Een grijs wolkendek bedekt begin april de Belgische Voerstreek. Blauwe zwaailichten van politiemotoren flitsen tegen de donkere hellingen. De meute nadert tijdens de Volta Limburg Classic, de opvolger van de Hel van het Mergelland. In de verte is te zien dat een oranje formatie de dans leidt. Gedachten gaan terug naar vele Amstel Gold Races van nog niet zo lang geleden, wanneer Rabobank jaar in jaar uit de wedstrijd draagt in Zuid-Limburg. Maar nee, het is niet Rabobank. Ook niet het opleidingsteam van de bankiersploeg. Dan Roompot, een frisse formatie in de wielrennerij?

Davide RebellinAls de oranje brigade dichter nadert, blijkt het de ploeg van CCC-Polsat. Vijf renners zitten keurig achter elkaar, modder in hun gezichten. In vierde positie zit een man met spatjes en grieven in zijn bleke gezicht. Een man van talloze oorlogen: Davide Rebellin, 43 jaar.

Wat doet een man van die leeftijd op deze waterkoude zaterdag in de lage landen? Overgekomen voor nota bene een wedstrijd in de kantlijn. Want, dit paasweekend is het wielermetier maar met één ding bezig: de Ronde van Vlaanderen.

Voor zijn palmares hoeft de Italiaan het niet te doen. Ooit was Rebellin magistraal op dit terrein van stekelige hellingen. Niet te kloppen zelfs. Trebellin, noemden ze hem zelfs. Vanwege zijn triple in 2004: Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik winnen in één week. Hij speelde met zijn pedalen en vooral met de concurrentie. Michael Boogerd, Danilo di Luca, Alexander Vinokourov, Michele Scarponi… Een voor een sneed de berekenende Rebellin hen de adem af. De pezige Italiaan telde voor die bewuste superperiode al een rits aan ereplaatsen, maar reed daarvoor steevast in de schaduw van flamboyante landgenoten als Paolo Bettini en Michele Bartoli.

Het geheim van Rebellin werd later duidelijk. Al kenden in die periode al zijn concurrenten eigenlijk hetzelfde geheim: doping. Na zijn derde triomf in de Waalse Pijl (2009) moest Rebellin een schorsing uitzitten. Dat kwam door een nabrander van de Olympische Spelen (2008) in Peking. De Italiaan werd positief getest op een nieuwe epovariant, cera. Hij moest bovendien zijn zilveren medaille inleveren. En dat doet zeer, olympisch eremetaal afstaan. Ver in de dertig koos Rebellin niet voor een wielerpensioen in stilte. Koersen, dat wilde hij. Winnen nog liever. En dus ging de veteraan op zoek naar eerherstel. Triomferen in de monumenten, dat zat er niet meer in. Semiklassiekers harkte hij nog wel gretig binnen: Tre Valli Varesine, Trofeo Melindia, Giro d’Emilia… Menig Italiaanse wielerprof zou van zulke wedstrijden dromen.

Terug naar de Volta Limburg Classic. Smalle wegen met steenslag, modderige afdalingen en een temperatuur die amper de zeven graden haalt. Rebellin had ook kunnen vertoeven in zijn fraaie geboortestreek bij San Bonifacio. Ten zuiden van de Alpen, mild klimaat en dicht bij het magnifieke Verona. Perfect gebied om heerlijk uit te bollen en te genieten van een leven zonder wielrennen.

Is geld zijn drijfveer? Onmogelijk. Bij de Duitse formatie Gerolsteiner – een ploeg die allesbehalve op water en brood reed – fietsten vele grootverdieners. Levi Leipheimer, Stefan Schumacher en Georg Totschnig reden een aardig pensioen bijeen.

Dan blijft nog één reden over waarom die taaie Italiaan hier nog over kille, winderige plateaus zwoegt: liefde voor de koers. Ondanks zijn 43 jaar brandt het heilige vuur bij Rebellin als vanouds. Waarom zou hij zich anders willen meten met onstuimige beloften die hun plekje in het peloton nog moeten veroveren? Aan de tand des tijds kan zelfs de sluwe Rebellin niet ontkomen. In Limburg blijkt sleet te zitten op zijn pezige dijen. Hij rijdt bovendien een anonieme finale. Het Zwitserse talent Stefan Küng wint in finishplaats Eijsden met verve. 21 jaar, Küng had een zoon van de Italiaan kunnen zijn.

Rebellin dokkert even later met een gelaten, lege blik over de kasseien in het dorpje aan de Maas. Na de finish knijpt hij niet in de remmen. De Italiaan fietst in een rechte streep richting de oranje teambus van CCC-Polsat. Geen handtekeningen op straat voor de fans, iets waar Damiano Cunego – ook zo’n vergeten kampioen – wel even tijd voor maakt.

De verzorgers van CCC-Polsat doen in de bus snel alle donkergrijze gordijnen dicht. Het raadsel Rebellin blijft onopgelost. Over een paar weken is er weer een kans om het mysterie te onthullen, dan verschijnt hij aan de start in de Amstel Gold Race.

Sjoerd Marcelissen
Laatste berichten van Sjoerd Marcelissen (alles zien)