Parijs-Roubaix 2006In zo’n beetje de belangrijkste koers van het jaar is er nog iets meer dan tien kilometer te rijden. Je bent met z’n drieën en rijdt volle bak achter een talentvolle Zwitser aan die 32 voorsprong heeft. Je zou hem nog kunnen bijhalen, misschien.

Maar dan. Mensen op de weg. Gebaren. Chaos. Op een kwartiertje van de finish zit er een spoorwegovergang in het parcours. En: er komt dus ook echt een trein aan.  De spoorbomen versperren horizontaal de rechterrijbaan.

Het drietal trekt zich er niets van aan, omzeilt de bomen en vervolgt de jacht. Een jacht op Fabian Cancellara, minder gevreesd dan nu maar zijn reputatie als tijdrijder is er op zeker. Ook Fabian rijdt zich uit de naad want hij staat op het punt de 2006-editie van Parijs-Roubaix te winnen, zijn eerste grote klassieker.

De Zwitser wint inderdaad en het spoorboomtrio Leif Hoste, Peter van Petegem en Vladimir Gusev bezet op de wielerbaan van Roubaix resp. de plekken twee, drie en vier.  Maar ja, dan gaat de jury in conclaaf. Een gesloten spoorweg is immers verboden. Mag niet. Aan de andere kant: volgens het UCI-reglement mag er in de laatste 50 kilometer van een wedstrijd niet zo’n overweg zitten. Het parcours had dus niet goedgekeurd morgen worden. Het eindoordeel van de jury is dat Hoste, Van Petegem en Gusev worden gediskwalificeerd.

George Hincapie, een andere Discovery-renner, staat  evenmin in de uitslag maar vertolkt wel een hoofdrol.  Als de kopgroep nog zo’n tien man groot is, moet Hincapie ineens zijn stuur loslaten. De stuurpen is gebroken, hij komt noodgedwongen overeind en valt. Weg kansen voorde Amerikaan die het jaar ervoor nog tweede was.

De uiteindelijke nummer twee van 2006 heet Tom Boonen, nummer drie Alessandro Ballan.

Jos van Nierop
Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)