In het wielrennen is het onderscheid bijna historisch bepaald: je hebt kopmannen en je hebt knechten. Niemand die aan dat systeem durft te tornen. Behalve Peter Post die in de jaren ’70 het traditionele systeem afvalt en met het revolutionaire totaalwielrennen komt.
Fausto Coppi heet de uitvinder van het knechtensysteem te zijn. Rik van Looy vervolmaakt dit systeem en Lance Armstrong
Het is een mooie voorjaarsmiddag in Rotterdam en voor mij staat zo’n vijftien jaar Nederlandse wielerhistorie te glunderen in het zonnetje. De mannen dragen de iconische shirts die mijn jeugd kleurden. Ik herinner me hoe ik als achtjarig mannetje met mijn vader naar de Nacht van Linne, de Acht van Obbicht, de Flits van Echt en de Ronde van
De Tour de France reed woensdag over de kasseien. Het regende in Frankrijk en dus was spektakel gegarandeerd, met Lars Boom als mooie winnaar. Ook in 1980 gingen de renners over beregende kasseien. Bernard Hinault was op jacht naar de winst en nam Hennie Kuiper mee in zijn wiel. De grootste verliezer: Joop Zoetemelk. Tot grote woede van Jan Raas en
Dertien jampotdeksels met erop de portretten van renners uit de befaamde Raleigh-ploeg. Wow, die wil ik hebben. Die ga ik verzamelen, zou ik in 1981 gedacht kunnen hebben. Maar eerlijk gezegd herinner ik mij de deksels (van jam-merk Hero?) niet
Wie briest er nog in het peloton? Wie vloekt, tiert en scheldt zijn ploegmaten stijf? Er wordt te veel getwijfeld en te weinig gevloekt onder Nederlandse renners. Dat is de onuitgesproken conclusie na drie Nijmeegse wielertalkshows met kenners. Eerder werd hier al over de
Bert Pronk (24 oktober 1950)
In de late jaren ’70 reden er in de befaamde TI-Raleighploeg drie bebrilde toppers. Spraakwaterval en tijdritspecialist Gerrie Knetemann, sprintende veelwinnaar Jan Raas en een wat minder bekend talent dat heel aardig een berg op kon rijden. Zijn naam: Bert Pronk.
Pronk groeide