De Tour kende een voorlopig hoogtepunt toen Michel Wuyts op 98 kilometer van de top van Alpe d’Huez het volledige palmares van Gregor Mühlberger declameerde met een kijkcijferpiek in de uren daarna ten gevolge, aangezien de naamloze menigte de grenzeloze hoop koesterde dat Michel dit kunstje zou overdoen.

Helaas rept Michel alleen over de renners die op kop rijden en Sep Vanmarcke en als de nood hoog is Greg Van Avermaet, in de meeste gevallen omdat hij naast José De Cauwer zit, die in het hypothetische geval Michel even niet weet wat zeggen van lieverlee begint over de Van Avermaets die luidens José tot begin zestiende eeuw niets met wielrennen hadden of iets anders.

Er ging het een en ander aan vooraf. Om te beginnen stuurde ik de manager van Gregor Mühlberger een mail met de bindende opdracht voor Gregor om zich te vertonen in de vroege vlucht, zodoende de gelegenheid zich ten langen leste aandient over zijn heldendaden te schrijven. Na rampspoed met welke afloop ook hetgeen de mensen het liefst lezen.

De manager van Gregor Mühlberger stelde zich bepaald niet meegaand op. Gregor moet zich sparen voor De Tour van Gregor. Ik bezit toch fantasie genoeg om een fabelachtige column te schrijven over de heroïsche etappezege van Gregor zonder dat Gregor daadwerkelijk een etappe in de Tour hoeft te winnen?

Ondanks de afkalvende kijkcijfers van de Tour zullen er altijd lieden zijn die doorhebben dat dit niet waar is, met een enorm schandaal tot gevolg waar ik als stercolumnist in bepaalde delen van Oost-Europa het grootste slachtoffer van ben, terwijl het niet eens mijn idee betrof.

Omdat De Tour van Gregor snakte naar een heroïsche daad van Gregor, held in De Tour van Gregor, gaf ik niet zomaar op. Ook omdat dit het moment is waarop columnisten zich onderscheiden van de doorsnee wielerjournalist gebonden aan zijn vast riedeltje vragen en in de onmogelijkheid verkerend om uitdrukking te geven aan raadselen zonder aardse verklaring, denk maar aan een demarrage van Gregor in de Tour.

Wat is het een columnistendroom om metaforisch te mogen beschrijven hoe Gregor ten aanval trekt. Oorzakelijke verbanden te ontwaren tussen wie hij is en zijn verschijning in de vroege vlucht. En God weet waartoe zo’n aanval uit de duizend nog moge inspireren met een in binnen- en buitenland veel gedeelde column als logisch eindproduct. Heb ik alleen nog te wachten op de zegen van de manager van Gregor Mühlberger.

Uiteindelijk ging die overstag. ‘Goed, ik zal Gregor voorstellen om mee te gaan met de vroege vlucht, zo mogelijk een poging te ondernemen op kop te rijden. Maar beloven kan ik niets. In ruil verwacht ik een epische column die de krachttoer van Gregor op een niet te gebruikelijke manier toelicht.’ Dat kon ik wel beloven.

De rest is geschiedenis.

In De Tour van Gregor wordt de Tour van Gregor Mühlberger gevolgd, hoofdrolspeler in De Tour van Gregor.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)