Met wel wat aplomb kondigde ik gisteren in de Tourvoorbeschouwingenvoorbeschouwing de achttiende plaats van André Cardoso aan. Cardoso draalt niet, diezelfde avond nog besluit hij openlijk te solliciteren voor een plaatsje bij W52/FC Porto, het leger van Gustavo Cesar Veloso die verdeelt en heerst in de Ronde van Portugal, het laatste overblijfsel van de jaren negentig op de wielerkalender. Terwijl er voor André Cardoso nog een prachtige carrière in het verschiet ligt in de Ronde van Portugal, worden de gedupeerden van zijn actie verteerd door schaamte en misplaatste schuldgevoelens.

Had ik het kunnen weten? Ik wist het zelfs. Het is geen verrassing dat renners ooit tweede in de Ronde van Portugal epo en denkelijk dat niet alleen nemen, wel dat ze gepakt worden. Maar dat is de vraag niet. Die luidt of er sprake is van doelbewuste sabotage om mijn reputatie te schaden. Net op de dag dat ik mijn Tourvoorbeschouwingenvoorbeschouwing op dit medium publiceer, wordt zijn positieve plas wereldkundig gemaakt. Je moet al heel naïef zijn om dit louter aan toeval te wijten.

En toch word ik door de publieke opinie verantwoordelijk geacht voor Cardoso’s positieve epotest, hij is bezweken onder de door mij geconstrueerde druk om achttiende te worden in de Tour (ik parafraseer), laat me niet lachen. Diezelfde publieke opinie stelt zich ook vragen bij mijn geloofwaardigheid, daar mijn voorbeschouwing al achterhaald is een halve week voor de eerste meters in de Tour zijn gereden. Ik word er in de pers zelfs van beticht Cardoso aangezet te hebben tot epogebruik zodat mijn voorbeschouwing na enkele fletsere voorbeschouwingen nu wel zou uitkomen, wat natuurlijk volstrekt idioot is aangezien je met meer dan microdosissen alleen algauw veertiende wordt in de Tour. Ik merk het ook wanneer ik eraan denk de straat op te moeten: de priemende blikken, het hoongelach, het gezichtsverlies. Kortom, de schade is niet te overzien, zelfs immens.

Ik overweeg nu in samenspraak met mijn advocaat juridische stappen te ondernemen om mijn naam te zuiveren en om een schadevergoeding van ettelijke honderdduizenden euro’s te eisen vanwege laster, eerroof en broodroof. Dit kan weleens het voortijdige einde van mijn carrière als voorbeschouwer betekenen die zich veelbelovend aandiende, maar nu getorpedeerd wordt door dhr. Cardoso. In het wenselijkste scenario zal ik via het continentale circuit waar ik voorbeschouwingen schrijf van de Sibiu Cycling Tour en de Ronde van Azerbeidzjan weer opklimmen naar het WorldTourvoorbeschouwingencircuit en naar mijn huidige positie als Tourvoorbeschouwingenvoorbeschouwer, maar de verdachtmakingen zullen altijd blijven. Ik besef dus goed dat geen bedrag mijn leed kan compenseren.

Daarom richt ik me nog één keer persoonlijk tot André Cardoso. André, weet je wel wat je me aandoet? Ik kan de straat niet meer op, mijn voormalige vrienden spuien de leugenachtigste verhalen over me in de gespecialiseerde media, mijn vader, broers en zussen veranderen hun achternaam en veel erger: heel mijn Tourvoorbeschouwing naar de haaien. Zeg nu gewoon dat je moedwillig mijn voorbeschouwing hebt doorkruist en stop met spartelend als een vis op het droge te ontkennen gewoon om me niet in de ogen hoeven te kijken. Iedereen weet hoe die epo in je lijf is beland, je wilde koste wat het kost bewijzen meer waard te zijn dan een achttiende plaats in de Tour, een zestiende plaats, hiervan droomde je al van kindsbeen af. En word je gepakt, dan heb je toch maar mooi die onbenullige voorbeschouwer die je schromelijk onderschatte een hak gezet, die gedachte stimuleerde je een extra dosis epo door je aderen te jagen, de fatale dosis, niet voor jou, jij hebt immers nog het vangnet van de Ronde van Portugal. Vertel het nu gewoon, wees geen lafaard en zet deze onrechtvaardigheid recht. Het zou al veel helpen om deze donkere tijden te doorstaan.

Wie er deze Tour dan wel achttiende wordt? Ik adviseer Chris Froome. Een tweede advies: bid voor Elie Gesbert.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)