Ik zie hem staan met een oranje UNOX-muts op z’n hoofd. Weet hij veel dat ze ook vlees verkopen. En van Jort Kelder en z’n boycot heeft-ie ook nog nooit gehoord. Hij staat ingeklemd tussen grote mannen met Friese hoofden en draagt schaatsen. Buiten is het precies -0,00000005 graden Celsius. Niet heel koud, maar hij kan doorgaan.

Een man met Friese tongval vraagt: ‘Albert jongen, wil je nog een puddingbroodje mee voor onderweg?’ Albert antwoordt: ‘Het is Albertooooooooo! En si.’ Alberto Contador is helemaal klaar voor de Elfstedentocht. Hij won ooit de Giro met een voorbereiding die bestond uit zandkastelen bouwen en elke dag een parasol opzetten, dus dit moet ook wel lukken. ‘Klunen’ is een gek woord, maar ach, die Vlamingen bedenken ook de gekste wielertermen.

Na Sneek heeft hij het al onder de knie. Het is net wielrennen, maar dan heel anders. Het gaat niet bergop, maar z’n dunne beentjes voelen wel zo aan. Het publiek langs de kant draagt meer kleding, maar doet even gek. De deelnemers dragen mutsen in plaats van helmen, maar zitten wel aan elkaars kont. Hetzelfde, maar anders. Alleen de cadans is hetzelfde. Steeds weer een slag. Het stempelen doet hem denken aan een het ophalen van een bidon bij de ploegleider.

Halverwege, net voorbij een plaats met de merkwaardige naam Bolsward, krijgt Alberto honger. Hij wil het puddingbroodje uit z’n tasje pakken. Het is er niet meer. Afgepakt. De Fries heeft z’n aanbod met terugwerkende kracht ingetrokken. Ook dat komt hem bekend voor.

Dan ziet hij een in het geel geklede man achterop op een motor voorbijrijden. Hij heeft een bord en een krijtje bij zich. De man schrijft ‘47 sec.’ op het bord. Alberto Contador rijdt aan kop in de Elfstedentocht van 2012! 47 seconden voorsprong heeft hij, en hij hoeft alleen nog maar naar Dokkum en weer terug. ‘Dit kan niet meer fout,’ herhaalt commentator Frank Snoeks zijn eigen woorden van de kwartfinale tegen Argentinië, tijdens het WK voetbal in 1998.

Het kan ook niet meer fout. De dunne gestalte van Alberto Contador bereikt als eerste de Bonkevaart. De Friezen langs de kant kijken gek op, maar moedigen hem wel aan. Hij wint de Elfstedentocht!

Bij de huldiging geen gele reclameleeuwtjes en knappe dames in korte rokjes, maar slechts een klein kruisje. Daarna eet Alberto erwtensoep om weer warm te worden. De stukjes worst in de soep laat hij in het plastic bakje liggen.

Zomaar een visioen.

Of ben ik ziek en is het een Elfstedenkoortsdroom? In dat geval is de wielersport niet de enige patiënt. Door een ziekte met de enge naam TAS ligt zij sinds kort op de Intensive Care.

Andre van den Ende