Vergelijkingen gaan mank, altijd. Dat weet ik ook wel. Maar nu ik over de Hammer Series lees, moet ik toch denken aan de klimkoers Montjuich. Op z’n Spaans: de Escalada a Montjuïc. Jarenlang was dat aan het eind van het seizoen een redelijk prestigieuze eendagswedstrijd in en rondom Barcelona.
De betere renners van het seizoen kregen een – ik neem aan goedbetaalde – uitnodiging en kwamen ook vaak opdagen. De namen op de erelijst zeggen genoeg.
‘Montjuich’ bestaat meestal uit een korte wegrit en een klimtijdrit. En in 1981 maakt ook een koppeltijdrit deel uit van het programma. Daniel Gisiger en Joop Zoetemelk winnen die rit, Giuseppe Saronni de etappe waarna de individuele tijdrit de doorslag moet geven.
Zoetemelk heeft in 1981Montjuich al zes keer gereden maar nooit gewonnen. Merckx, Pollentier of Thevenet waren hem steeds te snel af. Van die mannen heeft hij in 1981 geen last en ook Hinault ontbreekt aan het slechts 18 renners tellende deelnemersveld.
De kans van z’n leven dus, voor Zoetemelk. Na de koppeltijdrit wint hij ook de individuele tijdrit omhoog. Montjuich is voor de Nederlander die, schrijft Wielerrevue, overladen wordt met ‘zware bekers, truien in alle soorten en maten , sjerpen, zoenen en felicitaties’.
En Gisiger? Die eindigt als vijfde.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Waarom reden Joop en Daniel samen?
@Duk Waarom niet? Hadden allebei geen ploeggenoot aan de start.