En daar ga je dan als Raboploeg. Volledig op een hoop gereden in een ogenschijnlijk lullige etappe over vlakke wegen, gelegen tussen Epernay en Metz. Rit 6 van Tournummer 99. Hele seizoen in een klap naar de gallemiezen. Want net als vorig jaar heeft de leiding van de Raboploeg in al haar wijsheid ook dit jaar gekozen voor een strategie met slechts 1 doel: de Tour en niets dan de Tour.
In het universum dat cyclisme heet, heeft de fel flikkerende gele ster boven Frankrijk de aantrekkingskracht van een super gewelfde rondemiss. Onweerstaanbaar dus. Dat je extra je best doet om die bereiken, is te prijzen. Maar er zijn grenzen. Je moet niet een fata morgana proberen na te jagen. En dat doen ze bij de wielrenners van Oranje dus wel. Rabobank laat zich volledig verblinden door de gele glorie die jaarlijks op de wegen van La Douce France wordt gedrapeerd.
Kosten noch moeite worden gespaard om Onze Jongens te prepareren voor een galaoptreden in het vermaarde wielercircus. Alvorens de startvlag valt, hebben ze een uitgekiend programma op wetenschappelijke basis afgewerkt. Heel veel training, nog meer kijken op hartslagmeters, bloedwaardes opslaan in de computer en vooral ook veel – als waren het padvinders – verkenningstochten. Vooral in de bergen. En niet te veel koersen. Want die kosten alleen maar energie en als je ergens zuinig op moet zijn als de Tour in aantocht is, is het wel je krachtbron.
Dus vooral niet proberen Parijs-Nice te winnen, het Criterium International, de Catalaanse Week, de Ronde van Romandië of de Dauphiné. Stelt allemaal niks voor. En vooral ook niet met een representatieve ploeg naar de Giro d’Italia gaan. En als ze eens gingen, dan toch vooral niet elke dag hard trappen. Hoogstens een of twee voor een tussentijdse meting met de concurrentie. Zodat er op het moment suprême, de Tour, er genadeloos gevlamd kan worden.
Een theorie die op drijfzand is gebouwd. Hachelijk dus. Want voor je het weet, zit je in de verkeerde waaier. Of lig je op je kokosnoot. Zelfs met drie kopmannen.
En waarom zou je als Raboploeg eigenlijk alles op die ene wedstrijd zetten? Want als de heren oranjerenners in alle realiteit langs de meetlat van succes worden gelegd, is de kans op een hoofdrol op voorhand niet bijster groot te noemen. Gesink, Mollema en Kruijswijk hebben in hun profcarrière gezamenlijk nog geen tien zegepralen op hun naam staan. Ze kunnen aardig bergop fietsen, maar daar staat tegenover dat ze tekort schieten als tijdrijders. En chrono’s wegen toch zwaar in grote ronden.
En dan het volk laten geloven dat we mee gaan tellen. Want we hebben immers de Ronde van Californië (Gesink) gewonnen. En we (Mollema) waren vorig jaar ook vierde in de Vuelta. En wonnen we (Kruijswijk) toen ook niet een etappe in de Ronde van Zwitserland?
Maar Californië is geen Frankrijk, net zo min als Spanje en Zwitserland. De Tour is andere koek, al was het alleen maar uit oogpunt van gigantische mentale druk. En – laten we wel wezen – we zijn niet zo goed als de Raboleiding ons doet denken. Natuurlijk, vallen doet pijn en gaat ten koste van fysiek vermogen maar je kunt onmogelijk volhouden dat Gesink cs van SUPERklasse zijn. En alleen coureurs van SUPERklasse kunnen de Tour winnen. Slechts een keer in bijna 100 edities won een modale renner. Die eer komt Roger Walkowiak toe, een Franse regionaal die in 1956 bij toeval Tourlaureaat werd.
