Als varkens zullen ze in Lannilis terugkeren. Dat staat vast. Toch hebben de wielrenners die aan de start staan van de 33e editie van de Tro Bro Léon, een onberispelijke schone fiets tussen hun glanzende benen en verspreiden ze collectief de frisse geur van massageolie. Vanmiddag zal aan de meet een gevlekte Bretonse big worden uitgereikt, nadat de 178 renners eerst meer dan 200 helse kilometers af zullen leggen. Met daarin de Ribinou als grootste obstakels. 25 zanderige karrensporen die het onberispelijke schone peloton al snel in een grote zwijnenboel zullen veranderen.
Deze bonte big is de absolute hoofdprijs van de Tro Bro Léon, waarvan het overgrote deel van het peloton al bij de start weet dat ze die trofee nooit zullen winnen. Renners die niet uit Bretagne komen, zijn bij voorbaat al uitgesloten voor het klassement Meilleur Bretons. De ‘uitheemse’ renners mogen hier in Bretagne nog hopen dat zij aan het einde van de dag hun spaarvarken kunnen vullen met wat prijzengeld. 14.477 euro zit er vandaag in de prijzenpot waar wel iedereen kans op maakt. Het hele peloton weet ook dat het ongeluk in de hel van het Westen voortdurend op de loer zal liggen in de vorm van vlijmscherpe stenen. Vraag het Rob Ruijgh van Crelan-Vastgoedservice maar. Hij zal vandaag 5 keer lek rijden.
Sylvain Chavanel laat ruim voor de start al merken dat hij de absolute kopman is van team Direct Energie. Terwijl zijn ploeggenoten uit de teambus stappen, draait hij zijn camper van het merk Bavaria de parkeerplek op.
Wij kiezen vandaag het wiel van de vrouw van één van zijn knechten, Alexandre Pichot.
Kort voor de start krijgen we van wielervrouw Anne-Sophie nog een lesje in het volgen van de koers.
Met snelheden van wel 120 km/h proberen we de baby blauwe Renault Scenic van de familie Pichot zo goed mogelijk te volgen. We parkeren de auto altijd aan de rechterkant van de weg, met de neus alvast in de juiste rijrichting. De autosleutel laten we in het contact zitten. Zodra Alexandre gepasseerd is, sprinten we snel weer naar de auto zodat we als een van de eersten weer wegrijden. Zo lukt het om op tijd de plekken te bereiken die Anne-Sophie met een potlood op een wegenkaart heeft aangekruist.
Vorig jaar scheurde Anne-Sophie Pichot nog samen met Julie, de vrouw van Thomas Voeckler, kris kras over de holle wegen van Finistère. Met ‘hun’ 4 kindertjes op de achterbank. Gekkenwerk was het.
Dit jaar heeft zij het beter voor elkaar. Op de achterbank, naast haar dochtertjes Emma en Mila, zit nu haar moeder. Monsieur Delvallé zit op de bijrijdersstoel. Bij elke stop schuift hij een hengelstok uit met daaraan de vlag van Normandië en een spandoek met daarop in zwarte letters de naam van zijn schoonzoon gespoten. Twee reservewielen draagt hij in zijn andere hand. Mocht Pichot lekrijden dan kan hij aan deze twee wapperende dundoeken zien dat de redding nabij is.
Bij de eerste passage is Anne-Sophie vooral opgelucht dat dochtertje Mila ook ziet dat ‘papa’ op de voorste rij van het peloton zit. Dat scheelt minstens een kwartier gehuil in de auto. Als op het 1e en 6e karrenspoor blijkt dat Pichot nog steeds bij de eerste 5 ronddraait worden vrouwlief en schoonvader enthousiast. Dolenthousiast.
Vanaf ribin 8 zijn ook wij fan. Chavanel komt weer als een van de eersten uit een grote stofwolk te voorschijn, en Alexandre rijdt daar vlak achter. Allez, allez, Alex!
