Vrijdagavond heen.
Zaterdag en zondag fietsen.
Zondagavond weer terug.

Het is fietsdag één van m’n eerste Ardennenweekend met vrienden.
De kater van de avond ervoor is nog lang niet weg. Maar na een kopje koffie en een croissantje voel ik me dikke prima.
‘Neem nou eten mee voor onderweg’, wordt me geadviseerd.
‘Nee man, niet nodig. We gaan twee uurtjes fietsen. In de rust van m’n voetbalwedstrijd prop ik me toch ook niet vol met puddingbroodjes, kruidkoeken, winegums en weet ik al niet wat. Komt wel goed joh.’
Terwijl ik dat zeg stap ik op mijn trots, mijn gele bolide, een Giant Peloton 7000. Gekregen voor m’n 16e verjaardag, nadat ik die zomer vol ontzag Michael Boogerd had zien winnen op La Plagne. Al tien jaar in mijn bezit, maar de kilometerteller kan het nog makkelijk af met drie cijfers.
‘We zijn een machine, we kunnen niet kapot. Kom op, we gaan!’

Na een kilometer of 30 rijden we over een slechte asfaltweg een dorpje uit, onder een viaduct door.
Na het viaduct gaan we rechtsaf.
‘Hier begint ie’, zegt één van m’n vrienden.
’t zal wel, dacht ik nog.
Op de eerste verticale krommingen van de weg hengst ik me naar voren van ons groepje.
Staand op de pedalen hoor ik de eerste grommen uit m’n maag.
Een bocht naar links.
‘Hou vol, je kan niet kapot, je bent een machine’, houd ik mezelf voor.

Zandkorrels.
Zandkorrels ter grootte van het monument, 300 meter verderop.
Zandkorrels liggen als een steen op mijn lege maag.
Ik stap af,
sta geparkeerd.
Met hol en leeg gevoel, gevuld met schaamte.

Schaamte voor m’n voetbalbenen,
op deze weg met wielerhistorie.
Schaamte voor de kleur van mijn fiets,
de kleur van de kampioenstrui niet waardig.
En schaamte voor mijn brakke hoofd,
ontnuchterd door de Redoute.

KlimClassic

De redoute is maakt deel uit van het parcours van de klimclassic, een uitdagende wielerklassieker die wordt verreden op hemelvaartsdag, donderdag 29 mei. U kunt zich inschrijven tot 23 mei op klimclassic.nl

redoute

Pieter Odink
Laatste berichten van Pieter Odink (alles zien)