Toen Gio Lippens gisteren tijdens de finale van de wedstrijd voor mannen vanuit zijn commentaarpositie liet doorschemeren dat hij ook niet zeker wist of er nu wel of niet nog een laatste keienstrook zou volgen, was bij de televisiekijkers het stadium van schouders ophalen eigenlijk al bereikt. Opnieuw werd de Ronde van Drenthe niet de spetterende en grootse wielershow die het in potentie zou kunnen zijn. De wielerkoers die zoveel schitterende decorstukken tot haar beschikking heeft koos afgelopen weekend uit de verkeerde doos met rekwisieten en plaatste die stukken bovendien in een onbegrijpelijke volgorde op haar toneel. Wat na afloop bleef hangen, was het beeld van plaatselijke rondjes over lege bedrijventerreinen vol rotondes en wegversmallingen, met renners die geparkeerde auto’s moesten ontwijken en in haakse bochten het fietspad kozen. Een gemiste kans voor de koers door een provincie die zoveel meer te bieden heeft.

Buitencategorie
Over de organisatie van de Ronde van Drenthe is al vaker iets gezegd of geschreven. Dat het een hoogstandje in kneuterigheid is, en nodig aan verjonging toe is, bijvoorbeeld. Toch krijgt de Ronde van Drenthe van de wielerbond UCI elk jaar een tien op haar rapport voor de vlekkeloze organisatie en dat is niet voor niets. De wedstrijd is in tientallen jaren tijd steeds groter gegroeid en kreeg ook internationale bekendheid. Er komt niet zomaar een promotie naar wedstrijdcategorie 1.HC uit de lucht vallen.
En daar zit nu net het kiezelsteentje in de toch al te krap geworden schoen. Drenthe is nu, na de Goldrace, de belangrijkste eendagswedstrijd van ons land (voor de vrouwenrace was dat al zo) maar maakte die status afgelopen weekend allesbehalve waar.

Stroken schrappen
Want nog geen week geleden werd door de wedstrijdorganisatie opeens besloten dat er twee keienstroken uit de route moesten worden geschrapt omdat ze er te slecht bij zouden liggen. Wie de paden in Drenthe een beetje kent had kunnen zien aankomen dat die stukken er na de winter niet al te best uit zouden zien. De keuze voor enkele stroken elders op de Hondsrug had wat dat betreft een hoop teleurstellingen kunnen besparen. Drenthe heeft immers nog altijd zo’n 50 strekkende kilometer aan keienpaden om uit te kiezen. Nog opmerkelijker was het dat zelfs tijdens het wedstrijdweekend nog stukken uit het parcours verdwenen omdat de veiligheid van de renners en rensters niet kon worden gegarandeerd.
De slingers die waren opgehangen nadat de UCI aan Drenthe de status van buitencategorie eendagskoers had toegekend gingen steeds slapper hangen en de lucht was al half uit de ballonnen nog voor de eindsprint aan de Alteveerstraat was ingezet. Bij de wedstrijd voor de mannen bleek dat aan het slot ook het confettikanon dienst weigerde, maar dat de winst naar een volstrekt onbekende Tsjech van CCC Polsat ging en er met hem twee Belgische renners van procontinentale ploegen het podium naast winkelcentrum Tamboer in Hoogeveen beklommen, daar kon de organisatie verder ook niet veel aan doen.

Andere plek op de kalender
Toch zou een verplaatsing op de kalender veel goeds kunnen doen voor het deelnemersveld van de Ronde van Drenthe. De startlijst is bij de vrouwen al wel van wereldklasse, maar bij de mannen is het niet om over naar huis te schrijven, tenzij het een ansichtkaartje naar Colombia betreft waarop staat dat Jetse Bol meedeed in een oranje trui van de nationale selectie. Van alle WorldTour ploegen deed alleen de Belgische Lotto mee. De Nederlandse Lotto vaardigde drie renners af in de oranje brigade, waar verder twee Sunweb-renners voor reden. Logisch in een tijd van krimpende selecties en een overvol programma met belangrijke wedstrijden elders in Europa.

Maar wat nu als Drenthe haar ronde ergens tijdens de veel minder drukke zomermaanden organiseert? Een gecombineerd Drents wielerweekend met de Slag om Norg (inmiddels opgeklommen tot UCI 1.1) en voor vrouwen de Drentse 8 van Westerveld (UCI 1.2) zou een prachtig affiche vormen voor de liefhebber van het betere gooi- en smijtwerk over de ruwe wegen van het noorden. Een wielerweekend waarin de veldrijders die zich al warmdraaien voor hun winterseizoen graag aan de start zullen verschijnen. Met een beetje gepuzzel kan met vergelijkbare en opkomende wedstrijden als de Schaal Sels (UCI 1.1) en Dwars door het Hageland (UCI 1.1) in België een voor de grote ploegen aantrekkelijk vierluik ontstaan.
Het is Drenthe gelukt om als eerste gebied ter wereld het label van UCI Bike Region te bemachtigen en de wens tot het organiseren van het wk wielrennen van 2023 is ook al luid en duidelijk uitgesproken. Drenthe heeft ambitie en zo’n verplaatsing op de kalender kan die een stuk krachtiger laten klinken. Het vereist wat rekkelijkheid van alle partijen – de teams, wedstrijdcomités, sponsors en de UCI- maar voegt echt iets toe aan de wielerkalender én aan de wedstrijden zelf. Zelfs zonder zulke forse ingrepen is er alvast heel eenvoudig iets te doen om de Ronde van Drenthe aantrekkelijker te maken: stop met die ronde door Hoogeveen, en stop méér Drenthe in de Ronde.

Martijn Sargentini