Zondag 28 juli 2002, Lance Armstrong wint zijn vierde Tour de France, nadat even daarvoor Robbie McEwen zijn wiel als eerste over de meet heeft gedrukt op de Champs Elysée. Ene Thor Hushovd wordt veertiende op de misschien wel beroemdste boulevard ter wereld. Bijna drie weken eerder heeft de (wieler)wereld voor het eerst echt kennis gemaakt met de grote Noor.

Het is warm die maandag 8 juli 2002. De temperatuur loopt in de tweede etappe tussen Luxemburg-stad en Saarbrücken op naar zo’n 30 graden. Na een demarrage van Sylvain Chavanel van Bonjour is een kopgroep van drie man ontstaan waarin ook Stéphane Berges van AG2R en Thor Hushovd van Crédit Agricole zich bevinden. Hun maximale voorsprong zal in deze 181 kilometer lange etappe maximaal 5’05” bedragen. Crédit Agricole was in de eerste etappe onzichtbaar geweest en de renners moeten vandaag dus mee zitten met iedere ontsnapping. Thor zal zich eens laten zien. Vier jaar geleden werd hij wereldkampioen tijdrijden bij de beloften in Valkenburg, maar bij de profs was het sinds zijn debuut in 2000, behalve etappezeges in de Tour de Picardie en de Tour de l’Ain, nog niet van een mooie zege gekomen. In de proloog twee dagen daarvoor behaalde hij slechts een 124e plaats, met 45 seconden achterstand op Lance Armstrong die daarmee de basis legde voor zijn vierde Tourzege op rij. Daar had hij als tijdrijder toch meer van verwacht. Vandaag moet het dan gebeuren. Hij zal de wereld eens laten zien wie Thor Hushovd is.

Hij woekert met zijn krachten en verricht kilometers kopwerk. Alleen die hitte, wat is het nog ver naar Saarbrücken. In Duitsland staan massa’s mensen langs de route om hun nationale held Jan Ullrich aan te moedigen, de grote concurrent van Lance Armstrong. Met Erik Zabel heeft Team Telekom daarnaast een grote troef voor de etappezege in het Duitse Saarbrücken, want dat het een massasprint gaat worden, daar is iedereen het over eens. Alleen Thor Hushovd niet. Hij rijdt stug door. Zijn machtige dijen malen rond, kilometer na kilometer.
Het vele kopwerk en de hoge temperatuur worden hem echter fataal. Thor krijgt hevige krampen en moet het Franse duo op 68 kilometer van de streep laten gaan. Hij laat zich terugvallen in het peloton, moet ook daar lossen en voert daarachter een eenzame strijd tegen de pijn in zijn benen en de tijdslimiet. Op 31 kilometer van de finish in Saarbrücken stapt de Noor zelfs van zijn fiets. Ploegleider Roger Legeay moet zijn verkrampte benen masseren voordat Thor in staat is verder te rijden. De commentatoren zijn verbaasd. “Wat doet hij nou?” Hoe kun je nu afstappen in een Touretappe om je te laten masseren? Deze jonge renner, dan pas 24 jaar, gaat het vast niet redden, ondanks zijn wereldtitel tijdrijden bij de beloften. Vooraan dicht ploeggenoot Jens Voigt het gat met de twee Fransen en demarreert. Team Telekom kan dat niet laten gebeuren. De aankomst in het Duitse Saarbrücken moet bekroond worden met een etappezege voor Erik Zabel. Zover komt het niet. Hoewel Team Telekom het peloton weer terugbrengt is het Oscar Freire (dan nog koersend voor Mapei) die de winst pakt. 19 minuten en 22 seconden na Freire finisht een moegestreden Hushovd nog net binnen de tijdslimiet.

De Tour wacht op niemand, zo wil het cliché en Thor heeft dat vandaag nadrukkelijk ondervonden. Het is wachten tot hij uitvalt. Zover komt het niet. Hij laat zien uit het juiste wielerhout gesneden te zijn en overleeft niet alleen de Pyreneeën en de Alpen, maar op vrijdag 26 juli 2002 behaalt hij zijn eerste Tourzege in de achttiende etappe van Cluses naar Bourg-en-Bresse door de sprint te winnen van een drietal dat is weggesprongen uit een kopgroep, die door Leon van Bon op touw was gezet. Karakter verloochent zich niet.

Daarna heeft Thor laten zien dat die zege geen toevalstreffer was. Onder andere zeven etappezeges in de Tour, twee keer groene trui in Parijs, gele truien, etappezeges in de Giro en de Vuelta, Gent-Wevelgem en als absoluut hoogtepunt het wereldkampioenschap op de weg 2010 volgen. En Thor is nog niet klaar. Negen jaar later rijdt hij na winst met Garmin in de ploegentijdrit opnieuw in het geel. In die tweede etappe van de Tour van 2002 liet Thor Hushovd zien dat even afstappen vanwege kramp geen teken van zwakte was, maar een teken van kracht. Hoe diep hij er ook voor moest gaan, opgeven was geen optie. Van kramp en lossen bij zijn Tourdebuut naar de wereldtitel, een jongensdroom.

Gerdjan Kipping
Laatste berichten van Gerdjan Kipping (alles zien)