Gisteren, 06 juni 2012, was er een uitzonderlijk zware valpartij op 25 kilometer voor de meet. In totaal hebben 13 renners na die etappe moeten opgeven, waaronder Giro-winnaar Hesjedal en Neerlandsch hoop voor de etappe van vandaag: Wout Poels. Een aantal renners is met zware verwondingen naar een ziekenhuis gebracht, waaronder laatst genoemde met een gescheurde lever, een gescheurde milt en drie gebroken ribben.
De oorzaak van de valpartij, aldus Danilo Hondo, lag bij zijn ploegmaten van Lampre-ISD. Sprinter Petacchi had zijn overschoentjes uitgetroken en aan Viganò gegeven. Deze had hiermee zijn handen niet vrij om te remmen en daar lag het halve peloton. We gaan hier even voorbij aan de vraag waarom hij überhaupt overschoenen droeg, dat doet er niet toe.
Naast fysieke schade bij een boel renners liep ook het algemeen klassement en zeker dat van Nederlandse kopmannen een flinke deuk op. Uiteraard staat de wens dat alle renners goed genezen van deze valpartij buiten kijf maar de Tour, zoals u weet, wacht op niemand.
Wellicht moet daar verandering in komen. In hoeverre heeft de Tour de France baat bij het feit dat diverse klassementsrenners het zicht op het podium verliezen in een etappe van niets? De etappe van donderdag ging bij voorbaat eindigen in een massasprint. Geen kans op waaiers, geen onderscheidende natuurlijke obstakels. En dus geen kans op tijdsverschillen tenzij (materiaal)pech of een valpartij. Een rit om de groene trui en het rode rugnummer.
Bestaat er een oplossing? Dat is de discussie van het moment op twitter en tussen de TV commentatoren. Wij hebben er een paar verzameld en laten het aan u over.
- Laatste 25 kilometer tijd neutraal. Momenteel kan je door een valpartij binnen de laatste 3 kilometer geen tijd verliezen. Trek deze grens op tot 25 kilometer. Op die manier krijgen de treintjes van de sprinters alle ruimte zich te organiseren.
- Neutralisatie bij valpartij. Na een massale valpartij wordt de rit geneutraliseerd. Dit kan op verscheidene niveaus. Je kan kiezen om helemaal geen tijdsverschillen te berekenen. Een andere optie is om de tijdsverschillen van op dat moment te gebruiken. Last but not least zou je alleen de verschillen kunnen neutraliseren van -van te voren aangemerkte- klassementsrenners. Volgens Ducrot moet deze beslissing uit het peloton komen. Lijkt ons niet verstandig. De jury van de Tour de France moet dit beslissen. Eventueel via een grondslag van het aantal betrokken klassementrenners.
- Pace car. Bij een valpartij komt zoals in de F1 de pace car in de wedstrijd. Deze draagt zorg dat het verschil tussen kopgroep en peloton gehandhaafd blijft tot iedereen weer op zijn fiets zit en is aangesloten bij het peloton.
Wie weet zijn er nog meer mogelijke oplossingen of andere invalshoeken. Wij lezen ze graag in de comments. Waar nodig zullen we geboden oplossingen toevoegen aan bovenstaand rijtje. Dat er iets moet gebeuren lijkt ons duidelijk. De eerste week van deze tour werd wederom geteisterd door valpartijen. Vaak net na het passeren van de 3 kilometer vlag. En uiteraard de moeder der valpartijen in de rit van gisteren. Sponsors betalen grif geld voor een hoge notering in het klassement. Klassementsrenners richten hun hele seizoen in op drie weken Frankrijk. En een paar overschoentjes doen dat alles teniet. Dat zou niet moeten kunnen.
Een hele andere discussie is het doorfietsen van (zwaar) geblesseerde renners. Eigenlijk kunnen we hier kort over zijn. Wielrenners zijn helden. Ook als ze niet opstappen met een gebroken heup, geperforeerde long of dies wat meer zij. In iedere ploegleiderswagen zou naast een mecanicien ook een dokter, arts in opleiding of iets dergelijks moeten zitten. Je renner is immers ook materiaal, om het maar even cru te zeggen. Betaald door de ploeg zelf. Die bepaalt of een renner kan doorfietsen. Niet de renner of de ploegleiding. Vraag dat maar aan Addy Engels.
* Niet alle discussies verlopen serieus, dus ook oplossingen zoals het afschaffen van vlakke ritten of maak van alle vlakke ritten een tijdrit kwamen voorbij.
- 100 Fietsen - 12/12/2023
- Welk bier past bij Gent-Wevelgem? - 21/03/2023
- Gent-Wevelgem: zelf fietsen en/of doorkomst bij ons? - 27/02/2023
Ik dacht dat het de bedoeling was om zo snel mogelijk van punt A naar punt B te rijden (en daarbij niet te vallen).
Vroeger was het zo dat als je viel binnen de laatste km, je geen tijdverlies had, nu is het al binnen de 3 km (eergisteren zelfs binnen de 3km 200m).
Wat gaat het in de toekomst zijn? Binnen de laatste 50 km?
Sorry, vallen hoort bij deze sport. Het leidt tot dramatiek en dat levert dan weer de heroïek van deze sport met alle bijgaande discussies en verhalen achteraf.
U zit in het kamp van Herman Chevrolet :D Dramatiek en heroïek staat bij ons ook hoog in het vaandel, maar één keer een hoge notering voor Gesink – dus zonder val in de eerste “vlakke” week – in de Tour is ook welkom. Zeker wanneer dit drama veroorzaakt wordt door het afgeven van overschoentjes.
