De bekende kleppers en op-doorbreken-staande renners kennen we allemaal wel. Maar hoe zit het met de nieuwe garde, de mannen die net komen kijken? Henk Strikkers presenteert u in de laatste dagen van het jaar een aantal aanstormende talenten. Houd ze in de gaten in 2014!

Hoewel Saint-Amand-Montrond een echte wielergemeente is en al meermalen halte was in de Tour – dit jaar won Cavendish er de waaieretappe die het klassement over hoop gooide – bracht het nooit grote wielrenners voort. Althans, tot op heden. Het volgende product van de Franse gouden generatie zou immers zomaar uit het kleine dorpje in de Cher kunnen komen. Julian Alaphilippe, geschoold als veldrijder, maar inmiddels fulltimewegrenner en deeltijdcrosser, klopte vorig jaar al meermaals op de poort van het profpeloton.

Alaphilippe is een type-Sagan. Nooit te beroerd om een wheelie uit te voeren of om in een veldrit een gewaagde sprong te wagen. Nooit te beroerd om duidelijk te laten merken wie de sterkste is, zelfs niet wanneer hem dat zoals op het vorige Wereldkampioenschap voor de beloften de zege kostte. Nooit te beroerd bovendien om ondanks zijn sterke eindschot voor de aanval te kiezen.

Die koersstijl leverde hem vorig jaar een mooie resultatenreeks op, met onder meer overwinningen in de Tour de l’Avenir, de Internationale Thüringen-Rundfahrt en de Tour de Bretagne. Het bezorgde hem een profcontract op bij OmegaPharma-QuickStep, de ploeg die bekend staat als de begraafplaats van eeuwige beloftes. Het is dan ook te hopen dat Alaphilippe de vrijheid krijgt of neemt die hem zoveel bracht. Zo niet, dan zal hij ongetwijfeld in het rijtje ‘Mislukt’ naast Peter Velits, Gerald Ciolek en Dmytro Grabovskyy worden gezet.

Henk Strikkers