Voor deelname aan de Olympisch Spelen van 1984 is hij niet goed genoeg, vindt de bondscoach. Sterker nog: de coach adviseert Bjarne Riis om maar met fietsen te stoppen. Dat gaat zéker niet gebeuren, besluit de Deen die het advies in de wind slaat, zich in Luxemburg vestigt en zich nog meer focust op een toekomst als profwielrenner. Als hij in 1985 de meerdaagse Ronde van Luik voor amateurs op zijn naam schrijft, met Erik Breukink op plek twee, staan de ploegen in de rij. Dat zou je denken maar dat is niet het geval. De nieuwe Franse ploeg RMO heeft nog een plekje voor een Deense renner en gaat een keus maken tussen Riis en zijn landgenoot Per Pedersen, schrijft Cyclismas.com. Het wordt Pedersen…
Maar Riis weet niet van opgeven en krijgt een contract bij de kleine Belgische ploeg Roland-Van de Ven. Grote wedstrijden rijdt hij niet en grote uitslagen zijn er evenmin. Een jaar later, bij de net zo kleine Lucas-ploeg, is het verhaal niet anders. Via landgenoot Kim Andersen geraakt Riis daarna toch bij een grote ploeg: Toshiba. Ook dit wordt geen succes. Pas in 1989, in dienst van het Systeme U van Laurent Fignon, gaat de Deen uitslagen rijden.
‘Van Fignon heb ik geleerd wat doorzettingsvermogen is. Wat er wordt bedoeld met nooit afgeven, doorgaan tot het gaatje. Fignon heeft me de kneepjes van het professionele fietsen bijgebracht’, aldus Riis in 1996, in Wieler Revue, over zijn vroegere kopman. De Deen heeft dat jaar de Tour op zijn naam gebracht, een prestatie die niemand aan het begin van Riis’ carrière voor mogelijk had gehouden.
Hoewel het portret in Wieler Revue het ook heeft over ‘de inmiddels onmisbare medische begeleiding’ en ‘adviezen op het gebied van training, verzorging en voeding’ van dokter Cecchini, blijven grote vraagtekens over de bijzondere prestatie van de Deen uit. Riis wordt bovenal gezien als een ‘toonbeeld van macht, gezondheid en wilskracht’. Wieler Revue: ‘Hij was gewoon een beresterke zelfverzekerde viking, met een superploeg, op strooptocht in ’s werelds belangrijkste wielerwedstrijd.’
Tot zover 1996.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie