Dit kan natuurlijk alleen maar Monsieur Chrono zijn, de bijnaam van Jacques Anquetil die de wielrenner dankte aan zijn uitzonderlijke tijdritcapaciteiten. Anquetil won negen maal de befaamde tijdrit de GP de Nations, was werelduurrecordhouder en schreef mede dankzij z’n tijdritten een aantal grote rondes (onder andere vijfmaal de Tour) op zijn naam.
Een veel beschreven bijzondere ‘tijdrit’ is die tussen twee wedstrijden. In 1965 sluit Anquetil de zware rittenkoers Dauphiné Libéré om vijf uur ’s middags winnend af om die nacht al weer aan de start te verschijnen van de tegenwoordig niet meer bestaande monsterrit Bordeaux-Parijs. Vijf uur in de auto zitten er tussen de twee wedstrijden en dus is er nauwelijks tijd om te rusten. Bordeaux-Parijs is een koers van een kleine 600 kilometer, een afstand die de renners deels achter een dernymotor mogen afleggen. Anquetil weet in 1965 de wedstrijd op zijn naam te schrijven.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Met wat pep hoef je ook niet te rusten …
En voor de duidelijkheid: Anquetil is voor mij een hele grote.