Greg van Avermaet en Joaquin Rojas GilGreg Van Avermaet en José Joaquin Rojas Gil zijn met voorsprong de twee belangrijkste protagonisten op de tweede rij in de Tour de France. En bij uitbreiding op die van het hedendaagse wielrennen. Een dubbelinterview met beide heren kon niet langer uitblijven. Toch ging het interview bijna niet door. Met een surplace duelleerden ze om als tweede aan tafel plaats te nemen. Zelf heb ik als interviewer dan maar mijn verantwoordelijkheid genomen en ben als eerste gaan zitten, wat hen gemoedsrust gaf zodoende het interview toch plaats kon vinden. 

Jullie hebben een primeur?

Van Avermaet: ‘We kunnen het niet langer verborgen houden: Rojas en ik zijn broers. We hebben onze stamboom niet hoeven uit te pluizen om te weten dat we rechtstreekse bloedverwanten zijn. Na gisteren zijn we daar wel zeker van.’

Rojas: ‘De drang om op een ereplaats te eindigen is genetisch bepaald. Er zou nog een vertakking van onze familie zitten in Slowakije. Maar die hebben we nog niet actief opgespoord.’

Van Avermaet: ‘Het was echt een prangertje gisteren. We hadden allebei onze zinnen gezet op die zevende plaats. Uiteindelijk bleek ik over de sterkste papieren te beschikken.’

Rojas: ‘Ik had mijn sprint slecht getimed. Anders werd ik voor de negende keer zevende in een Touretappe. Een gemiste kans, met een zesde plaats koop je niets. Maar er komen nog kansen, misschien vandaag al.’

Hoe lukt het jullie toch om keer op keer vierde, vijfde, zesde of zevende te worden?

Rojas: ‘Ik sta er soms zelf versteld van. Het scheelde geen haar of ik had dit jaar Parijs-Nice gewonnen. Dat was een wake-upcall. Voor de zekerheid heb ik daarna maar wat conditionele achterstand opgelopen om niet per ongeluk een koers te winnen. Op en top fit uit de winter komen is niet altijd een voordeel, daar kan je een seizoen lang hinder van ondervinden.’

Van Avermaet: ‘Voor die vierde plaats in het eindklassement van Parijs-Nice en die acht noteringen bij de beste 15 op acht ritten zonder er ook maar eentje te winnen heb ik hem hartelijk gefeliciteerd. Puur vakmanschap.’

Rojas: ‘Ieder zo zijn sterktes. Tweede worden in de Omloop Het Nieuwsblad, de Ronde van Vlaanderen en een Touretappe in hetzelfde jaar is er ook maar weinigen gegeven.’

Van Avermaet: ‘Mensen onderschatten wel eens hoe moeilijk het is elke dag opnieuw jezelf te moeten bewijzen door op een ereplaats te eindigen. Als je dan met een banddikte verschil op een tweede plaats strandt, is dat echt kicken.’

Rojas: ‘Ik neem niet graag zulke onverantwoorde risico’s als Greg. Ik ben al 31 keer in de top 10 van een Touretappe geëindigd, maar nog nooit op een eerste of tweede plaats. Zelfs in 2011 niet, toen ik tweede werd achter Cavendish in de strijd om het groen. Dat bewijst toch dat ik serieus met mijn vak bezig ben.’

Van Avermaet: ‘Nu niet heiliger worden dan de paus. Er zijn in een nog niet zo gek ver verleden ook wel niet zo’n fraaie incidenten geweest met jou in een hoofdrol.’

Hoezo? (interruptie van kritische interviewer)

Van Avermaet: ‘De hechte banden tussen ons waren in het voorjaar even doorgeknipt. Zo een rit winnen in de Vuelta a Castilla y Leon is en blijft toch een smet op de familie. Maar we hebben het intussen uitgepraat.’

Rojas: ‘Verlies ook maar eens een sprint van Shilov, Sanz en Baggio. Ik kneep nog in mijn remmen, maar de finishfoto was onverbiddelijk.’

Van Avermaet: ‘Als het mogelijk is om van een strijkijzer als Stannard een sprint te verliezen, moet dat ook mogelijk zijn.’

Rojas: ‘Ik herinner me nochtans ook een overwinning van ene Greg Van Avermaet in de Tour de Wallonie vorig jaar.’

Van Avermaet: ‘Toen was ik even mezelf niet. In Canada (derde in de GP de Québec, vierde in de GP de Montréal) heb ik de criticasters met verve de mond gesnoerd. Om de één of andere reden ligt die Tour de Wallonie me niet. Zes van mijn 14 overwinningen heb ik daar behaald.’

Een slimme zet dan van BMC om je naar de Tour te sturen.

Van Avermaet: ‘Zo kan je het wel bekijken. Dat voorkomt veel onheil. Je moet de kat niet bij de melk zetten.’

Rojas: ‘Zes uitschuivers in de Tour de Wallonie? Ik begin te twijfelen of wij wel familie zijn. Ik heb er amper zes in mijn hele carrière behaald.’

Van Avermaet: ‘Wel twee in WorldTourwedstrijden. Ik ook één, maar dat was een jeugdzonde. Het was de negende etappe in de Vuelta van 2008 en de aankomstlijn doemde eerder op dan ik had verwacht waardoor ik Rebellin en Flecha in de sprint vloerde.’

Rojas: ‘Zoiets kan de beste overkomen. Of de bordjes die in de laatste kilometer verkeerd hangen, nog zo’n nachtmerrie.’

Van Avermaet: ‘Het meest gevaarlijke aan ons vak is in een ontsnapping zitten met maar één andere renner. Dan is het altijd bidden dat je medevluchter geen pech kent in de slotkilometer of je wordt ertoe gedwongen om te winnen.’

Wat zijn jullie verdere doelen nog?

Rojas: ‘Met de huidige vorm word ik vandaag weer zevende. En als de klassementsrenners aan dit tempo blijven uitvallen, zit er misschien ook nog een negende plek in het eindklassement in. Maar dat is allemaal zo evident niet, het gevaar van de eerste plaats loert om elke hoek.’

Van Avermaet: ‘Ik hoop op nog een vierde plaats deze Tour en dan is die geslaagd. In de twee Canadese WorldTourwedstrijden zou ik graag nog eens tweede en vierde worden. En daarna nog een derde plaats in Isbuerges, een negende plaats op het WK en een vijfde plaats in de Ronde van Piëmonte. Een zevende plaats in de Ronde van Lombardije zou de bekroning van een schitterend seizoen zijn. Parijs-Tours sla ik voor de zekerheid maar over.’

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)