Beste Niki,

Laatst maakte ik een tochtje met een aantal bloggers van hetiskoers.nl. Tom Rustebiel, misschien wel  de beste fietser van de hele club, kwam naast me rijden en vroeg: wie is eigenlijk je favoriete wielrenner op dit moment? Ik dacht een seconde na en sprak toen vol overtuiging jouw naam.

Je weet, Nederland smacht naar een nieuwe etappeoverwinning in de Tour. We staan immers al sinds 2005 droog. Toen Pieter Weening in Colmar zijn wiel een paar millimeter voor dat van Andreas Klöden over de streep drukte was jij 21 jaar. Ik weet zeker dat je voor de tv zat en dacht: dat wil ik ook. Na de uitzending stapte je op je fiets voor een extra lange training. Onderweg droomde je over het winnen van een Touretappe, je vroeg je af hoe je zou juichen. Je nam je voor solo over de meet te komen. Want dat zijn de mooiste overwinningen.

Niki Terpstra

Niki Terpstra

Het is 2011 en als er één Nederlander is van wie ik verwacht dat hij dit jaar een Touretappe kan winnen, ben jij het. Jij hebt geen last van valse bescheidenheid, je bent in vorm en je bent eerzuchtig. Ik heb voor jou al een paar etappes uitgezocht waarvan ik denk dat je daar kunt toeslaan. Nee, die zet ik niet in deze brief – ik wil geen slapende concurrenten wakker maken. Mail me maar als je wilt weten bij welke ritten je een kruisje moet zetten.

Ik moet eerst naar de renners van Rabobank kijken, zeg je? Dat betwijfel ik. Robert Gesink is een van de beste klimmers van het peloton. Helaas weet iedereen dat ook. Complete ploegen zijn erop getraind elke pedaalomwenteling van Gesink in de gaten te houden. Of het hem lukt om uit een groepje weg te rijden, ik moet het nog zien.

Gesinks ploeggenoten moeten volledig in zijn dienst rijden. Zo is de ploeg samengesteld, zo zijn de stalorders. Van hen verwacht ik dan ook niet dat ze vrijuit voor de winst kunnen rijden. Misschien dat Lars Boom ergens in de tweede of derde week zijn eigen kans mag gaan, maar erg waarschijnlijk is dat niet.

De jongens van Vacansoleil zijn echte aanvallers. Daar heb je een punt. Hoewel ik Johnny Hoogerland hoog heb zitten en zijn aanvalslust toejuich, doet hij me nog het meest denken aan voormalig Formule 1-coureur Jos Verstappen. Alles wat Jos Verstappen deed, deed hij met volledige overgave. Hij reed op het randje en vergde het uiterste van zijn materiaal. Enorm spectaculair om naar te kijken, maar een grandprix eindigde voor hem net zo makkelijk in de grindbak of met een haperende auto. Zo koerst Hoogerland en de concurrentie weet dat; laat Johnny zichzelf eerst maar kapot rijden, dan pakken wij straks de bloemen wel.

Wout Poels. Ook een hele goeie. Maar deze Tour komt nog wat te vroeg voor hem. Ik hoop dat hij één etappe uitzoekt om te vlammen. En om zichzelf te testen voor de toekomst. Lieuwe Westra of Rob Ruijgh kunnen voor een verrassing zorgen, maar ik denk niet dat zij daar deze Tour al de kans voor krijgen.

Joost Posthuma’s taken zijn beperkt: zorgen dat Andy en Fränk Schleck heelhuids door de vlakke etappes komen. Dat ze op tijd hun bidonnen krijgen. Dat ze veilig en snel worden afgezet aan de voet van de belangrijke bergen. Voor een frivoliteit als meespringen in een kansrijk groepje is Joost niet ingehuurd.

Ook je ploegmaat Addy Engels zal vooral moeten knechten. Voor dagzeges van Tom Boonen, Sylvian Chavanel en van jou natuurlijk. Met Kevin de Weert hebben jullie wel een man voor het klassement, maar laten we elkaar geen mietje noemen: hij is geen man voor de top 10.

Nee Niki, ik zie heel veel kansen voor jou. Je bent er klaar voor. En de natie ook.

Heel veel succes!
Léon

Leon Geuyen