De Roze Dame had hem niet intenser kunnen verleiden. Waar de Fransen dit jaar de rode loper voor de vlieggewichten in het peloton uitrollen, hebben de Italianen een droomparcours voor hem neergelegd. Was hijzelf de architect van het routeschema geweest, dan moet het er net zo hebben uitgezien. Maar liefst zestig kilometers tegen de tijd en tal van aankomsten bergop, nagenoeg perfect voor klimmers met grote motoren. Op grote Nepalese hoogte boog hij voor de Italiaanse charmes, door de Giro als hoofddoel aan te wijzen.

Maar zijn pad naar succes ligt bezaaid met obstakels.

Zijn magistrale wapen -de tijdrit- zit inmiddels ook in het arsenaal van een nieuwe lichting ronderenners. Onverschrokken opponenten als Simon Yates en Primož Roglič staan te dringen om hem te weerhouden opnieuw wielergeschiedenis te schrijven. Ze dwongen hem deze winter verder te werken aan zijn klimvermogen. Ruime mouwtjes en een minimale bilpartij verraden zijn gevecht tegen de zwaartekracht. De vraag is wat de strakke broekriem aan tijdswinst gaat brengen. Of kosten. Zijn uitslagen geven alvast een voorzichtige winstwaarschuwing af.

Zijn team worstelt dit seizoen met het vinden van balans tussen routine en onervarenheid. Trouwe krijgers zochten noodgedwongen hun heil elders, hun vervangers weten nog niet te overtuigen. Met moeite zijn de zeven ploegmaten aangewezen die hem op cruciale momenten in de koers moeten bijstaan. De tijd moet uitwijzen of de toegewijde Sam Oomen in staat is zijn oorspronkelijke seizoensplanning om te gooien, na het wegvallen van de onfortuinlijke luitenant Wilco Kelderman.

Zijn overvloed aan talent, toewijding en begeleiding hebben hem gemaakt tot de wereldtopper die hij nu is. Tegelijkertijd werpt het toegenomen individualisme in de wielersport zijn schaduwen vooruit. Het zorgvuldig opgebouwde vriendenteam van weleer -voor hem al die jaren een vertrouwde basis- is grotendeels ontmanteld. Als mensenmens heeft hij misschien wel een heimelijk verlangen naar vroegere tijden. Naar het plezier van samen trainen en koersen. Naar het delen van tegenslagen en successen.

Obstakels genoeg dus.
Ze zorgen voor twijfels.
Bij ons. Bij hem.
Gelukkig maar.

Want zijn successen zijn gebouwd op twijfels. Ze maken hem nieuwsgierig. Ze zetten hem aan tot actie. Om te blijven zoeken naar het perfectioneren van lichaam en geest. Om de ultieme laatste seconden te vinden, die het verschil maken tussen goed en uitmuntend, tussen verlies en winst. Tom’s twijfels zijn geen teken van zwakte.
Maar van een trouwe bondgenoot.

Martijn Kogelman
Laatste berichten van Martijn Kogelman (alles zien)