Er werd gevallen. Hard gevallen. Niet alleen door Robert Gesink, en ook niet alleen door zijn ploeg. Ik zag de Olympisch Kampioen over een oude vent op een campingstoeltje vliegen. Hij vloog meteen maar door naar huis. Ik zag de winnaar van de Giro d’Italia rondrijden met slechts een zeemlap in zijn naad. Alle andere kleding was van zijn lijf geschaafd. Als sponsornamen onleesbaar worden is het voor een renner tijd de Tour te verlaten. Daar valt letterlijk en figuurlijk geen eer meer aan te behalen.

Martijn Sargentini