Laat ze bij Rabo nou eerst eens proberen andere, minder tot de verbeelding sprekende wedstrijden te winnen. Er is nog heel wat moois op te rapen. Giro, Vuelta, Ronde van Baskenland, Ronde van Zwitserland, Tirreno-Adriatico, Parijs-Nice en de Dauphiné. Met dat soort prijzen op zak gaat het in de Tour vanzelf ook beter. Trouwens, hoe lang is het geleden dat we wereldkampioen waren, en van hoeveel jaren geleden dateert ook alweer de laatste grote klassieke zege?
Mijn gedachten gaan uit naar de ploegleider van Miguel Indurain, José Echevarria. Toen Indurain in 1989 voor de eerste keer het snelst van Parijs naar Nice koerste, tekenden wij als pers deze uitspraak op uit de mond van de Spaanse ploegbaas: ‘Miguel is nu klaar met de middelbare school, hij mag nu naar de universiteit van het wielrennen.’
Datzelfde jaar maakte Indurain zijn opwachting in de Tour met een ritzege, maar het zou nog twee jaar duren voordat de Spaanse reus het geel naar Parijs bracht.
De visie van Echevarria zou een leidraad moeten zijn voor de leiding van de Raboploeg. Een loopbaan logisch en geleidelijk opbouwen. Volgens het principe first things first. Dus eerste proberen de Ronde van Tuitjehorn te winnen, dan de Ronde van Limburg, daarna het Circuit de la Sarthe om op den duur uit te komen in de Tour, het hoogste van het hoogste. Het Oxford van het wielrennen.
En geloof het of niet niet, dat gaat nu ook gebeuren. Ploegleider Adri van Houwelingen kondigde op de rustdag van vandaag, dinsdag 10 juli 2012, aan dat het roer om gaat bij de bankiersploeg. ‘We moeten ons niet meer zo focussen op de Tour. Laten we eerst maar eens proberen kleinere wedstrijden te winnen.’ Hij noemde de Ronde van de Algarve. De Tour is niet meer heilig.
Ik ben dus, tijdens het tikken van deze regels, al op mijn wenken bediend. Dank Adri!
- Rabo gokt teveel op het Tourpaard - 10/07/2012
Eens. Die eenzijdige focus op de Tour komt van de sponsor zelve. Blijkbaar levert een valpartij in de Tour meer publicitaire waarde op dan een mogelijke eindwinst in de Giro. Er is zoveel moois weg te kapen. En als je dat doet geeft dat ook genoeg vertrouwen voor de Tour. Hopelijk bereikt de roep van Van Houwelingen ook de partijbonzen. En hopelijk begrijpt het Tourpubliek ook zo dat er veel meer is dan alleen de Tour, dat je seizoen niet alleen afhangt van de Tour. (De Tour vind ik sowieso de minste van de drie).
Neemt niet weg dat je die Tour niet links moet laten liggen. Ben het niet eens met de suggestie dat wij goed genoeg zijn voor de Ronde van Algarve. ‘We’ kunnen bestwel meedoen met de strijd rond de top vijf in de Tour, die potentie heeft Gesink gewoon. En ook een Mollema kan top 10 rijden. Zonder die val, die iedereen maar lijkt te onderschatten, zouden ze ook gewoon in de top 10 staan. Ben ik van overtuigd. En als je dat doet doe je het ook gewoon heel goed.
Maar goed, eerst maar eens op die fiets blijven zitten.
Zo zeg, die Van Houwelingen pakt effe door! Ik schrik ervan! Maar na het zoveelste fiasco in de Tour zal ook Van Houwelingen cum suis het lager op moeten gaan zoeken. Een leuk amateurploegje. Het bestaat namelijk simpelweg niet dat zij met zulke talenten zulke uitslagen rijden in de voorbije 5 wielerjaren ‘and still counting’.
Kan geen toeval meer zijn, check ook de kritieken die ex-Rabo renners bij tijd en wijle spuien. Het roer zal daar helemaal om moeten en dat kan alleen na een totale sanering van de hele staf. In dit specifieke geval geloof ik een keer niet dat het de schuld is van de renners. Het enige dat je hun kan kwalijk nemen is dat ze zich willoos laten leiden. Dus Mollema/Geesink, eis het vertrek van de ploegleiding en als de bravo Rabo meneren uit Utrecht dit niet inwilligen, rap naar Quick Step, Saxo of Sky!
