijfde plaats is hij in Parijs-Roubaix, toch de kasseiklassieker bij uitstek, niet geraakt. En behalve twee wereldtitels en een tweede plaats in de Tour was hij op het internationale strijdtoneel weinig te vinden. Toch is Schotte de belichaming van de flandrien geworden. De stijl van koersen die met hem verbonden wordt, roept heroïek op. De mythe Schotte heeft na zijn loopbaan de renner Schotte ruimschoots overstegen.
2 Lance Armstrong. Een kleine 4 miljoen volgers op twitter, er worden lijvige rapporten over hem geschreven en hij heeft iets met fietsen gedaan. Ondanks zijn magere palmares, twee Tourritten en een overwinning van de Draai van de Kaai kent iedereen hem. Ergens verwacht je toch nog een stunt van hem om aan iedereen te tonen dat hij wel degelijk kan fietsen en al die fans en volgers verdiend te hebben. Al wordt het wel wat laat, je kan moeilijk van een 41-jarige Amerikaan verwachten dat hij nu eventjes nog een grote ronde gaat winnen.
1 Michael Boogerd. Hier had ook Jetse Bol kunnen staan. Maar het is enkel in koersblogmiddens dat men hem zo hoog zitten heeft. Dus was de keuze voor een andere Nederlander snel gemaakt. Boogerd kent het geluk in een tijdperk te hebben gefietst dat het Nederlandse wielrennen nergens was. En dat bijgevolg alle ogen op hem gericht waren. Twee Tourritten en ereplaatsen bij de vleet, dat wel. Zijn hagelwitte tanden vervulden het Nederlandse wielerpubliek altijd met een soort hoop dat hij toch eens ooit die grote klassieker zou winnen. De gekheid sloeg op den duur zelfs zo hard toe dat de brave man zijn dopingbekentenis op tv werd uitgezonden, als een 11-jarige leerling die zijn spreekbeurt voor de klas uit het hoofd dramt. Boogerd verdient met andere woorden met recht en reden de titel van meest overschatte renner uit de geschiedenis.
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020
Vooral stukje van Lance deed me lachen :)
Riis, EPO en kaalheid? ’t Is een keuze:http://epo.be/boekenportaal/boekinfo_boek.php?isbn=9789068685671
En vergeet niet de meest overschatte biefstuk in het peloton, die van Contador: http://sportmagazine.knack.be/sport/nieuws/scherp-gesteld/walter-pauli/armstrong-speelden-wielrenners-en-journalisten-onder-een-hoedje/opinie-4000191790272.htm
Eindelijk eens iemand die het me eens is wat betreft Boogerd :)
Ter verdediging van IJzeren Briek: er wàs geen Tour van 1940 tot en met 1946. Dan kan je ‘m ook moeilijk winnen.
En Parijs-Tours (2x winst) stond in die tijden op dezelfde hoogte als een Ronde van Vlaanderen.
Vervang Briek Schotte door Stephen Roche, en ik kan leven met dit lijstje :)
Die Armstring is toch wereldkampioen geworden in ’92 of ’93.
Volgens de wielersite bij uitstek Wikipedia in 1993. Maar de Draai van de Kaai is uiteraard een veel prestigieuzer criterium dan het WK.
Alleen een Belg mag de Ronde van Vlaanderen omschrijven als het meest overschatte criterium in Vlaanderen. Ik, als Nederlander, hou mij verre van deze interne Belgische kwestie… ;-)
Bij gebrek aan Nederlandse klassiekers moet ik me wel over interne Belgische kwesties uitspreken. ;-)
Als je zegt dat de Ronde van Vlaanderen geen spanning biedt, moet je er wel bij zetten dat dat geldt vanaf 2012. Tot 2011 was het altijd het de allermooiste koers van het jaar
Klopt, maar ik schat het interpretatievermogen van de lezer van HiK dermate in dat hij dat wel door heeft. ;-)
gert Jan was een fantastische renner! En wat jullie over Lance melden is schandalig, ook met epo en kanker zo presteren is en blijft fenomenaal!
Mafkees!!!!
Ik vond Olano altijd zo’n overschatte renner. Eén goed tijdritje en daarna 3 weken lang zich door z’n ploeg over de bergen laten slepen. Bah.
Van welke amerikaan van 41 kan je niet verwachten dat hij geen grote ronde kan winnen?? (zie Vuelta 2013)
Joh ;)
Sarcasme…het is natuurlijk niet aan iedereen besteed…
Precies genoeg sarcasme om het leuk te maken, en het lijstje nog als een serieuze uiteenzetting te beschouwen ;)
Als je Armstrong noemt,mag nee moet je ook Indurain, Ullrich en Pantani noemen. En Museeuw. Wel gelijk qua Boogerd en Theunisse.
Van meer recente aard wil ik nog noemen: Michele Scarponi. Op een beetje flauwe manier winnaar van de Giro van 2011 geworden, maar verder? Kampioen met foute mannen werken, dat wel!
Je vergeet bij gert-Jan wel zijn overwinning in de Classica San Sebastian en Boogerd heeft natuurlijk wel meer gewonnen als alleen die etappes in de tour… maar we zullen er vanuit moeten gaan dat dit een lijstje is met een knipoog… Boogerd zal er vast wel om kunnen lachen ;)
“Al wordt het wel wat laat, je kan moeilijk van een 41-jarige Amerikaan verwachten dat hij nu eventjes nog een grote ronde gaat winnen.”
Kijk, dat soort humor vind ik dan wel weer leuk :)
De RVV mooie koers niks mis mee. Vooral niet als je er bovenop zit. Zie http://www.petra-huijsmans.nl RVV 2013 vacansoleil in beeld.
het enige jammere is het verleggen van de finish buiten het dorp. Kijk op mijn site oordeel en stem.
Richard Virenque had ook in dit lijstje niet misstaan. Een renner die de bolletjestrui vooral veroverde in het middengebergte en die voordat hij aan de dope zat even goed was als een Eddy Bouwmans.
I second that!
Puntensprokkelaar van beroep. Alsof ie met een tourpool a la velogames bezig was.
Jij snapt er dus helemaal niks van, onder welke steen leef jij dan
in de meeste verhalen zit een kern van waarheid, al is overdrijven ook een kunst
De tekst op zich is al geweldig maar sommige reacties zijn echt wel schitterend….
En ze reden allemaal harder dan de schrijver van dit stukje… met of zonder EPO.
Vooral het stuk over Charly Gaul is echt lachwekkend… SLECHTS 2 keer de bolletjes trui. Hoeveel keer wonnen Froome of Contador de bollentrui? Zelfs Eddy Merckx won hem MAAR 2 keer. Boogerd heeft zoveel meer gewonnen en de Ronde van Vlaanderen brengt ieder jaar spanning (zie maar de voorbije jaren). Je formuleert ook het winnen van wereldtitels of Gent-Wevelgem verkeerd :hij werd maar 1 keer wereldkampioen of hij won maar 1 keer Gent- Wevelgem, nochtans zou 99% van het peloton enorm gelukkig zijn mochten ze ooit zo een monument kunnen winnen.