Ronde van Nederland

Het is 1 juli 1973. Een 3-jarig jongetje zit op een muurtje voor het ouderlijk huis. Naast hem zit zijn vader met de toureditie van de Volkskrant. De Tour de France raast over de Voorburgseweg in Leidschendam. Eerder die dag vertrok het peloton uit Scheveningen om via Leiden koers te zetten richting Rotterdam. Joop rijdt in het geel! De 3-jarige heeft geen idee wie Joop is. Hij kent wel de kleur geel. Het peloton raast voorbij om later die dag te finishen in St.Niklaas, België. Die dag wordt de Fransman José Catieau gehuldigd als winnaar van de etappe. Het jongetje was toen allang weer bezig met dingen die veel belangrijker zijn. Joop zou in deze Tour de proloog in Scheveningen winnen en ook de vierde etappe van Reims naar Nancy. Het geel zou hij niet behouden dat jaar. Uiteindelijk eindigt Joop in Parijs als 4e op ruim 26 minuten van de uiteindelijke winnaar Luis Ocana.

Het is 28 juni 2016. Een 46-jarig jongetje staat klaar bij het Olympisch Stadion in Amsterdam. Klaar om mee te doen aan een heuse wielerronde. De Ronde van Nederland. Niet dé Ronde van Nederland voor de profs zoals die werd gereden tot en met 2004, met winnaars als Wim van Est (1952, 1954), Peter Post (1960) en Erik Dekker (1997, 2000 en 2004), maar een soort van, zeg maar. Maar dan net iets anders. Een nieuwe Ronde van Nederland die de deelnemers in zes dagen met in totaal ruim 1.200 km zal leiden langs alle provinciehoofdsteden van Nederland. Ook zullen stuk(jes) van de eerder verreden etappes van de Tour, de Giro en de Vuelta in de Ronde van Nederland worden opgenomen. Stukjes uit etappes met winnaars als – voor de Tour – Alex Zülle (proloog, 1996), André Greipel (eerste etappe, 2015), – voor de Giro – Mario Cipollini (eerste etappe, 2002), de betreurde Wouter Weylandt (tweede etappe 2010) en – voor de Vuelta – Fabian Cancellara (proloog, 2009). Ook de Voorburgseweg is in het parcours opgenomen. Dat betekent wel een extra lus(je) van dertig kilometer, maar hé, voor de nostalgie moet je wat over hebben.

Het zal een gaaf avontuur worden. Een avontuur met een vleugje cultuur én een vleugje historisch besef. Voor de uitdaging, voor de herinnering en gewoon omdat het kan. Het wordt een wielerronde vóór en door vrienden. Een ronde zonder reclamekaravaan of rondemissen. Een ronde zonder (ploegen)tijdrit of heroïsche gevechten in het hooggebergte. Wel een ronde met een bijna professioneel routeboek. Een routeboek dat het jongetje uit zijn hoofd kent. Op dag drie zal hij scherp moeten zijn. Hij zal moeten rijden met gogme. In Zeeland zal hij er een kwak op gaan geven. Grote kans namelijk dat de Ronde van Nederland daar wordt beslist. Net als de Tour in 2015. Vraag dat maar aan Christopher Froome.

Het is 30 juni 2016. Een 46-jarige man met vleugje overgewicht zit vloekend op zijn fiets. Hij heeft de afgelopen twee dagen bij elkaar 420 kilometer op een fiets gezeten. Vandaag heeft hij er ook al 123 km op zitten. Hij heeft pijn. Overal pijn. Wie heeft bedacht dat dit leuk zou zijn? Ruim 1.200 km in 6 dagen, de Ronde van Nederland. Hij is verdomme gewoon een amateur die af en toe een stukkie gaat fietsen met wat vrienden. Hij is geen Tom Dumoulin en al helemaal geen liefhebber als Laurens ten Dam. Waarom heeft zijn vrouw hem niet tegengehouden toen-ie zelf met het idee kwam? Daar is ze toch ook een beetje voor? Voor de balans. Het is haar schuld. Alles is trouwens haar schuld. Dat wordt wel duidelijk als je drie dagen lang zo’n pleuriseind hebt gefietst. Na vandaag nog drie dagen. Drie dagen afzien. De laatste dag is een eitje. Maar 135 km en dan finishen met bier in Abcoude. Eerst maar zien te halen. En dan heerlijk thuiskomen. Fijn bij zijn vrouw én bij zijn kinderen, die trots zullen zijn op hun vader. Zie je wel dat-ie niet oud is? Hij heeft het nog!

Daarna nooit meer fietsen. Nooit meer.

De Ronde van Nederland, van 28 juni tot en met 3 juli 2016. Een fietstocht van en voor vrienden, kennissen en iedereen die wil aanhaken om een stukkie mee te fietsen.
www.rondevannederland.org