Nairo QuintanaVan zijn eerste prijzengeld kocht hij een wasmachine voor zijn moeder. Een gebaar dat aangeeft dat de jonge Colombiaan niet in een rijk milieu is opgegroeid. Nu, meer dan vijf jaar later, staat diezelfde Colombiaanse jongen het eindpodium in de Tour de France, met om zijn schouders een witte- en een bolletjestrui. Dit is het jongensboek van een wielrenner die door de fiets een leven vol armoede ontloopt. ‘’Mam, deze wasmachine is voor jou’’.

Hoofdstuk 1: Jeugd
Steek een willekeurig iemand een foto van Nairo Quintana onder de neus en de kleine Colombiaan zal op minstens 40-jaar worden geschat. Als hij lacht zijn er diepe rimpels zichtbaar die een moeilijke jeugd verraden. In het kleine dorpje La Concepción wordt drieëntwintig jaar geleden Quintana geboren. Een mysterieuze ziekte bedreigt echter zijn leven. De arts die hem behandelt, brouwt voor hem een elixer op basis van inheemse plantenextracten en wonder boven wonder krabbelt de kleine Colombiaan weer op. Het is het eerste teken van zijn grote winnaarsmentaliteit.

Hoofdstuk 2: De fiets
Op vijftienjarige leeftijd raakt zijn vader Luis invalide na een auto-ongeluk, waarna Luis zijn baan als groente- en fruitverkoper moet opgeven. Geld is er daarna nauwelijks en dus moet Nairo, die vierendertig kilometer verderop op school zit, voortaan maar op de fiets naar school. Hij kan de busreis immers niet betalen. Zo ontdekt Quintana de magie van de fiets. Op een oude mountainbike rijdt hij elke dag naar school op en neer. Op de terugweg moet hij een klim van zestien kilometer bedwingen, want zijn familie woont in het Andesgebergte, op ruim achtentwintighonderd meter hoogte. ‘’Elke dag wou ik sneller terug rijden van school. Ik beeldde me in dat ik in een grote ronde aan het rijden was en winnend over de streep kwam”, vertelt Quintana over zijn jeugd.

Hoofdstuk 3: Información del Futuro
Als je bij het woord ‘Café de Colombia’ denkt aan grote sigaren met hier en daar een lijntje cocaïne en een verdwaalde koffieplant, dan heb je het goed mis. Quintana sluit in 2010, na zijn Colombiaanse tijdrittitel bij de beloften in 2009,  aan bij de wielerploeg Café de Colombia. In de kleuren van zijn nieuwe ploeg wint hij nog in datzelfde jaar twee etappes en het eindklassement in de prestigieuze Tour de l’Avenir, beter bekend als Ronde van de Toekomst. Zoals de naam van de ronde doet vermoeden is dan al bekend dat de op dat moment 20-jarige Colombiaan een grote toekomst tegemoet gaat.

Hoofdstuk 4: Movistar
In 2012 pikt Eusebio Unzue hem op en stalt hem bij Movistar, vanaf dan gaat het hard met de prestaties van Quintana. Met etappewinsten in de Dauphiné en de Vuelta, winst in de Ronde van Emilie en eindklassementen in de Ronde van Murcia en Route du Sud vult hij zijn prijzenkast dik aan. In het huidige seizoen doet hij er nog een schepje bovenop. Een etappezege in Catalonië en Baskenland inclusief eindklassement van laatstgenoemde. Dan is het even rustig rond Quintana. Twee maanden traint hij thuis in Colombia op drieduizend meter hoogte om zich voor te bereiden op de Tour, waar hij een etappe zal winnen en de tweede plaats in de eindrangschikking zal innemen. Als bonus mag hij de witte- en de bolletjestrui mee naar huis nemen.

Hoofdstuk 5: La Concepción
Zijn moeder gooit net een nieuw wasje in de wasmachine die zij ooit van haar zoon kreeg, een witte en een bolletjestrui. ‘’Dan zijn die morgen lekker schoon’’, fluistert ze hem toe. Quintana kijkt glimlachend uit het raam. Door de schaduw lijken de diepe rimpels in zijn gezicht nog dieper, maar het leven had hem nog nooit zo toegelachen.

Brend van der Horst
Twitter: