Lance Armstrong
Heeft Lance Armstrong doping gebruikt? Eh, ja. Dat denk ik wel. Ik kijk al 30 jaar wielrennen én ik ben gekke Henkie niet. Overigens leidt het één vaak automatisch tot het ander.
Gaat het daarom? Of hij heeft gebruikt? Ja, wel als je de sport schoon wil maken. En dat schijnt de bedoeling van de UCI te zijn. Daar kun je over twijfelen, want jarenlang werd er helemaal niets gezuiverd. Integendeel. De UCI nam hoogstwaarschijnlijk geld aan van Lance en zijn grote vriend Bruyneel om de opsporingsmethoden te verbeteren en tegelijkertijd een oogje dicht te knijpen. Een mooi geval van win-win. Letterlijk.
Daar gaat het echter níet om als je wil weten of Armstrong een goede wielrenner was. En een terechte winnaar. Als je meer dan tien jaar rondrijdt in een peloton vol met epo-slikkers en je wint zeven keer de Ronde aller Rondes, dan ben je gewoon de beste wielrenner van jouw generatie. In het land der blinden is de snelste blinde koning. Toch? Je kunt wel elke foute renner achteraf uit de uitslag willen schrappen, maar gele truien aan
rode lantaarns geven doen we alleen in kermiskoersen.
Dus wat gebeurt er nu? Armstrong is nooit betrapt. Ja, misschien die ene keer in de Ronde van Zwitserland in 2001, maar die uitslag is nooit geopenbaard, wellicht om bovenstaande redenen. Dus tenzij dat Zwitserse plasje nog ergens is, is het er niet. Gaan we dan nu een groot sportman op meineed pakken? Als we geen bewijs van positieve tests hebben is dat het enige wat overblijft. Net zoals Al Capone uiteindelijk alleen op belastingfraude werd veroordeeld. Het duurt even, maar dan heb je ook niks.
Van mij mag het hoor. Barbertje moet hangen blijkbaar. Als het helpt om mijn geliefde sport weer op het rechte pad te helpen vind ik het prima. Maar ergens heb ik het gevoel dat het daar helemaal niet om gaat. Gepakt is gepakt, niet gepakt is volgens de regels onschuldig. Tot het tegendeel bewezen wordt. Maar dat bewijs zie ik dan graag in de vorm van een ingevroren test van The Boss, die alsnog positief blijkt. En niet via George
Hincapie, Tyler Hamilton, Floyd Landis en veroordelingen op meineed zoals in de Marion Jones zaak.
Als iemand mij de positieve plas van De Lens toont breekt stom genoeg alsnog mijn hart. Een mens droomt soms te lang door. Maar als hij voor liegen over iets waar iedereen over loog (en liegt) naar de gevangenis gaat, iets wat hoegenaamd niets meer met sport te maken heeft, dan weet ik niet of ik ‘een glas, een plas en alles gaat verder zoals het was’ kan doen.
De Lens.
Heeft Lance Armstrong doping gebruikt? Eh, ja. Dat denk ik wel. Ik kijk al
30 jaar wielrennen èn ik ben gekke Henkie niet. Overigens leidt het één vaak
automatisch tot het ander.
Gaat het daarom? Of hij heeft gebruikt? Ja, wel als je de sport schoon wil
maken. En dat schijnt de bedoeling van de UCI te zijn. Daar kun je over
twijfelen, want jarenlang werd er helemaal niets gezuiverd. Integendeel. De
UCI nam hoogstwaarschijnlijk geld aan van Lance en zijn grote vriend
Bruyneel om de opsporingsmethoden te verbeteren en tegelijkertijd een oogje
dicht te knijpen. Een mooi geval van win-win. Letterlijk.
Daar gaat het echter níet om als je wil weten of Armstrong een goede
wielrenner was. En een terechte winnaar. `Als je meer dan tien jaar rond
rijdt in een peloton vol met EPO-slikkers en je wint zeven keer de Ronde
aller Rondes, dan ben je gewoon de beste wielrenner van jouw generatie. In
het land der blinden is de snelste blinde koning. Toch? Je kunt wel elke
foute renner achteraf uit de uitslag willen schrappen, maar gele truien aan
rode lantaarns geven doen we alleen in kermiskoersen.
Dus wat gebeurt er nu? Armstrong is nooit betrapt. Ja, misschien die ene
keer in de Ronde van Zwitserland in 2001, maar die uitslag is nooit
geopenbaard, wellicht om bovenstaande redenen. Dus tenzij dat Zwitserse
plasje nog ergens is, is het er niet. Gaan we dan nu een groot sportman op
meineed pakken? Als we geen bewijs van positieve tests hebben is dat het
enige wat overblijft. Net zoals Al Capone uiteindelijk alleen op
belastingfraude werd veroordeeld. Het duurt even, maar dan heb je ook niks.
Van mij mag het hoor. Barbertje moet hangen blijkbaar. Als het helpt om mijn
geliefde sport weer op het rechte pad te helpen vind ik het prima. Maar
ergens heb ik het gevoel dat het daar helemaal niet om gaat. Gepakt is
gepakt, niet gepakt is volgens de regels onschuldig. Tot het tegendeel
bewezen wordt. Maar dat bewijs zie ik dan graag in de vorm van een
ingevroren test van The Boss, die alsnog positief blijkt. En niet via George
Hincapie, Tyler Hamilton, Floyd Landis en veroordelingen op meineed zoals in
de Marion Jones zaak.
Als iemand mij de positieve plas van De Lens toont breekt stom genoeg alsnog
mijn hart. Een mens droomt soms te lang door. Maar als hij voor liegen over
iets waar iedereen over loog (en liegt) naar de gevangenis gaat, iets wat
hoegenaamd niets meer met sport te maken heeft, dan weet ik niet of ik ‘een
glas, een plas en alles gaat verder zoals het was’ kan doen.