Overigens zie je dat ook al was de tijd geneutraliseerd gisteren, de val vandaag alsnog meeweegt in het klassement.
Eigenlijk hadden de renners die vóór de val reden, even moeten wachten. Lijkt me niet teveel gevraagd als 3/4 van je collega’s is opgehouden.
De aangedragen oplossingen zullen allemaal wel helpen. Maar het probleem van de valpartijen is terug te voeren op het mentaliteitsprobleem van renners en het schijnbaar grote belang van de Tour. Alleen in de Tour wordt er zo extreem gevallen, alleen in de Tour is de eerste vlakke week een survival of the luckiest. De Tour is tegenwoordig zo belangrijk, dat je schijnbaar niet meer hoeft te remmen wanneer je tegen Veelers aanrijdt, dat je schijnbaar denkt dat je weer op moet stappen met een gebroken heup, geperforeerde long of gescheurde milt (!) want “ik moet wel Parijs halen!”, dat men schijnbaar denkt dat het in de Tour wel mogelijk is om met 60 man bij de eerste 20 te rijden.
Een oplossing ligt dus in het belang van de Tour. Op een of andere manier moet je dat belang zien te reduceren. Hoe? Geen idee. Wellicht zou het al schelen als ploegen als Rabobank inzien dat er meer is dan een mogelijke top 10-plek in de Tour en dat daar blijkbaar alles op gezet moet worden. Kijk naar Garmin. Hun Tour mislukt ook, maar zij hebben al wel een Giro-overwinning binnen.
Just my two cents. :)
Ik vind dit wel meer waard als 2 cent. Ruim vooraf aan deze Tour heb ik de Rabobank al het advies gegeven alle zwaargewichten naar de Giro of Vuelta te sturen. Met weinig bergen en veel TT km’s is dit geen Tour voor Gesink & co. Niet dat ze luisteren, dat blijkt ;-) Maar wat dat betreft zitten we op één lijn.
Probleem is dat je de Tour niet minder belangrijk kan maken door bv. Gesink niet op te stellen. De hoeveelheid uitzenduren maken de Tour de belangrijkste wedstrijd, niet Gesink. Als je een ranglijst zou maken met TV uren wereldwijd staat de Tour de France eenzaam aan de top. Misschien dat een eendagswedstrijd zoals de Olympische wegwedstrijd al meer uren pakt dan bv. de Giro of Vuelta.
er zijn teveel ploegen en teveel renners. maak er 20 ploegen van met ieder 7 of 8 renners en het zou weleens beter kunnen passen op smalle weggetjes. ik denk dat de grote commerciele belangen van de tour zichzelf de das om kunnen doen. als dit zo nog een paar jaar zo doorgaat, zullen er toch wel meer renners zijn zoals lars boom die de tour niet meer willen rijden. als ik een renner was van het niveau mollema of hesjedal, dan won ik liever een vuelta dan dat ik jaar in jaar uit net de top 10 haal van de tour, of val. er wordt te veel waarde gehecht aan de tour, het is toch vreemd dat rabo hun 3 toprenners naar de tour stuurt en slagter naar de giro.
Heb de neutralisatie en ‘pace car’-scenarios veel gehoord de laatste dagen, maar ben er toch tegen. Het wielrennen is al zo gigantisch gecontroleerd tegenwoordig, met de oortjes etc. Als de laatste 25 kilometer dan ook nog eens een ‘safety zone’ worden gaat de spanning er helemaal af.
Vallen hoort gewoon bij wielrennen. Het is klote, vervelend en pijnlijk, doet het hart pijn als je het ziet, en de wielrenners nog veel meer. Maar het hoort er wel bij.
Ik vind de kritiek op Rabo ook wel erg goedkoop en gezocht. Of je valt of niet hangt voor een groot deel af van toeval. Rabo zat goed vooraan deze eerste week, maar toch gaat men een keer onderuit. Net zoals alle andere ploegen.
Als het tactische fouten zouden zijn geweest, ok, dan zou ik er ook over spreken nu om een tactische wijziging aan te brengen in het vervolg. Maar dat was het niet. Het was pure pech. En zonder pech en geluk geen sport.
Toch knelt er iets. De beste moet winnen. De slimste moet winnen. De sluwste moet winnen. Nu is het zo dat diegene die toevallig niet valt de meeste kans maakt om te winnen.
Dat is zeker zo, ik “voel” dat ook, wat je zegt. Maar de andere kant is weer dat we renners het vallen vergeven (vallen maakt dus niets meer uit). Alles wordt al zo gecontroleerd. Een etappe moet geen tijdrit worden, waarin inderdaad degene die het snelst van A naar B gaat wint (zoals de eerste reactie hier uitdrukt). Dat is geen wielrennen.
Op zich originele en goede ideeën, maar ik zou het persoonlijk jammer vinden als de spontaniteit van de koers ten kosten gaat van Amerikaans aandoende regeltjes. Des te meer als de neutraliteit van die regels in het geding komt, doordat jury en of renners besluiten tot het wel of niet inzetten ervan.
Ik denk dat de Nederlandse renners (en een groot deel van de Nederlandse sporters zoals daar zijn de voetballers van het Nederlands elftal…) juist profijt hebben als ze die harde keutels eens voor een wedstrijd uitpoepen. In plaats van de krampachtigheid waarmee ze (en wij supporters) proberen om tijdens en na het spel de knikkers naar hun (onze) hand te zetten.
Je voelt je immers lichter en bent juist scherper als je van te voren lekker naar de toilet bent geweest.