Tour_de_France_fistfight_brawl_carlos_barredoWanneer een renner of ploegleider meent te moeten verklaren dat ‘dit niet thuishoort in de koers’ kun je er gerust van uitgaan dat het eens niet over doping gaat. Het zinnetje wordt altijd uitgesproken nadat de vlam in de pan sloeg, en de rennersvuisten van het stuur gingen. Negen van de tien keer ziet dat er ronduit bespottelijk uit.

Knokken in de koers, dat betekent sporters in bretelbroeken die, wankelend op fietsschoentjes, de knokige armen in de lucht zwaaien of al balancerend op hun frame een vuist in het gezicht van de opponent proberen te planten. Waar het aankomt op het verbijten van de pijn zijn renners de hardste sporters, maar eens goed uitdelen is er meestal niet bij. Neem dan de knokpartijen bij het ijshockey, basketbal of, vooruit, het voetbal. Knokken hoort niet thuis in de koers. Kijk de voorbeelden er maar op na.

1. Brambilla vs. Rovny, Lagos de Somiedo, 2014
Op de klim naar Puerto de San Loreno begint een korte match tussen twee vedergewichten. We zien mooi voetenwerk, een rechtse directe van Rambilla en de talentvolle Ivan ‘Drago’ Rovny die met zijn hoofd sierlijk wegduikt en dan direct uitdeelt met links. Na deze korte ronde zakken de opponenten terug tot hun ploegwagen, als boksers die hun verzorgers in de hoek van de ring opzoeken. Dan slaat de strijd nog kortstondig over op de entourage.
Je kunt veel van Patrick Levefere zeggen, maar toch niet dat zijn mannen geen strijd leveren of de publiciteit schuwen.

https://www.youtube.com/watch?v=9WakP7VOjbA

 

2. Blijlevens vs. Julich, Parijs, 2000
“Het was een vriendschappelijk klopje”, zegt Jeroen Blijlevens na een matpartij met Bobby Julich. De twee renners wisselden direct na de finish in Parijs wat onvriendelijkheden uit na een voor beiden desastreus verlopen Tour. De frustratie druipt er vanaf. Blijlevens loopt al weg, tot de Amerikaan hem nogmaals toebijt dat Jeroen er werkelijk niets van bakte in de afgelopen weken. Bobby Julich weet waarover hij praat; als het aankomt op falen in de Tour mag de Amerikaan zich een connaisseur noemen. Het lontje van de spurtbom is dan opgebrand, Jerommeke ontploft. Hij haalt hard uit. De Tourdirectie doet dat vervolgens ook. Zoek dus niet naar de naam van Blijlevens in de einduitslag van deze Tour.

 

3. Barredo vs. Rui Costa, Gueugnon, 2010
Wat Carlos Barredo bezielde om het wiel uit zijn voorvork te halen, is tot op de dag van vandaag een raadsel. Wat hij vervolgens dacht te kunnen aanrichten met zijn vederlichte velg, waarmee nog geen deuk in een overstekende labrador kan worden gereden, zal evenmin worden opgehelderd. Gelukkig was er achter de finishlijn genoeg personeel van de diverse dranksponsors aanwezig om voor verkoeling te zorgen.
De boete? 400 Zwitserse francs.
De persvoorlichters doen daar nog een fikse straf bovenop en verplichten de twee oorwurmen tot een fantastische verzoenfoto.

 

4. Terpstra vs. Wynants, Sittard, 2014
Het was een veelbesproken moment, maar uiteindelijk kwamen er geen handen te pas aan dit duw-en-trekwerk tijdens de Eneco Tour van 2014. “Hij duwt me weg en ik geef een tikkie terug. Ik denk dat het er spectaculairder uitzag dan het was.”
Het zag er vooral onnozel uit, maar verder heeft Terpstra gelijk. Spectaculair was het, in vergelijking met de andere incidenten uit deze top-vijf, zeker niet.

 

5. Alcalá vs. Stephens, Mont Ventoux 1994
Iemands neus breken in een rechtstreeks duel tijdens het beklimmen van de Mont Ventoux, dat kunnen alleen de allergrootsten. Raúl Alcalá flikte het met één welgemikte vuistslag in het gelaat van zijn opponent, de Australiër Neil Stephens. Had Stephens maar niet zo ijverig de bus moeten besturen. Veel te hard ging het voor de kleine Mexicaan en dat werd Stephens meermalen verteld.
Stephens had geen boodschap aan het Mexicaanse gemekker, trapte zijn gaspedaal nog wat verder in en sloeg Raúl Alcalá een blauw oog. Dat had hij beter niet kunnen doen. De twee deden hun jasjes uit, lieten zich afzakken tot achter in de bus en vochten het verder uit. Alcalá won op punten.
Er zijn geen beelden van, de jury hield het bij een waarschuwing.

Martijn Sargentini