Johnny Hoogerland

“Godnondeju! Sjonie, waar was je nou toch helemaal mee bezig? Denk je dat je Fabian Cancellara bent of zo, effe lekker 25 kilometer solo met een hijgend peloton in je nek. Ongelooflijk Sjonnie! Iedereen weet, werkelijk iedereen, dat Milaan-San Remo beslist wordt op de Poggio! De POGGIO, Sjonnie! Niet op de Cipressa! En waar demarreert Sjonnie? Jawel hoor, op de Cipressa!”

Johnny: “Ja, maar ik..”

“Nee, Sjonnie niks te ja maren, misschien dat je het nog niet weet, maar we koersen tegenwoordig om te winnen! Niet om van je holadieee zo lang mogelijk in beeld te rijden voor de sponsor; die tijd is geweest. WINNEN Sjonnie, daar gaat het om. Winnen, winnen, winnen! Hoe vaak moet ik dat nog tussen jullie botte oren rammen! Niet te geloven! Zulke benen en dan op de Cipressa aanvallen! Ik kan er niet bij, wat in hemelsnaam bezielde je nou helemaal. Wat is dat nou, wil je eigenlijk wel winnen? En ga me alsjeblieft niet vertellen dat je wel tevreden bent met je 20e plek!”

Johnny: “Nou ja uh, ik uh,

“Ja wat nou ik uh! Echt waar Sjon, geloof me nou! Je hebt het in je om Luik te winnen, om de Amstel te winnen, echt waar, maar ALSJEBLIEFT, koersen doe je met je hoofd! Dat je zo leuk kunt aanvallen, weten we nou ondertussen wel! Potverdomme Sjonnie, je had echt de benen om hier te winnen vandaag, in ieder geval om voor het podium te gaan. Maar wat gebeurt er als je er echt moet staan, op de POGGIO dus? Niks! Helemaal niks, Sjonnie! Je had je bord al helemaal leeg gevreten. Je had mee gekund, echt waar! Als je die hersens van je maar had gebruikt! Trouwens, zo hard had je die ook weer niet nodig vandaag. Echt, het was zo simpel, ik heb het je 100.000 keer verteld: Sjonnie, let op! Op de Poggio gaat het gebeuren. Dat was alles wat je moest onthouden. Zo moeilijk kan het toch niet zijn.”

Johnny: “Ja, oké, oké, weet ik, maar ik..”

“Nee Sjonnie niet oké, niks oké, ik baal als een stekker, iedereen, heel de ploegleiding baalt als een stekker! Ook volgend jaar hebben we onze vakantieman nodig om jullie dikbetaalde boterham te betalen, maar dan zal er toch echt gepresteerd moeten worden. Echt waar! En als je dat niet snapt, Sjon, ga je maar weer criteriums rijden. Lekker rondjes rijden in Lutjebroek”

Johnny: “Nee, tuurlijk snap ik het, maar..”

“Nou ik vraag me echt af of je het snapt, ik geloof er eigenlijk helemaal niks van! Ik dacht echt dat je het eindelijk doorhad, Sjonnie. Je Tirreno was zo goed en dan dit. Mijn God, wat baal ik hiervan!”

Johnny: “Luister nou effe, ik weet het ook gewoon niet, of ik wel sterk genoeg ben. Ik wilde de grote mannen alvast voor zijn.”

“Weet je Sjon, dat zit tussen je oren! JIJ bent één van de grote mannen, je bent zo sterk, daar mag je niet aan twijfelen. Dat slaat nergens op! Weet je wat we doen, voordat het te laat is?

Johnny: “Nou?”

“Ik regel een psychiater.En dan komt alles goed.”

Joost-Jan Kool