Vergeet de ‘Stratemakeropzeeshow’! Vergeet Joost Prinsen, Wieteke van Dort en Aart Staartjes. Ze zijn voorgoed verleden tijd. Zet uw TV aan voor Lieuwe Westra in het spektakelstuk van dit moment: de ‘Stratemakeropfietshow’. Geen bootje op zee, maar een ijzersterke Fries op de steile flanken van de Montée Laurent Jalabert.

Wie hem daar op de slotklim van de 5e etappe van Parijs-Nice weg ziet rijden van mannen als Alejandro Valverde en Bradley Wiggins, kan zich niet voorstellen dat hier een man fietst die tot voor kort zijn geld verdiende als stratenmaker. Zijn relatie met straatstenen is nu vooral dat hij ze zo hard mogelijk de straat uitrijdt. Een opvallende transformatie, voedingsbron voor mooie verhalen.

Natuurlijk hangt de wielerwereld van overdrijving aan elkaar en wil iedereen geloven dat Bauke Mollema rechtstreeks van een stadsfiets geplukt, 4e werd in de Vuelta en dat Joop Zoetemelks gassen zo stonken dat de gordijnen van de hotelkamers waar hij verbleef rechtstreeks naar het grof vuil konden. En juist daarom vertellen we maar al te graag dat Lieuwe Westra zich een slag in de rondte zoop en dat hij met een kaal bolletje er dag en nacht lekker op los gabberde. Dat is het soort ‘fietserslatijn’ dat wielrennen zo mooi maakt.

Toch zit er in elk sterk verhaal een kern van waarheid en in dit geval is dat niet anders. Lieuwe hing als puber zijn fiets aan de haak, verdiende 7 jaar lang zijn geld als stratenmaker en ging in het weekend lekker los. Totdat hij, 90 kilo schoon aan de haak, toch weer ging fietsen en bleek over hoeveel talent hij eigenlijk beschikte.

Via de continentale wielerploeg KrolStonE werd hij in 2009 profwielrenner bij Vacansoleil DCM en kon hij zijn kniestukken en rubberen hamer voorgoed de bus in opbergen. De Arno Wallaard Memorial, een waaierklassieker door de Alblasserwaardse polders en een eerbetoon aan de veel te jong overleden profwielrenner Arno Wallaard, was de eerste prof overwinning die hij binnensleepte. Het was een emotionele zege in een toch al beladen atmosfeer; Lieuwe besefte dondersgoed waar hij vandaan kwam en hoe bijzonder deze overwinning was. Daarna volgden mooie zeges in kleine etappekoersen als de Ronde van Picardië en de Driedaagse de Panne.

In Parijs-Nice behaalt hij dus de tot nu toe mooiste zege in zijn loopbaan. Trouwens, als hij iets minder lang over zijn koerstrui had gewreven om de sponsor te plezieren, had hij ook zo maar de leiderstrui over kunnen nemen. Nu kwam hij 6 tellen te kort, maar de euforie was te groot om daarover te kniezen. Gelukkig verloor hij de ronde uiteindelijk niet omdat hij iets te lang juichte, maar omdat Wiggins sterker was.

Geheel in lijn met de Nederlandse wielertrend van één spaarzame zwaluw een dikke vette tropische zomer, vol snikhete stranddagen te maken, voorspel ik nu meteen maar dat Westra voor het podium gaat in de Ronde van Vlaanderen, een etappe binnen hengelt in de Tour de France en ook nog een glansrol gaat vervullen op het WK in Valkenburg. Een voorspelling die niet alleen gebaseerd is op het machtsvertoon van ‘Ut beest’ in Parijs-Nice, maar vooral op de evenwichtige ontwikkeling van zijn prestatiecurve. Parijs-Nice is in die zin geen uitschieter, maar een logisch vervolg op wat hij in voorgaande jaren al heeft laten zien. En daarom weet ik het zeker:

De Stratenmakeropfietsshow wordt een absolute hit!

Joost-Jan Kool