‘Pap in de benen?’
‘Te vroeg op kop.’
‘Hoe kan dat?’
‘Er reed niemand meer voor me.’
‘Waar was je treintje?’
‘In de derde en vierde groep.’
‘Mongolenwaaier?’
‘Dat zijn jouw woorden.’
‘Weinig moraal in de ploeg?’
‘Pap in de benen.’
‘Te veel klimmertjes mee?’
‘Vraag dat aan de ploegleiding.’
‘Boos?’
‘Wat denk je?’
‘Van wel.’
‘Klakske af.’
‘Ben je in paniek?’
‘Nee, moe.’
‘Van de zware Tour?’
‘Van dit soort gelul.’
‘Wij vragen, u draait.’
‘Nou, ik schijt op jullie.’
‘Thanks. Hoop dat je nog eens wint, Mark.’
‘F*ck off.’
Als Sander Peters (1974) geen teksten schrijft, zit 'ie op de fiets. De racefiets dus. Een Trek, lekker degelijk. Want klussen aan z’n fiets, daar houdt ‘ie niet zo van. Ook niet zo’n fan van clichés en pseudo-intellectueel geneuzel over de koers (Hoogmis, Koers Van De Vallende Bladeren, Hel Van Het Noorden, Il Lombardia, etc.). Dol op macaroni-met-smac-en-kaas en de Vuelta.
Laatste berichten van Sander Peters (alles zien)
- Hersenschudding - 01/09/2022
- Lijst van dingen die ik de komende 15 jaar kan doen in de maand juli - 03/07/2021
- Echte mannen knuffelen - 01/07/2021
Geef een reactie