Ouddorp is een oud, maar zeker ook een gelukkig dorp: vorig jaar passeerde de Tour de France er en afgelopen zaterdag het NK Wielrennen. Een mooie reden om nog een keer een lang weekend naar Goeree te gaan.
Vanuit Den Haag vertrokken fietsmaat W. (Jan Jansen) en ik (Peugeot) vrijdag naar camping Toppershoedje. Die ligt vlakbij de Tour2015-bocht in de Vrijheidsweg. Met de supersnelle ferry van de RET (oversteek Hoek van Holland – Maasvlakte 2) was ons ritje maar 55 km. Ongeveer een kwart van het af te leggen wedstrijdparcours.
Mooi fietsweer, eten met Middelburgse vrienden op het strand en een korte nacht in het stapelbed van onze trekkershut ofwel ‘kampeerchalet’. Wat die nachtrust betreft waren we solidair met de renners. Hoe zouden zij dat vroege starten vinden? De niets aan onduidelijkheid overlatende tweet van Dumoulin hadden we wegens geen wifi gemist.
De volgende ochtend stonden we om half 9 (starttijd) op de fiets- en voetgangersbrug van de camping naar het strand. Snelle koffie en een bolus achter de kiezen. Die paar kilometer van de Brouwersdam tot Ouddorp zouden wel in een kwartiertje af te leggen zijn. Dachten we. En er stond ook maar windkracht 2.
We waren een tijd lang de enige fans, maar gelukkig verschenen er nog wat campinggasten die net als wij hadden gedacht dat deze spottersplek zwart zou staan van de volgers.
Een handjevol motoren en VIP-wagens bromde onder ons langs. De spanning steeg. Om 09.01 uur poeften eerst drie renners en toen het hele peloton voorbij.
Zo gaat dat bij het live volgen van een wedstrijd of etappe: veel en lang voorpret en in een paar seconden is het over. Maar nu kwam het leuke van een wedstrijd op een eiland met meerdere identieke rondjes: je pakt snel je eigen bike en rijdt naar een volgend passagepunt. Maar eerst ontbeten we even verder.
Bij elke doorkomst waren de volgorde en de groepering anders. De startlijst met rugnummers zou handig geweest zijn, maar die hadden we niet. Op de radio was nog geen uitzending.
Johnny Hoogerland herkenden we snel, mede aan zijn extraverte gedrag. Ook dacht ik in een flits Thijs Zonneveld (4e van rechts) te herkennen. Kan best dat die meedoet, zeiden we nog. Wisten wij veel dat hij toen al een valpartij achter de rug had! 
In totaal hebben we de renners zeven keer zien passeren. Elke keer viel de hechtheid van het Lotto-Jumbotreintje op, al bestond het soms uit drie man. Nooit sleurden ze op kop, een tactiek waarmee de Gele Mannen geen vrienden maakten, maar uiteindelijk wel de titel binnensleepten.
De sfeer op Goeree-Overflakkee was hartverwarmend ondanks het vroege startuur. Alleen maar aardige en goedgehumeurde mensen op de been. Ze wisselden weetjes uit en wie radionieuws (na 11.30 uur!) kon ontvangen deelde dat gul met omstanders. Bij elk paadje dat de koers kon kruisen stonden verkeersregelaars en iedereen volgde hun aanwijzingen netjes op.
De ploegleiderswagen van Lotto-Jumbo liet ons op de rotonde van de Oudelandseweg meeluisteren met hun boord-tv. Prachtig was hun ontladende tweestemmige YES! en de kracht waarmee ze wegspoten naar Dylan Groenewegen op de Brouwersdam. Voor zover die al een ochtendhumeur had, is dat nu voor een jaar verdwenen.
Wauw !!! ik ben nederlandskampioen🇳🇱🇳🇱🇳🇱, al zo vaak over gedroomd ik geloof het pas als ik wakker wordt en de trui er nog hangt 🙀🙌🇳🇱🇳🇱🇳🇱
— Dylan Groenewegen (@GroenewegenD) June 25, 2016
- Warming up Down Under - 17/01/2024
- Mooier kan niet - 18/07/2023
- Pascal Eenkhoorn in de kopgroep - 02/07/2023
Geef een reactie