- Stipjes - 23/06/2015
- Lente - 28/02/2014
- Doping vrijgeven? Quatsch! - 31/07/2013
Eens met @Ponckster. Daarom vanaf nu: Verleden laten rusten en pijlen op de toekomst richten. Als er destijds over de breedte doping is gebruikt, maar het in wezen weinig verschil. Nu met terugwerkende kracht dopinggebruik oprakelen is slecht voor het imago van de sport.Los daarvan vind ik de prestaties van de sporters, ook mét epo en wat dies meer zij, fenomenaal. Misschien dat je je dat pas kunt realiseren als je zelf fanatiek fietst…
Het verleden laten rusten is soms iets te makkelijk. Armstrong heeft met zijn winnaarsmentaliteit meer kapot gemaakt dan het rare droombeeld van een schone sport. Rondom Armstrong zijn bedrijven en organisaties opgericht die in de basis hun bestaansrecht verlenen aan het grote voorbeeld Armstrong. Als er wat mensen aan de hengels van zijn beerput staan te hengelen worden ze of monddood betaald, kapot geprocedeerd dan wel voor gek versleten. Dit vindt nog steeds plaats, dit speelt niet in het verleden. Alhoewel de hoofdrolspelers eigenlijk al verleden tijd hadden moeten zijn.
Eens
@ Bas. In grote lijnen met je eens, maar dat doet niet af aan zijn sportieve prestaties. Tuurlijk is het zo dat het hele Armstrong imperium insort zodra hij (officieel) betrapt zou worden. Hij is een ‘True American Hero’ en aan de overkant van de plas zijn ze een stuk minder vergevingsgezind dan hier in Europa. Ik kan me daarom goed voorstellen dat er door meerdere instanties hem de hand boven het hoofd word gehouden.
Wij wielerliefhebbers weten dat hij waarschijnlijk wel gepakt heeft. De feiten wijzen uit dat iedere topper dat in die tijd deed. Er is hoogstwaarschijnlijk met gelijke middelen gestreden, daardoor is de term ‘valsspelen’ minder van toepassing en is hij de ’terechte’ winnaar.
Punt.
Ik ben het eens met Anne. Zolang er geen positieve plas van meneer Armstrong opduikt, heeft hij niets te vrezen. Zijn duurbetaalde advocaten gaan het gooien op het feit dat hij nooit effectief betrapt is. En zelf zal hij altijd blijven ontkennen. Dat doet hij inmiddels al ruim tien jaar vrij succesvol.
Ik ben er overigens niet zo zeker van dat hij niets te vrezen heeft hoor. De meineed-route is vrij effectief gebleken. Mijn punt is dat als hij dan toch zo nodig veroordeeld moet worden, ik dat liever gehad had op basis van een plas dan dit gerechtelijke gedrocht.
@Marten Je schrijft “sportieve prestaties”. Als hier “sport prestaties” had gestaan kan ik er mee leven. De term sportief herbergt wat mij betreft ook fair play en dat klassement heeft Armstrong mijn inziens niet gewonnen.
Touché
Leuk opiniestuk, maar het kon wat meer feiten gebruiken. Positieve plas ontbreekt namelijk niet. EPO is onomstotelijk aangetoond in stalen van 1999. De test was weliswaar nog in ontwikkeling maar EPO kan niet zomaar opduiken. En omdat de codenummers pas later aan de renners gekoppeld zijn, is vals spel door het lab (of vervuiling) statistisch zeer onwaarschijnlijk; 0,4% was het geloof ik. En dan is er het inderhaast, achteraf, gefabriceerde doktersbriefje voor een corticosteroïdenzalfje.
Misschien is hij dan wel de beste renner van z’n generatie, hij is ook de grootste hypocriet. Dat stoort me het meest aan Lens.
Ik stoor mij voornamelijk aan al die renners die achteraf ineens moreel superieur gaan doen of wanneer zij zelf positief plasten direct naar De Lens gingen wijzen. Natuurlijk was het geen zuivere pis bij onzen Lens, maar dan had je op het moment dat het speelde je mond open moeten doen. Achteraf is altijd makkelijker praten en boe-roepen.
Ik vind wel dat er een soort verjaringstermijn voor topsporters moet komen. Zeg 3 jaar (of 10) na je actieve carrière moet het afgelopen zijn, ook met achteraf vervolgen. Iedereen koerst in zijn tijd en de tijd van de Lens was de grote EPO-tijd. Dat weten we allemaal, maar je hebt er niet zoveel aan zoveel tijd in het verleden te stoppen.
Doping of niet, de Lens trainde minstens net zo hard als de rest en z’n werk eromheen is net zo goed met of zonder EPO.
Het federale onderzoek van Novitsky, waardoor dit aan het rollen is gegaan, gaat ongetwijfeld niet (direct) om doping maar waarschijnlijk om financiële fraude of misbruik van overheidsgeld door Weisel/Ochowitz et al. of zoiets als overtreding van medicijnenregels. Sportdoping kan de VS natuurlijk aan hun reet roesten. Het kan wel zijn dat ze hem uiteindelijk pakken op meineed, zoals Marion Jones.
Op dezelfde dag een vergelijkbaar stukje geschreven: http://gerbie7.web-log.nl/gerbie7/2011/05/net-om-lance-armstrong-sluit-.html
Ik link even naar een nieuw stuk op de Washington Post. Omdat ik steeds “Ja, precies, dat dus!” riep tijdens het lezen.
http://www.washingtonpost.com/opinions/leave-the-law-out-of-the-lance-armstrong-allegations/2011/05/26/AGEEPZCH_print.html