Raad het plaatje - En nu...vooruitEuforie. Voorpret. Chauvinisme. Vlak voor de Tour de France van 1964 heeft de nieuwe ploeg Televizier er zin in. Het tv-blad pakt dat jaar groot uit en sponsort een Nederlandse wielerploeg die de Tour mag rijden. Dat gebeurt onder leiding van een oude bekende: ploegleider Kees Pellenaars. Bij dit alles hoort een lied, vindt men en dus wordt dit singeltje opgenomen.

‘Eindelijk na jaren, en na veel gezwoeg
Hebben wij gelukkig, weer een eigen ploeg
Door de ‘Pel’ gekozen, en in strijd gehard
Staan ze steeds geladen, klaar voor elke start’

Na de successen van Wout Wagtmans en Wim van Est van halverwege de jaren vijftig, zijn de Tourprestaties van de Nederlanders wat tanende. De grote renners zijn over hun hoogtepunt heen en op een gegeven moment worden de nationale ploegen van Nederland en Luxemburg samengevoegd, met als resultaat dat de Nederlanders moeten knechten voor klassementsrenner Charly Gaul. Met succes overigens, want de Luxemburger wint de Tour van 1958.

In 1962 stapt de Tourorganisatie van landenploegen over op merkenploegen. Dat maakt het er voor de Nederlanders niet beter op want grote merkenploegen hebben we dan nog niet. De prestaties van de Nederlanders (zes stuks, in dienst van buitenlandse merkenploegen) in 1962 zijn overigens niet slecht. Ab Geldermans rijdt twee dagen in het geel en eindigt als vijfde in het eindklassement en voor Huub Zilverberg is er een ritzege. Een jaar later doen er maar vier landgenoten mee. Jan Janssen wint een rit.

En dus zijn de verwachtingen hoog als in 1964 een volledig Nederlandse ploeg aan de start verschijnt van de Tour. Feitelijk is het een merkenploeg, maar hij bestaat uit louter Nederlanders. Op het singeltje zijn dat van links naar rechts: Henk Nijdam, Jo de Haan, Piet van Est, Piet Damen, Jacques van der Klundert, Cees van Espen, Leo van Dongen, Cees Haast, Rik Wouters en Jan Hugens. Televizier is dus ‘de Nederlandse ploeg’ (Hugens rijdt de Tour vanwege een blessure overigens niet, Fons Steuten is zijn vervanger. Ook André van Aert behoort tot de uit elf renners bestaande ploeg).

Henk Nijdam 1965Win je een etappe, krijg je voor dit feit
bloemen en een zoentje, na een dag van strijd
Heel de ploeg die voelt zich, dankbaar en tevree
Nederland spreekt nu toch, weer een woordje mee’

Wat dit gezang oplevert? Voor ‘de Nederlandse ploeg’ één ritzege, in de persoon van Henk Nijdam (foto). Nederlandse ritzeges zijn er dat jaar overigens meer, maar Jan Janssen (twee ritten en de groene trui) en Jo de Roo (één rit) rijden voor een buitenlandse ploeg…


Naschrift (1)

Toen ik het singletje voor het eerst zag, bleef ik haken bij ‘Oh Monica’. Wat heeft zij met de Tour-ploeg van doen? Weinig waarschijnlijk, het is de B-kant waarop meneer Wiegman, mede namens andere aanbidders, deze mevrouw toezingt.
‘Oh Monica, oh Monica, met jou willen we trouwen.
Oh Monica, oh Monica, omdat we van je houden’ (en zo gaat het nog even door…)

Naschrift (2)
Voor de muzikale lezers: van het singeltje heb ik (een kopie van) het muziekschrift beschikbaar. Voor de goede orde: het gaat in dit geval om de A-kant.

Jos van Nierop
Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)