Ik ben een fan van het rijden van VancanSoleil en de mens Niki Terpstra. Rabo mist schwung , ondanks dat er echt goede renners rijden. Respekt voor Geesink na zijn beenbreuk, … loosen up lijkt het devies voor deze club waar “pecunia non olet”.
Hoi Alexander,
leuke buitenlandse termen gebruik je daar.. Schrijf je de volgende keer ook Gesink correct ? Dank ;)
Ik ben het met je eens dat de ploegleiding van Rabo wel wat nieuw bloed kan gebruiken. Dat geneuzel van Breukink zou mijn aanvalslust ook niet direct aanwakkeren en Nico Verhoeven kan ik zelfs via de tv niet eens aankijken als ie praat. Zet daar eens wat meer enthousiasme neer!
Maar laten we wel wezen: de tour ís ook heilig. Kijk maar naar hetiskoers.nl. Is er ook maar één andere periode in het jaar waarin zoveel verhalen geplaatst worden? Wij (fanatiek) wielervolgers zeggen altijd dat we de tour niet de mooiste wedstrijd van het jaar vinden, maar toch besteden zelfs wij er de meeste tijd aan.
Ik vind dat je de Rabo-renners zelf heel erg weinig kunt verwijten. Los van hoe deze tour zich ontrolt: onze beste renners zitten allemaal in de lente van hun carriere, hebben al mooie dingen laten zien in andere minder grote koersen: Kruijswijk: Goeie Giro gereden en ritwinst in Zwitserland vorig jaar. Mollema: ook goed in zwitserland en uitstekende vuelta. Gesink: ‘Was al eens vijfde in dit rondje’ zoals hij zelf zei. Dus dat die jongens zich dit jaar in de tour willen bewijzen snap ik wel.
Waar gaat het mis? 1. Botte pech. 2. Het deel van de tour waarin zij mogelijkheden hebben begint nu pas!
Ik snap de desillusie van veel wielervolgers wel, want de eerste week was een flop. Maar ze zitten allemaal nog op de fiets, DE val ligt al een paar dagen achter ons, en we kunnen ons nu lekker gaan richten op etappezeges juist omdat het klassement onbelangrijk is.
En áls we straks kunnen juichen is het hele verhaal over ‘andere prioriteiten’ ineens achterhaald. Dus laten we deze discussie nog even 2 weken uitstellen alsjeblieft.
Wat zijn wielerliefhebbers toch heerlijk romantisch. Rabobank wil het truitje zoveel mogelijk minuten in beeld, en van de Ronde van de Algarve heb ik al in geen tijden bewegende beelden gezien. Wij ‘liefhebbers” lopen weer rond met een gebroken hart (ik geloof dat ik zelfs even moest huilen na “de val”), maar de cententellers uit Utrecht zijn tevreden. En zien dus ook echt geen reden om van strategie te veranderen.
Uitstraling Rabo renners is 0,0 Motivatie is ver te zoeken. Is al een aantal jaren het geval. I.d.d. lijkt het probleem bij de ploegleiding te zitten. Daar moet eens een frisse wind doorheen. Zo snel als trainers bij het voetbal wisselen, zo lang blijven ze zitten bij een wielerploeg. Het bestuur van Rabo NL maakt zich niet druk, Rabo krijgt genoeg aandacht. Blijkbaar is dat het enige wat telt.
Mee eens. Wat is er mis het goed rijden in Vuelta, Giro en/of een andere rittenkoers ? Juist, helemaal niks !
Ik hoorde Breukink vanochtend op Radio 1 de uitspraken van Van Houwelingen in de NRC alweer ontkrachten: was niet zo bedoeld, nuances, et cetera. Niet te vroeg juichen, dus.
over tikken gesproken, ik denk dat Adri een tikje op zijn vingers gaat krijgen van Eric dan wel van Harold..