marcelkittelIn november vorig jaar twitterde Marcel Kittel het volgende: ‘Sometimes german language makes no sense at all for me. They say there’s a system, I think it’s arbitrariness’.

Op dat moment studeerde ik net twee maanden Duitse Taal en Cultuur en brak ik mijn hoofd over de Konjunktiv II en de Reziprokpronomen. Dat een Duitser dat ook niet altijd kon volgen stelde me danig gerust, en mijn aandacht voor de Argos-Shimano-renner was getrokken.

Terug naar het heden. Dirk-Jan Roeleven en Rob Hodselmans filmden Marcel Kittel na zijn eerste etappeoverwinning in deze Tour de France. Hij heeft de lakens tot aan zijn kin getrokken, het gekregen leeuwtje staat op zijn nachtkastje, de gele trui hangt ernaast. Het is bedtijd voor het jongetje met de grootste kuif van het peloton dat zijn petje doorgaans achterstevoren op zijn hoofd zet.

Maar datzelfde jongetje wenste óns met een vriendelijke glimlach ‘Gutenacht’ in De Avondetappe van 9 juli en zette de cameraploeg op afstand toen hij zich even over zijn onfortuinlijke ploeggenoot Tom Veelers wilde ontfermen. In sommige delen van Duitsland zetten ze een lidwoord voor een eigennaam. ‘Der Marcel’, het past wel in dit geval wel. Hij is een jongetje en ‘een grote meneer’ tegelijk. Smeets sprak hem in De Avondetappe van 9 juli keurig met ‘Sie’ aan, het werd vertaald als ‘jij’. Niet helemaal juist, maar wel symbolisch: hij is iemand om tegenop te kijken, maar een aai over z’n bol lijkt soms net zo op z’n plaats.

Deze vrolijke, hippe, spontane, vriendelijke en dus niet aan de nog immer hardnekkig aanwezige vooroordelen beantwoordende Duitser bestormt de wielerwereld. Dat is bijzonder, want voor veel Duitsers bestond wielrennen niet meer. Murw gebeukt door dopingschandalen trokken sponsoren en de televisie zich terug. De Tour wordt nog altijd niet live uitgezonden, maar op de website van ZDF Sport is de huidige stand in het klassement wel een van de eerste dingen die je tegenkomt. Tony Martin, André Greipel, John Degenkolb en natuurlijk de onverwoestbare Jens Voigt zorgen ervoor dat er langzaam weer wat (meer) Duits begint te klinken in het peloton. Maar Marcel Kittel voert ze aan, als meest flamboyante en mediagenieke van allemaal. Maar hij trekt niet alleen aandacht door zijn voorkomen, ook inhoudelijk verschuilt hij zich niet. Hij sprak zich als een van de weinige renners echt scherp uit in de dopingkwestie.

Op de website van de Süddeutsche Zeitung staat een interview met Kittel, waarin hij zegt: ‘Es gibt im Radsport auch gute Typen’. Het is niet meer altijd zo makkelijk dat te geloven, maar soms zijn er renners die ons daar een handje bij helpen. Danke schön, Marcel.

Hilde Kugel
Laatste berichten van Hilde Kugel (alles zien)