HiK_Infographic-2015 (2)Heeft u uzelf weleens bij de koffieautomaat tegen een collega horen zeggen dat het Nederlandse wielrennen het ‘in de breedte’ steeds beter doet?
Ja?
Uw collega wist u toen wellicht te vertellen dat Nederland toch al jaren nauwelijks iets van enig belang wint.
U heeft beiden evenveel gelijk.

Nederlandse dames domineren de landenranking al jaren en winnen hoofdprijzen. Dat behoeft weinig analyse. Hoe zit dat bij de heren? Klopt het dat zij de laatste jaren steeds meer overwinningen behalen en beter presteren in de klassementen van grote rondes?

Hetiskoers dook eens in de overzichten van Procyclingstats en vatte het voor u samen in heldere graphics en een paar snel getrokken conclusies. Noem het gerust scorebordjournalistiek.

Resultaten van zeven jaar op rij
Vroeger, ja vroeger won Jean-Paul van Poppel vier etappes in één Tour. En in de tijd dat Jan Raas nog een voet buiten de kantine van de Patrijzen in ’s-Heerenhoek zette, was dat om alle klassiekers van het seizoen te rijden én te winnen.

Vroeger is ook minder ver terug. Zes jaar om precies te zijn. In 2009 mochten slechts zes Nederlandse heren naar het WK en de beste Nederlander van het seizoen reed op een Batavus.

In 2009 was Laurens ten Dam beste Nederlander in de Tour met een 60e plaats.
In 2009 haalde Lars Boom voor het eerst in vier jaar een Nederlandse etappezege in een Grote Ronde.
In 2009 bedroeg het aantal Nederlandse zeges de helft van het aantal in 2014.

Voor het bedrijven van scorebordjournalistiek is 2009 is een prima jaar om op terug te blikken.

De seizoenen in cijfers
Scorebordjournalistiek is volgens de definitie ‘een ongenuanceerde vorm van sportjournalistiek, waarbij alleen naar de uiteindelijke (hoge) uitslag wordt gekeken en niet naar het vertoonde spel en de feitelijke krachtsverhoudingen tijdens de wedstrijd’.

Dat klinkt uitstekend. Waarom de cijfers laten zwijgen als die in ruime mate voor handen zijn? Bekijken we de figuren, dan kunnen we constateren dat:

Het aantal overwinningen per jaar door Nederlandse profrenners toeneemt. In 2014 boekte alleen Italië meer zeges dan Nederland.

Die zeges veelal van het kaliber ‘Tour of Qatar’ of ‘Ster ZLM Toer GP Jan van Heeswijk’ zijn, maar toch ook vier etappezeges in de Ronde van Spanje 2015.

Dankzij goede resultaten in de kasseiklassiekers het aantal top tien noteringen in de 5 Monumenten licht gestegen is. En dat terwijl in Milaan-San Remo al vijf jaar geen Nederlander in de top tien terug is te vinden. In tien jaar ook niet, trouwens.

Vooral in de drie grote rondes gaat het steeds beter. Het aantal renners met een plek in de top tien van het eindklassement lag dit jaar dubbel zo hoog als vorig jaar. En dat geldt ook voor het aantal ritzeges.

De cijfers liegen niet: de prestaties werden de afgelopen twee jaar beter. Beter en beter zichtbaar. Terpstra’s winst in Roubaix, de Touretappe van Lars Boom en de leiderstrui van Tom Dumoulin: het zijn voorpaginaprestaties. Niet alleen door de uitslag, ook door het vertoonde spel en de feitelijke krachtsverhoudingen tijdens de wedstrijd.
Als u uw collega volgende keer weer spreekt moet u maar eens over het Nederlandse voetbal beginnen.

Website www.procyclingstats.com bevat een online database met wedstrijduitslagen van de afgelopen tien jaar. Iedere wedstrijdcategorie krijgt op PCS een eigen ranking. De cijfers en graphics in dit artikel zijn hierop gebaseerd.

Graphics: Tim van Asch

Martijn Sargentini