Toen tijdens de ploegenpresentatie werd bevestigd dat de nieuwe ploeg van de Schleck-broertjes daadwerkelijk Team Leopard-Trek zou gaan heten, maakte mijn hart een hoopvol sprongetje. Natuurlijk brengt een nieuw wielerseizoen altijd de belofte van nieuwe shirtjes met zich mee, maar een geheel nieuw team belooft nog veel meer: niet alleen vernieuwing, verjonging en originaliteit, maar bovenal een hardnekkig streven naar dat ene ontwerp dat alle andere truitjes doet verbleken. Ik hoopte op hét shirt. En als je in de teamnaam verwijst naar een dier dat uitblinkt in verrassingsaanvallen die werkelijk niemand had zien aankomen, een adembenemende souplesse, sprinten op de macht en vanuit relatieve stilstand krachtig wegspringen à la Cancellara, dan kan je dat op z’n minst laten terugkomen in je shirtje.

Tot mijn grote teleurstelling was er echter geen panterprint te bekennen op de nieuwe outfit van Team Leopard-Trek. Een strak en humorloos ontwerp met zwart en wit en een streepje blauwigheid. Niet bepaald een shirt dat opvalt tussen de kleuren van pakweg Team Sky en Garmin. Was een panterprintje misschien niet stijlvol genoeg? Een panterkop niet cool? Waren ze bang uitgelachen te worden door de anderen? Te ordinair wellicht? Meisjesachtig?

Eén man heeft ooit bewezen dat dierenprintjes in het peloton wél kunnen. En let wel, het was niet zomaar een muizig mannetje, maar een gelikte Italiaan die het woord machismo vol trots op zijn voorhoofd droeg. Zijn originele en opvallende outfits leverden hem boete na boete op, maar hij hield stug vol. Want kleren maken de renner, dat begreep hij als geen ander. Hij kreeg de erkenning die hij verdiende voor zijn lef en gevoel Parmi les jeux preferes qui sont offerts dans les casinos peut etre la la roulette , le blackjack et aussi les machines a sous. voor stijl: men noemde hem Mooie Mario.

Mario Cipollini onderscheidde zich niet alleen op stijlgebied, hij was een sprintkanon met een palmares om je vingers bij af te likken – nog altijd heeft deze wereldkampioen uit 2002 het recordaantal etappezeges in de Giro d’Italia. Hij had zijn sporen verdiend en kon wel een potje breken: al droeg hij het volledige Afrikaanse dierenrijk op zijn billen, hij kwam ermee weg. En om die reden mis ik hem nog bij elke wedstrijd. Zijn flamboyante en eigenzinnige verschijning. Zijn onbedwingbare verlangen om voor opschudding te zorgen en met zoveel mogelijk ongeschreven regels te breken. En vooral zijn lef als het om kleding ging. In dit interview constateert Cipollini een gebrek aan machismo in het peloton, en ik kan het alleen maar met hem eens zijn. Over Contador zegt hij: ‘He has the anonymous face of a surveyor or an accountant.’ Het is de hoogste tijd dat Contador zich in een aerodynamisch cowboypak gaat hijsen, inclusief pistolero op de heup en hoed losjes achterop de schouders.

Eind november werd duidelijk dat Cipollini de sprinters van Katusha zal gaan begeleiden. Op Filippo Pozzato na, want die gaf aan het advies van Cipollini niet nodig te hebben. Die is ook al macho en mooi genoeg natuurlijk. We kunnen alleen maar vurig hopen dat Mooie Mario bij Katusha ook iets te zeggen zal krijgen over die afzichtelijke shirtjes.

Lidewey van Noord
Laatste berichten van Lidewey van Noord (alles zien)