Als de Zwitser Hugo Koblet in 1950, als eerste niet-Italiaan, de Giro op zijn naam schrijft, is dat in Nederland nauwelijks nieuws. Krantenberichten over zijn overwinning tellen amper tien kolomregeltjes.
Twee dagen later is er groter nieuws over Koblet, met ook nog een foto erbij van ‘Mooie Hugo’, zijn bijnaam. De Zwitser heeft net als andere ‘prominente’ Giro-deelnemers de zogenoemde Oproep van Stockholm ondertekend, juicht de krant. Die oproep is een initiatief van de Wereldvredesraad om autoombommen te verbieden. Alleen de USA was in het bezit van atoomwapens, en dus is het niet verwonderlijk dat de Wereldvredesraad – aan het begin van de Koude Oorlog – banden heeft met de Sovjet-Unie.
Dat alleen dagblad De Waarheid bericht – lees: flink uitpakt – met het nieuws over de wielrenners die hun handtekening zetten, is evenmin bijzonder. De Waarheid is immers een communistische krant.
‘De atoombom is een voortdurende bedreiging voor de beschaving en moet verboden worden’, stelt Jean Robic, de Tour de France-winnaar van 1947. Hij tekent en is er van overtuigd dat hij absoluut niet de laatste is. ‘Ik ben er zeker van dat alle sportslui ons zullen volgen.’
Fausto Coppi ligt in het ziekenhuis en kan aan het eind van de Giro geen handtekening zetten. ‘Maar’, zo wordt zijn broer Serse geciteerd, ‘Ik ben er zeker van dat Fausto ook zou tekenen.’
En Gino Bartali dan? Zijn ‘vriend en steunpilaar’ Carrieri wordt genoemd als anti-autoomwapen-man, maar over de nummer twee van de Giro, Bartali dus, zwijgt De Waarheid. Bartali zal niet getekend hebben, Bartali was een christen-democraat, een katholiek die naar verluidt niet veel van het communisme moest hebben.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie