Bevond ik me op een gelegenheid van ontoereikend belang om meer details zoals locatie en tijdstip te lossen. Ik kan wel zeggen dat er twee oudere heren waren, de ene wat ouder dan de andere, tot wiens gezelschap ik aanvankelijk en uiteindelijk niet behoorde, wat me niet hinderde een wijl aan hun gesprek deel te nemen. Wijl: tijdseenheid die de onbepaalde duur aangeeft waarin de columnist juist genoeg ideeën opdoet om een column te vervolmaken.

Ik sloeg geen acht op hun gesprek en kan dus onmogelijk vertellen wat er geschiedde vooraleer ik de naam Gregor hoorde vallen. Hoeveel Gregors genieten een zekere bekendheid onder niet-genetici? (dat zie je zo: dit zijn geen genetici)

Men is geneigd gewag te maken van een ontzettend toeval, zo’n ontzettend toeval. Dat dit net deze columnist moet overkomen, hij begeeft zich één keer onder de mensen en dan dit. Men wil eigenlijk wat anders zeggen. Wel, beste sceptici en liefste haters, jullie vergeten hoe De Tour van Gregor, ter herinnering: het vermaarde wielerfeuilleton, leeft in de hoofden en welk curieus toeval het zou zijn mocht hij buiten beschouwing blijven.

Momentje, onderbrak ik zo vredelievend mogelijk. Hebben jullie het daar over de enige echte Gregor Mühlberger?

Over wie anders meneer? Over Gregor Mendel? Wij zijn geen genetici, dat ziet u toch ook. De oudere of jongere man van de twee (het is niet dat ik ogenblikkelijk kan zeggen wie het oudst is) wijst naar zijn oudere of jongere kompaan, wiens vraagstelling hem bruuskeerde. Of Gregor een etappe kan winnen in de Tour? Vanzelfsprekend!

Ik beaamde. Hij rijdt goed bergop en is minder traag dan algemeen aangenomen. Zij zetten hun gesprek verder in mijn aanwezigheid (ze wisten me niet te verrassen met wetenswaardigheden over Gregor), tot één van de twee heren zich mijn gelaat inbeeldde met mijn columnistenbril, die ik in het openbaar niet droeg om niet gelijk herkend te worden.

Hij fluisterde iets wat ik min of meer kon raden in de ander zijn oor, wiens gezicht verstrakte alvorens me toe te spreken. Kijk jongeman, we weten wie u bent. We kennen uw praktijken en verzoeken u met aandrang ons geen woorden in de mond te leggen noch ons op te voeren in uw column. Indien u deze twijfelachtige weg denkt te moeten blijven bewandelen, betekent dit het einde van uw gekmakend gebadineer. Mocht dit klinken als een loos dreigement: wij weten wie u bent, u bent onwetend wie wij zijn.

De ander voegt toe. We willen niets te maken hebben met deze dwaasheid. Die Gregor Hoe Hij Voorts Ook Moge Heten stelt niets voor, uw nijdige inspanningen ten spijt. Zelfs al wint hij een etappe deze Tour, het kan ons niet schelen. Hij blijft de dertiende renner uit een dozijn, uit onduidelijke motieven onbetamelijk verheerlijkt door één columnist. Alleman vedette tegenwoordig.

Ik mag me niet opwinden. Met veel genade valt te stellen dat u louter handelt conform de tijdsgeest. Niettemin blijft wat u doet heel doorzichtig. Maar het baat u natuurlijk niet dit zo te noteren. Dat is het laatste wat ik hierover wil zeggen.

In de Tour van Gregor wordt de Tour van Gregor Mühlberger gevolgd, hoofdrolspeler in de Tour van Gregor.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)