Tussen Kerjegu en Kerdrouc’h kijken we verwachtingsvol de weg af. We bevinden ons op kilometer 133. Vlak voor ribin 11. Zit hij er nog bij?
In de verte verschijnt een eenzame koploper. Alex?
Het is een renner in camouflagekleding die als eerste voorbij stuift. Benjamin Thomas van Armee de Terre.
Het achtervolgende groepje wordt wel geleid door een renner van team Direct Energie. Alex?
Nee. Het is Sylvain Chavanel.
Aan de kop van het achtervolgende peloton bevinden zich veel renners van team Direct Energie. Alex? Alex?
Merde! Monsieur Delvallé vloekt. Anne-Sophie laat haar jongste dochter van haar nek glijden, en verruilt haar mobieltje pijlsnel voor een pakje sigaretten. Geen Alex in het peloton. Hoe kan dat nou?
Uit de verte doemt een eenzame achtervolger op. Alex…
Alexandre Pichot is zo’n renner die alleen in beeld komt als hij tijdens Parijs-Roubaix zijn zadel verliest, en de commentator van dienst zwetend laat zoeken naar de enige podiumplek die hij sinds 2006 gewonnen heeft: 3e in de Grote Prijs van Cholet-Pays de Loire. Als Pichot veel geluk heeft wordt er ook nog gemeld dat hij 2 keer de Tour de France heeft uitgereden en dat hij de Vlaamse kasseien goed verteren kan. Zoals hij in 2009 aantoonde met zijn 11e plaats in de ronde van Vlaanderen en hetzelfde deed in 2012, met een 8e stek in de E3-prijs. Maar meestal wordt zijn aanwezigheid gewoonweg verzwegen.
Op ribin 17 wrijven we een paar keer flink in onze ogen. Het is niet het opstuivende zand van dit bochtige boerenpad dat we uit onze ogen vegen. Nee, het is puur ongeloof. Er rijdt een kleine kopgroep weg van het peloton, en het is Alexandre Pichot die samen met zijn ploeggenoten de achtervolging van het peloton leidt. Alex is terug!
Anne-Sophie rukt de zwarte sjaal van haar hals en slaakt een oerkreet. De beide dochtertjes worden met de Franse slag de Renault in geveegd en vol gas gaat het weer. Richting Lannilis. Op naar de finish.
Als de podiumceremonie nog volop aan de gang is, schuift Alex het frame van zijn fiets in de kofferbak van de dof geworden baby blauwe Scenic. Hij praat nog even met ploeggenoot Gene. Hij vertelt dat hij viel maar gelukkig door de ploegleidersauto net op tijd kon worden teruggebracht. “Er moest even aan mijn zadel gesleuteld worden”, grinnikt hij. Dan gooit hij de achterklep dicht.
Terwijl in de verte het gegil te horen is van de big die door Laurent Pichon in de lucht wordt getild, schuift Pichot gedoucht en wel achter het stuur. Naast zijn Anne-Sophie. Hij is tevreden. Ploeggenoot Yohann Gene werd 6e. Zelf eindigde Pichot als 27e.
Twee plaatsen voor kopman Chavanel.
Klik hier voor het visual storyboard dat Henri Santing van de wedstrijd heeft gemaakt.
Team Hetiskoers! reed op uitnodiging van Tourisme Bretagne de Tro Bro Leon. Het verslag leest u in deel 1. De ribinou werden met een cannondale Slate force CX1 bedwongen. We droegen helmen en brillen van Lazer en waren in het tenue van Sportful gestoken. Fietsmeting en onderhoud: Reinders Wielersport. Henri Santing, visual storyteller bracht de trip in beeld. Onze geheimtip: Clos de Troménec.
- Joris on Tour: La Planche des Belles Filles (etappe 20) - 20/09/2020
- Joris on Tour: Champagnole (etappe 19) - 19/09/2020
- Joris on Tour: La Roche-sur-Foron (etappe 18) - 18/09/2020
Geef een reactie