Kijken we naar American Flyers? Als zich tijdens de achtste rit van de Giro d’Italia van 1986 iets bijzonders voordoet, verwijzen de Amerikaanse commentatoren Jose Diaz en Brian Drebber naar de film uit 1985. Voor de helderheid: in American Flyers worden wielrenners gepresenteerd als rouwdouwers die zich knokkend, duwend en scheldend door het peloton begeven.
Met nog 30 kilometer te gaan, we zitten dus in de echte Ronde van Italië, hebben twee vluchters ruim een minuut voorsprong op het peloton. Een van de twee is Italiaans kampioen Claudio Corti. Hij is een bedreiging voor de roze trui en dus gaat de Del Tongo-ploeg van leider Giuseppe Saronni vaart maken.
De voorsprong neemt af, ook vanwege de slechte verstandhouding in de kopgroep. Dat weten commentatoren Diaz en Drebber te vertellen als ze Corti en ‘the other rider’ zien praten en duwen. ‘Corti pushes this other fellow’, wordt er afkeurend geconstateerd. Het slachtoffer wordt niet bij naam genoemd maar het gaat om de Nederlander Jacques van Meer, kortweg Jac van Meer. Na de duw valt hij tegen een muurtje en vervolgens tegen het asfalt. Gedaan is het met de vluchtpoging die Corti evenmin iets oplevert.
Ook de Telegraaf heeft naar de tv-beelden gekeken. Dit staat er de volgende dag in de krant: ‘De samenwerking was niet optimaal en toen Van Meer daar opmerkingen over maakte, duwde de Italiaan zich aan de Skala-renner af, wat diens val tot gevolg had. De geblesseerde Van Meer kwam vervolgens ver achter de groep binnen.’
Van Meer zal wel laaiend zijn, en Corti wordt misschien wel uitgesloten van verdere deelname…
Maar nee, niets is minder waar. Iets is namelijk niet altijd wat het lijkt. In het Limburgsch Dagblad vertelt Jac van Meer zijn kant van het verhaal. Hij had Corti wat drinken aangeboden maar de Italiaan had geen dorst. ‘Van Meer stak de bidon terug in de houder en zag niet dat er een steen op de weg lag’, schrijft de krant over het voorval. ‘Van Meer stelde na afloop dat Corti er niets mee te maken had. “Ik heb zelf niet goed opgelet. Plotseling lag ik op de grond”.’
Achtentwintig jaar later bevestigt Van Meer dat laatste nog eens. ‘Op de tv-beelden leek het dat Corti een zwaaiende beweging maakte en zag het eruit of hij mij duwde, wat dus niet zo was. Er is daar wat commotie over ontstaan en ik heb toen het juiste verhaal verteld.’
De gehavende Jac van Meer moet twee dagen na zijn val opgeven. Het blijkt het begin van het einde van zijn profcarrière. De oud-renner daarover: ‘Na deze val ben ik dat jaar nooit meer echt goed geweest, en ik mocht van de ploegleiding nergens meer rijden.’ De reden was, vertelt Van Meer, dat de Skala Skil-ploeg dat jaar veel te veel renners telde, het resultaat van de gedwongen fusie tussen die twee ploegen.
Voor Skala Skil rijden dat jaar onder andere Hennie Kuiper, Nico Verhoeven, Jean-Paul van Poppel, Peter Pieters, Frits Pirard en Fons de Wolf. De ploeg hoopt de Tour te mogen rijden maar een uitnodiging blijft uit. Er volgt weer een fusie, metde ploeg Roland Skala in 1987 als resultaat.
Voor Van Meer is er geen plaats. ‘Ik heb toen besloten om te stoppen, ook omdat ik zag wat er aan de hand was met medicatie in het peloton. Daar wilde ik geen deelgenoot van zijn.’
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie