De voorzet gaf hij gisteren al op zijn webstek: Wenn die Sprintermannschaften es schaffen, das Feld zusammenzuhalten, könnte es ein interessantes Finale für mich werden. Interessant werd het zeker voor John Degenkolb: hij kreeg de bloemen na afloop van de tweede etappe in de Dauphiné Libéré.

John Degenkolb (zie dat logo dan! Oostduits aandoende D, onverwoestbare letters; ja, daarmee garandeert Degenkolb dat hij niet in het Verzamelalbum van de Vergeten Wielrenners terechtkomt) rijdt in zijn debuutseizoen de stenen uit de straat. Was zijn naam nog vrij onbekend, na etappezeges in de Driedaagse van West-Vlaanderen, de Ronde van de Algarve en de Ronde van Beieren, de winst in de eendagskoers Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt en de Dauphinérit van vandaag is dat anders.

In Gera kennen de mensen Degenkolb al lang, en zullen ze hem nooit vergeten. De industriestad tussen Jena en Chemnitz (in de voormalige DDR-deelstaat Thüringen) heeft schijt aan de negatieve berichten in de media en kijkt gewoon naar het fietsen. De 100.000 inwoners hebben last van extreme wielerkoorts en praten honderduit over hun wielersterren. Hanka Kupfernagel is een dochter van de stad, Jens Heppner een zoon, Olaf Ludwig is er ereburger.

Vandaag bevestigde Degenkolb de reputatie van Gera (Thüringen Rundfahrt, Vredeskoers) als wielerwalhalla. In de bochtige finale had het Kraftpack de tijd en de macht om rustig om te kijken. Speels gemak in een sprint bergop. Houd hem vooral in de gaten, want hij heeft grote plannen. Zijn grote doel? Parijs-Roubaix winnen.

http://www.youtube.com/watch?v=mXY9inYQPaY

Kasper Dijk